Μία εικόνα…
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Η φωτογραφία, αντίθετα με την κινηματογραφική εικόνα που μπορεί να διηγηθεί με ένα πλάνο χρονικής διάρκειας και έτσι ο θεατής να καταλάβει, πρέπει σε απειροελάχιστο χρόνο κλάσματος δευτερολέπτου να καταγράψει και να μπορέσει με μία μοναδική εικόνα να μεταφέρει καλλιτεχνική συγκίνηση από την επιτυχή μεταμόρφωση σε φωτογραφική πραγματικότητα της πραγματικότητας από την οποία προήλθε και η οποία είναι πάντα παρούσα. Όλα αυτά χάρις την ευφυή ματιά του δημιουργού της, η οποία χρειάζεται και την
καλλιεργημένη φωτογραφικά ματιά του θεατή ώστε αυτός να μπορέσει να διακρίνει πίσω από την πραγματικότητα της επιφανειακής αποτύπωσης και την φωτογραφική πραγματικότητα, όχι κατ’ανάγκη ίδια με αυτή του φωτογράφου.
Η ύπαρξη (δημιουργία) ακριβώς αυτής της φωτογραφικής πραγματικότητας είναι που κάνει μία φωτογραφία καλή (ή περισσότερο καλή), από μία Ωραία φωτογραφία που εξαντλείται επιφανειακά στην αποτύπωση της ούτως ή άλλως ωραίας φύσης.
Το κοριτσάκι της φωτογραφίας εδώ, ταράζοντας τα ήρεμα νερά της λίμνης, μοιάζει με το μικρό δάκτυλό του να κινεί τους τεράστιους ουρανοξύστες. Ο Bruce Davidson με ένα έξυπνο παιχνίδι μας υπενθυμίζει επίσης ότι στην φωτογραφική πραγματικότητα μπορεί να συμβεί αυτό που στον πραγματικό κόσμο θα ήταν αδιανόητο.
