Είναι πολλά τα χρόνια που νιώθω πολύ άσχημα με τον εαυτό μου, μπορώ να πω ότι τον οικτίρω, για την μεγάλη απέχθεια που αισθάνομαι, για τα πολιτικά δρώμενα και δεν μπορώ να βρω δικαιολογία.
Ευτυχώς με την δικαιολογία, ότι δεν επιτρέπονται συζητήσεις που αφορούν το ποδόσφαιρο – τη θρησκεία και την πολιτική σε μεγάλες παρέες τις αποφεύγουν ευτελώς.
Όμως, σήμερα αναγκάζομαι να ασχοληθώ με την πολιτική από ένα τυχαίο γεγονός. Κάποια μέρα, μπαίνοντας σ’ ένα κατάστημα και περιμένοντας την σειρά μου να ψωνίσω, καθότι οι ιδιοκτήτες υπήρξαν μαθητές μου, μου προσέφεραν καρέκλα και εγώ καθώς περίμενα διαβάζοντας τοπική Εφημερίδα, απαντούσα σε διάφορες ερωτήσεις. Κάνοντας δε χιούμορ σε μια στιγμή που διάβαζα ονόματα υποψηφίων διαφόρων ενδιαφερομένων για την δημοτική αρχή και γελώντας τους ρώτησα: (Αλήθεια αν εγώ έβαζα υποψηφιότητα θα με ψηφίζατε;)
Με κοίταξαν με ευθύτητα και πιο πολύ οι πρώην αγαπημένοι μου μαθητές και μου απάντησαν «εξαρτάται κυρία».
Τότε τους είπα. Χωρίς αυτή τη στιγμή να εστιάζω σε μένα λόγω ηλικίας. Αλλά όταν ψηφίζετε τα γνωρίσματα δεν είναι;
Άτομα επιτυχημένα επαγγελματικά, οικονομικά, επιστημονικά, οικογενειακά κοινωνικά, άτομα ηθικά, τίμια, αγαπητά και χωρίς σκοτεινά σημεία στη ζωή τους: Άλλωστε όλα αυτά δεν σας δίδαξα; Τους είπα γελώντας. Αλλά βέβαια να κοιτάξετε να τα συγκεντρώσετε όσα είναι δυνατόν στον κατάλληλο άνθρωπο. Τι λέτε, τους ρώτησα, συμφωνείτε;
Πάλι όλοι με κοίταξαν με δυσπιστία και όλοι μου απάντησαν με πρώτους τους ιδιοκτήτες μαθητές μου. ΟΧΙ εμείς κυρία θα ψηφίσουμε αυτόν που θα μας πει τα περισσότερα ψέματα και όταν είδαν ότι τα έχασα τελείως, μου εξήγησαν ότι ίσως από όλα τα ψέματα, ένα από λάθος βγει αληθινό δηλαδή ανταλλαγή – 1 ψέμα σε οπωσδήποτε περισσότερες αλήθειες.
Έφυγα και μονολογούσα στο δρόμο: Συνεχίζει εκείνη η Ναύπακτος, που ανέβηκε κάποιος υποψήφιος και έταζε σχολεία, όταν του φώναξαν: Μα δεν έχουμε παιδιά τους βροντοφώναξε (θα σας κάνουμε παιδιά).
Εύχομαι να ξυπνήσει η Ναύπακτος, μετά από τόσο που έχει οπισθοδρομήσει και καταταλαιπωρηθεί να εκτιμήσει τους κατάλληλους που αγαπούν τον Έπαχτο μα όχι τα οφίτσια και το χρήμα.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
