Γράφει ο Νίκος Δημητρόπουλος*
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι για την άναρχη διασπορά βιομηχανικών αιολικών πάρκων στα βουνά της Ναυπακτίας αλλά και γενικότερα, ήρθε και το ζήτημα τις ιδιωτικοποίησης των νερών ύδρευσης. Για εμάς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία αλλά είναι κάτι που επισημαίνουμε πολύ καιρό πριν. Αναφέρομαι στην αιφνίδια μεθόδευση της κυβέρνησης, και ενώ βρίσκεται σε διαβούλευση με την ΕΥΔΑΠ, να παραχωρήσει σε ιδιώτες το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ ΑΕ το οποίο εκτείνεται στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής και περιλαμβάνει τα φράγματα Μόρνου και Ευήνου και το κανάλι με το οποίο το νερό μεταφέρεται στην Αθήνα, την λίμνη Υλίκη, τα αντλιοστάσια κλπ, δηλαδή το 80% των αποθεμάτων νερού της Ελλάδας που υδροδοτούν την Αττική και κατά συνέπεια τον μισό πληθυσμό της χώρας.
Καθόσον μας αφορά για τη Ναυπακτία έχει να κάνει με την λεκάνη απορροής του Ευήνου και την Υπολεκάνη του φράγματος του ποταμού. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί για να καταλάβει και ο κόσμος ότι το φράγμα ανήκει στο Δημόσιο δηλαδή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκε η δημόσια ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ η όποια το παραχώρησε στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ και η οποία εν συνεχεία πωλεί το νερό στους καταναλωτές. Συμμετέχουν δε σε αυτήν (ΕΥΔΑΠ ΑΕ) και ιδιώτες οι οποίοι προσπορίζονται εισόδημα(μέρισμα) από τα κέρδη της επιχείρησης, καθώς και την μεταβίβαση μετοχών και δεν είναι και λίγο. Το σημαντικό όμως στην υπόθεση είναι ότι η ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ, δηλαδή το κράτος είχε έσοδα από αυτήν την παραχώρηση, όπως οι ίδιοι παραδέχονται και το οποία επιμελώς δεν τα προσδιόριζαν αλλά προέβαιναν σε εσωτερικό συμψηφισμό χωρίς να γνωρίζουμε κανένας τη σχετική σύμβαση των δυο ΕΥΔΑΠ κάτι που επιμελώς υποκρύπτεται και προφανώς τα έσοδα αυτά δεν ξέρουμε που πάνε. Όχι πάντως, έστω και κατ ελαχιστότατο στη Ναυπακτία. Αυτή είναι η μια πηγή εσόδων του κράτους εις βάρος μας, χωρίς μάλιστα να λαμβάνει καμία μεριμνά για την προστασία και ιδιαίτερα την αειφορία του αγαθού που λέγεται νερό, στην πηγή του. Η δεύτερη πηγή εσόδων προκύπτει από την κοστολόγηση- τιμολόγηση του νερού η οποία έγινε υποχρεωτική κατόπιν οδηγίας της ΕΕ και η οποία εμπεριέχει πέραν του οικονομικού κόστους, το κόστος περιβάλλοντος και το κόστος πόρου(θα τα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο), ποσοστό δε αυτών παρακρατείται και αποδίδεται στη μαύρη τρύπα του Πράσινου Ταμείου, δηλαδή πάλι στο δημόσιο και τα κατανέμει κατά το δοκούν ο εκάστοτε υπουργός . Εδώ επιχειρήθηκε επί υπουργίας του Παναγιώτη του Κουρουμπλη στο ως άνω υπουργείο με άρθρο στο σχετικό νομοσχέδιο να συμπεριληφθεί και ένα ποσοστιαίο μόνιμο ποσό που θα επιστρέφει στην λεκάνη απορροής του Ευήνου δηλαδή στη Ναυπακτία. Ατυχώς για εμάς πριν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, με τον κυβερνητικό ανασχηματισμό τότε ήρθε στα πράγματα ο κ. Φάμελλος και το κατήργησε, κάτι για το οποίο είναι υπόλογος γι αυτό στην Ναυπακτιακή κοινωνία. Γενικά δηλαδή εμπαιζόμαστε επί σειρά ετών και αντιμετωπιζόμαστε σαν ιθαγενείς.
