Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, εξασφαλίσαμε σήμερα συνέντευξη του μοναδικού Έλληνα πολίτη, που δεν θα λάβει μέρος ως υποψήφιος στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές.
Κύριε Υπερψήφιε , μπορείτε να μας εξηγήσετε τους λόγους της απουσίας σας απ τα ψηφοδέλτια των αυτοδιοικητικων εκλογών; Σήμερα που όλοι οι συμπολίτες μας διεκδικούν μια θέση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο.
Είναι πολύ απλό. Όσες φορές ακολούθησα τη μόδα, έφαγα τα μούτρα μου κύριε Δημοσιογράφε. Μια ΠΑΣΟΚ, μια ΝΔ, μια ΣΥΡΙΖΑ…. Αποφάσισα να μην ακολουθώ τη μόδα, αλλά να την καθορίζω.
Δεν είναι θετικό που οι πολίτες επιτέλους προσπαθούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους;
Στα χέρια τους ήταν πάντα. Απλώς έχουν την ψευδαίσθηση ότι η ευθύνη του ψηφοφόρου, είναι μικρότερη απ του υποψηφίου. Όσο περισσότεροι οι υποψήφιοι, τόσο λιγότεροι οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι. Οπότε, μάλλον σαν μαζική παραίσθηση μου μοιάζει η μαζική κάθοδος υποψηφίων στις εκλογές.
Είστε απαξιωτικός. Δεν ενδιαφέρεστε για τα κοινά;
Δεν ενδιαφέρομαι για τα ΚΙΝΑΛ. Γιατί όλες οι δήθεν πολυσυλλεκτικές τοπικές παρατάξεις, ΚΙΝΑΛ είναι. Χωνευτήρια πολλών συνιστωσών, που πάντα στο μέσο όρο, βγάζουν ένα συγκαλυμμένο πασοκισμό. Ένας νάρκισσος μπροστινός και πλήθος σφουγγοκωλάριων αυλικών με προσωπικές προσδοκίες να ακολουθούν.
Νομίζω γενικεύετε, κι αυτό είναι φασισμός. Δεν υπάρχουν υποψήφιοι που ενδιαφέρονται για το καλό του τόπου τους; Όλοι ίδιοι είναι;
Νεοέλληνας είμαι, κι όταν χαλάει η βολή μου, συχνά εκφασίζομαι. Αυτοί που νιώθουν προσβεβλημένοι πάντως, χάριν ψηφοθηρίας, ξεπλένουν και τον φασισμό αν χρειαστεί. Υπάρχουν καλοί υποψήφιοι, βεβαίως. Υπενθυμίζω, όμως, ως νεοέλλην , απαξιώ να κάνω σωστές επιλογές. Δεν έχει σασπένς μετά η ζωή.
Γιατί λοιπόν δεν βάζετε υποψηφιότητα με αυτούς; Τους καλούς.
Είσαι τρελός; Έχω μάθει να κρίνω εκ του ασφαλούς. Να κερδίζω χωρίς αγώνες. Έτσι με έμαθε η “δημοκρατία”… Που να μπλέκω τώρα…
Ξέρετε, μιλάμε για τοπικές εκλογές, κι οι υποψήφιοι είναι ανεξάρτητοι κομματικά .Δεν είναι διαφοροποίηση σε σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή αυτό;
Μα οι ίδιοι κάποτε ικέτευαν για το κομματικό χρίσμα. Τώρα αποκηρύσσουν τα κεντρικά κόμματα κι ιδρύουν τοπικά. Ε, κι εγώ κάνω το ίδιο μ’ αυτούς σε τοπική εμβέλεια. Αποκηρύσσω τα τοπικά κόμματα. Έτσι με δίδαξαν αυτοί. Μην τους κακοφαίνεται, λοιπόν.
