Μία εικόνα…
|
| Francesca Woodman: Αυτοπορτραίτο, 1977 |
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Ένας άγγελος, αφήνοντας τα φτερά του, κατεβαίνει στην γη. Η αποστολή του ήταν να
κάνει ένα έργο μακριά από τα μάτια των ανθρώπων, συνήθως σε τόπους ερημικούς ή σε
εσωτερικά ερειπωμένων κτιρίων. Με το έργο αυτό, μας άφησε κυρίως τα σημάδια της
παρουσίας του, σημάδια της εισβολής του μέσα στην φθαρτότητα του χώρου και του
χρόνου μας. Όπως και κάθε άλλος άγγελος, έτσι και ο δικός μας σαν πνεύμα που ήταν,
διέφευγε της προσοχής των ανθρώπων και όταν κάποτε γινόταν αντιληπτός, δεν γινόταν
και κατανοητός. Αυτό ίσως ήταν και το παράπονό του. Έτσι όταν διαισθάνθηκε ότι το έργο
για το οποίο στάλθηκε τελείωσε, αποφάσισε να φύγει για πάντα από κοντά μας.
Η Francesca Woodman έζησε μόλις 22 χρόνια και από το 14° έως το 22° έτος της
ηλικίας της δημιούργησε το σημαντικό φωτογραφικό της έργο.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “εμπρός”
