Γράφει ο Γιάννη Κριδεράς
O Έντουαρντ Κένεντι Έλινγκτον γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1899 στην Ουάσινγκτον. Απο πολύ μικρή ηλικία οι γονείς του, του μετέδωσαν την αγάπη για την μουσική και πιο συγκεκριμένα για το πιάνο. Το 1917 και λίγο πριν αποφοιτήσει από το σχολείο σχηματίζει την πρώτη του μπάντα με όνομα «The Duke’s Serenaders», και ξεκινάει η διαδρομή του.
Το 1923 πλέον ζει μόνιμα στην Νέα Υόρκη και σχηματίζει το μουσικό συγκρότημα «The Washingtonians» όπου μετά από λίγο καιρό γίνονται μόνιμοι συνεργάτες με το φημισμένο Cotton Club.
Η πρώτη περιοδεία στην Ευρώπη έρχεται το 1933 με σημαντικούς σταθμούς όπως Αγγλία, Ολλανδία, Γαλλία. Αν και ο Έλινγκτον συνέθετε ήδη από το 1923, το 1940 γράφει κάποια από τα διαχρονικότερα κομμάτια του. Με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου ο μουσικός χάρτης αλλάζει, το swing φθίνει και ο Έλινγκτον προσπαθεί να διατηρήσει την ορχήστρα του. Μερικά χρόνια αργότερα και έπειτα από αρκετές ανακατατάξεις στα μέλη της ορχήστρα εμφανίζεται το 1956 στο τζαζ φεστιβάλ του Νιούπορτ ενθουσίαζοντας κοινό και κριτικούς. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν συνεργασίες που ξεχωρίζουν όπως αυτές με τον Τζον Κολτρέιν, τον Τσαρλς Μίνγκους καθώς και με τον Κόλμαν Χόκινς, με τους οποίους συμμετείχε σε ηχογραφήσεις. Από το 1963 έως και το 1971 περιοδεύει σε όλο τον κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του φαίνεται έντονα η προσπάθειά του να ενσωματώσει στοιχεία της θρησκευτικής λειτουργίας στη τζαζ.
Το 1969, του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, το 1973 τιμήθηκε με τη Λεγεώνα της Τιμής, από τη Γαλλική Δημοκρατία, και τον ίδιο χρόνο εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του.
Έφυγε χτυπημένος από τον καρκίνο, στις 24 Μαΐου του 1974.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