Στο οικονομικό μέρος του ζητήματος να πω ότι μέσω του φράγματος του Εύνου μεταφέρονται στο φράγμα του Μόρνου και από εκεί στην Αττική, διακόσια εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό κατ έτος , εξαντλώντας τον πόρο του νερού της Υπολεκάνης και του φράγματος σε ποσοστό άνω του 90%. Αντιλαμβάνεστε περί τι αφαίμαξης νερού μιλάμε και τις επιπτώσεις στην υπόλοιπη λεκάνη του ποταμού έως τις εκβολές του στο Γαλατά και το Ευηνοχώρι, όπου η θάλασσα μπαίνει εκατοντάδες μέτρα μέσα στη στεριά. Γι αυτά κανένας δεν πληρώνει, η δε περιβαλλοντική μελέτη του φράγματος ποιος ξέρει που είναι καταχωνιασμένη. Ενδεικτικά αυτό σημαίνει ότι αν έμπαινε στην τιμή του νερού ένα λεπτό του ευρώ ανά κυβικό, ο Δήμος θα είχε έσοδα δυο εκατομμύρια ευρώ το χρόνο και θα κάλυπτε το κόστος συντήρησης της ευρύτερης λεκάνης απορροής του φράγματος επ ωφελεία όλων . Οδικά δίκτυα, αυξημένο πυροσβεστικό δίκτυο καθαρισμούς χειμάρρων, συγκράτηση λυμάτων, βιολογικοί καθαρισμοί, αναπλάσεις κλπ δαπάνες που τις επιβαρύνεται ο Δήμος σήμερα, χωρίς βέβαια να έχει τη δυνατότητα να το κάνει σε πλήρη ανάπτυξη σε όλο το πλάτος και το μήκος της Υπολεκάνης. Και δεν είναι θέμα τόσο η κατασκευή όλων των υποδομών όπως θα έλεγε κάποιος, ότι δηλαδή θα μπορούσαν να γίνουν από προγράμματα ΕΣΠΑ ή Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), αλλά είναι ζήτημα συντήρησης βελτίωσης και η λειτουργίας αυτών σε μόνιμη και ετήσια βάση. Αυτά βέβαια δημιουργούν πρόσθετα οφέλη και για την περιοχή, με την αύξηση της επισκεψημότητας και την ανάπτυξη του τουρισμού και του οικοτουρισμού που είναι ήδη από χρόνια σε εξέλιξη. Σε αυτό βέβαια θα συνέβαλε και η δημιουργία, αλλά θα κάλυπτε κυρίως τις δαπάνες λειτουργίας, ενός περιβαλλοντικού κέντρου Εθνικής και όχι μόνο εμβέλειας στην Ευηνολίμνη, με μοναδικό θέμα το νερό, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει ήδη αν δεν μας υποτιμούσε η πολιτεία, καθώς έτσι ανακυκλώνεται η γνώση και προωθείται η έρευνα, η εκπαίδευση και η πρακτική σε πραγματικό πεδίο εφαρμογής, υψηλών προδιαγραφών για το αντικείμενο, που είναι το νερό. Εδώ έρχονται οι ιδιώτες να τα βρούνε έτοιμα και να κερδοσκοπήσουν σε βάρος του περιβάλλοντος μας.
Για τις κοινωνίες πιστεύω ότι και οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου θα θεωρούσαν δίκαιο το αίτημά μας, ιδιαίτερα όταν θα γνωρίζουν ότι ένα μηδαμινό σχεδόν ποσό από αυτό που καταβάλουν θα διατίθεται για την διαφύλαξη της ποιότητας και ποσότητας του νερού. Σε εμάς δε περά από τα άμεσα και έμμεσα οικονομικά οφέλη, διαμορφώνεται και ένα αίσθημα δικαίου , ευθύνης αλλά και υπερηφάνειας και αναγνώρισης αν θέλετε στην τοπική μας κοινωνία.
Τελειώνοντας θέλω να πω ότι το θέμα δεν εξαντλείται, είναι μεγάλο και θα επανέλθω βέβαια σε επόμενες δημοσιεύσεις. Αυτό που θέλω να τονίσω όμως τώρα είναι ότι σε αυτές τις μάχες και τις διεκδικήσεις που εξελίσσονται πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία με όλα τα μέσα και ενωμένοι πατριδοτοπικά όπου και αν βρίσκεται ο καθένας , να υποστηρίξουμε τα δίκαιά μας και το συμφέρον του τόπου μας. Πέραν των άλλων μας ευνοεί και η συγκυρία που με τον ένα τον άλλο τρόπο γίνονται περιβαλλοντικές διεκδικήσεις σε όλη την Ελλάδα και δεν είμαστε μόνοι μας. Αρκεί να παρακολουθούμε ενεργά τις εξελίξεις και να είμαστε παντού παρόντες και σε αυτό δεν φτάνει μόνο ο Δήμος που πρέπει να πρωτοστατήσει βέβαια, αλλά όλο το πατροτοπικό κίνημα στην Ελλάδα και το εξωτερικό γιατί αυτά που θα γίνουν τώρα θα σημαδέψουν τις επόμενες γενιές και δεν θα ήθελα να αφήσουμε αναθέματα. Αυτονοήτως δεν περιμένουμε τίποτα από βουλευτές Περιφερειάρχες κλπ, όπως γίνετε κρύβονται σε όλη την Ελλάδα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων , αλλά οι δικές μας συλλογικές αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα πρέπει να παρθούν και να κοινοποιηθούν σύντομα και ο καθείς εφ’ ω ετάχθη. Ίδωμεν!!!!!
* ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ «ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ.