Νομίζω ακούγεστε αλαζονικός…
Αλαζόνας, είναι αυτός που αναθέτει σε αντιπρόσωπο τα προβλήματα του. Ως ντίβες απέναντι στον καλλιτεχνικό τους μάνατζερ. Έτσι αντιμετωπίζουν τους υποψήφιους οι ψηφοφόροι. Μετά γκρινιάζουν που ο ατζέντης παίρνει ποσοστά. Άλλο τόσο αλαζόνας, είναι κι όποιος θεωρεί εαυτόν Σωτήρα κι ότι η εκλογή του θ’ αποτελέσει ανάσταση για τον τόπο.
Δεν πιστεύετε στην δημοκρατία; Τώρα που εφαρμόζεται κι η απλή αναλογική;
Εφαρμόζεται στο κορμάκι μου η απλή anal λογική τους εδώ και χρόνια. Δεν τσιμπάω. Το πόσο δημοκρατικό είναι το πολίτευμα, φαίνεται απ την δικαιοσύνη στον διαμοιρασμό του πλούτου. Είδατε καμία απλή αναλογική εκεί; Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Ποια είναι η λύση, λοιπόν; Διαρκώς απαξιώνετε χωρίς προτασεις.
Η λύση είναι η δημοκρατία.
Νομίζω με δουλεύετε.
Καθόλου. Η λύση είναι η δημοκρατία, ξαναλέω. Μόνο που για να την κατακτήσω, δυο λύσεις υπάρχουν. Ή να γίνω πλούσιος, όποτε θα την γευτώ ατόφια όπως εφαρμόζεται ήδη, ή να τη φέρουμε οι πολλοί στα μέτρα μας, δια της επαναστατικής διαδικασίας.
Τι θα κάνετε απ τα δυο;
Να γίνω πλούσιος, απίθανο. Να ξυπνήσουμε πολλοί μαζί, απίθανο εξίσου. Θα προτιμήσω και πάλι να παλέψω να βολευτώ.
Έχετε πολιτικό ένστικτο, έχετε άποψη. Έχετε κατανόηση της κατάστασης. Πραγματικά δεν κατανοώ γιατί δεν βάζετε υποψηφιότητα.
Βρε κουτό, η δική μου ψήφος θα κρίνει τις εκλογές. Επειδή όλοι οι άλλοι ψηφοφόροι θα είναι και υποψήφιοι, θα πάρουν όλοι από έναν σταυρό, τον δικό τους. Όποτε, Δήμαρχος θα βγει όποιος πάρει 2 ψήφους, τη δική του και τη δική μου. Τους κρατά στο χέρι!
Σατανικό! Να ρωτήσω κάτι… μήπως είστε ταξιτζής;
Με τόσες γνώσεις, τι άλλο θα μπορούσε να είμαι. Ελληνικό google αγόρι μου…
….μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης, ο κύριος Υπερψήφιος, αποδέχτηκε πρόταση να διοριστεί ως δημοτικός υπάλληλος απ’ όλους τους υποψηφίους δημάρχους… Αντιπρότεινε να διοριστεί η σύζυγος του, κι αυτός να αναλάβει με απευθείας ανάθεση και υπερτιμολόγηση την μεταφορά των μαθητών των απομακρυσμένων χωρίων στα σχολεία τους.
Τις εκλογές κέρδισε αυτός που υποσχέθηκε την υψηλότερη αμοιβή στον ταξιτζή και κράτησε και την καλύτερη προμήθεια για τον εαυτό του.
Η δημοκρατία τους άλλη μια φορά κατέληξε σε μια αμοιβαία επωφελή εμπορική συναλλαγή (win-win) μεταξύ κατεργαριών.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
ΥΓ: Καλή επιτυχία στους καλούς υποψηφίους. Σ’ αυτούς που έχουν στόχευση την δημοκρατία των πολλών. Σε τοπικό και σε ευρύτερο επίπεδο. Σ’ αυτούς που δεν έχουν λόγο να ντρέπονται και να κρύβουν την ιδεολογική τους ταυτότητα, κομματική ή μη.
