Η έκδοση βιβλίων τοπικού ενδιαφέροντος έχει πάντα ιδιαίτερη σημασία για έναν τόπο. Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το θέμα τους, αποτελούν παρακαταθήκη, συμβάλλοντος στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, πάντα φυσικά μέσα από τη σκοπιά εκείνου ή εκείνης που τα συνέγραψε.
Πρόσφατα υπέπεσε στην αντίληψή μου πως ένα βιβλίο που θα ήθελα πολύ να διαβάσω έχει ήδη βγει από το τυπογραφείο. Γνώριζα για το ότι δουλευόταν, έμαθα για την εκτύπωσή του και περιμένω να το πάρω στα χέρια μου. Με τίτλο «Η Δικτατορία στη Ναύπακτο-Χούντα ήταν και πέρασε», ο Στάθης Λουκόπουλος «χτυπά» για μία ακόμα φορά εξάπτοντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Σε 100 και πλέον σελίδες περιγράφει το πως «λειτούργησε» η Δικτατορία στην πόλη της Ναυπάκτου, σε δομές της πολιτείας, στις… πλατείες και στα καφενεία, αναφέρεται στο ποιοι τοποθετήθηκαν σε θέσεις διοίκησης αλλά και ποιοι… εκπαραθυρώθηκαν ως μη αρεστοί, βάζοντας φυσικά ο συγγραφές και το δικό του προσωπικό στίγμα στην παράθεση των παραπάνω. Βασίζεται σε μαρτυρίες, σε αρχεία, αλλά και σε προσωπικές μνήμες του ιδίου, το προλογίζει ο Χαράλαμπος Χαραλαμπόπουλος και θα το έχουμε στα χέρια μας όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παρουσίασή του σε μία ανοιχτή για τον κόσμο εκδήλωση.
Είναι το 4ο βιβλίο του Στ. Λουκόπουλου, μετά το «Λουκοπουλαίοι: Γενεολογική προσέγγιση», το «Δήμος Ναυπάκτου 1975-2010: 35 χρόνια αυτοδιοικητικής πορείας» και το «Ναύπακτος 1829-1939: Δημογραφική εξέλιξη και εποικισμός. Γεννήματα και θρέμματα».
Ο συγγραφέας φρόντισε προ λίγων ημερών να «πετάξει» την πρώτη του «βολή», βράδυ αργά της 21ης προς την 22α Απριλίου, δίνοντας στη δημοσιότητα το εξώφυλλο του βιβλίου και γράφοντας γι’ αυτό στην προσωπική του σελίδα στο fb: «Αφού πέρασαν 24 ολόκληρες ώρες απ’ την αποφράδα 21η Απριλίου με ελάχιστες υποτονικές και μεμονωμένες αναφορές κυρίως από ιδιώτες (των αρχών και θεσμών και φορέων και μέσων κοιν. δικτύωσης ποιούντων την νήσσαν) είπα ολονυχτίς να γράψω ένα βιβλίο. Αυτό που βλέπετε παρακάτω (φωτο)».
Κλείνοντας να σημειώσω πως μετά από αυτό είναι έτοιμα για το τυπογραφείο άλλα δύο βιβλία του ιδίου, για τα οποία θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε σε επόμενο χρόνο.
Α, και κάτι ακόμα. Αφού ευχηθούμε καλοτάξιδο, να μεταφέρουμε προς το αναγνωστικό κοινό και μία παράκληση του Στάθη. Μη ρωτάτε από τώρα για ονόματα και διευθύνσεις που μπορεί να αναφέρονται στο βιβλίο. Όλα στην ώρα τους… Όχι, εντάξει, αστειευόμενος το αναφέρω τούτο, καμία τέτοια παράκληση δεν μου ζήτησε να μεταφέρω ο συγγραφέας, αν και είμαι σίγουρος πως από τη γνωστοποίησή του και μετά… τέτοιες ερωτήσεις θα υπάρχουν. Λίγο το έχεις να κοιμηθείς ζωσμένος αντάρτης και να ξυπνήσεις απ’ την άλλη πλευρά;
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
