Σήμερα 9 χρόνια μετά τους νεκρούς της Marfin, παρακολουθώντας το ντοκυμαντέρ τηλεοπτικού σταθμού για το Μάτι, δε μπορώ παρά να αισθανθώ απογοήτευση και ανατριχίλα.
Στο νου μου έρχονται τα αστειάκια του Τσίπρα:
«Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν;»
Στο νου μου έρχεται το σόου του Τσίπρα και ο σκηνοθετημένος «οσκαρικός» ρόλος, το βράδυ της μεγάλης φωτιάς.
Στο νου μου έρχονται οι δηλώσεις Πολάκη για «οργανωμένο σχέδιο ανωμαλίας που θα πάει άπατο για άλλη μία φορά» για την τηλεοπτική κάλυψη συγκεκριμένου σταθμού.
Στο νου μου έρχεται η περήφανη διαπραγμάτευση που κόστισε πάνω από 100 δις και στέρησε από τη χώρα για ακόμη μια φορά τα μέσα για την προστασία των πολιτών.
Στο νου μου έρχονται τα δήθεν υπερπλεονάσματα που αφήνουν όλες τις υπηρεσίες και τις δημόσιες υποδομές, έρμαιες με τεράστιες υλικοτεχνικές υποδομές.
Στο νου μου έρχονται οι πληρωμένοι παπαγάλοι του Τσίπρα που μιλούσαν για το μη πυρασφαλέςπολεοδομικό σχέδιο στο Μάτι.
Στο νου μου έρχονται οι δηλώσεις Δούρου “μας έτυχε στραβή”.
Δυστυχώς σήμερα κάποιοι κυκλοφορούν και μας κουνούν το δάκτυλο. Κυβερνούν σαν να μην έχουν καμία υποχρέωση απολογίας για τη θέση που φέρανε τη χώρα.
Μιλούν και φέρονται προκαλώντας το κοινό αίσθημα.
Ίσως σήμερα είναι πιο επίκαιρα από ποτέ τα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν.
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.»
Κωνσταντίνος Εμ. Χαλιορής
Οικονομολόγος M.Sc
Πολιτευτής Νέας Δημοκρατίας Ν. Φωκίδας
