Η Νάνσυ Δρόσου μεγάλωσε στην πόλη της Ναυπάκτου, και από πολύ μικρή ηλικία έδειξε πως ο αθλητισμός θα είναι ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ζωής της. Κάνοντας πρωταθλητισμό στο στίβο και καταγράφοντας σειρά διακρίσεων, εισάγεται παράλληλα στα ΤΕΦΑΑ, κάνοντας πράξη κάτι που όλοι είχαν ήδη καταλάβει. Ο επαγγελματικός της προσανατολισμός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος. Στην πορεία του χρόνου όμως, μπαίνει στη ζωή της και η γιόγκα, τυχαία όπως μας λέει, αλλά τη «σημαδεύει». Σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που κάποια χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Ναύπακτο ανοίγοντας το δικό της γυμναστήριο- κέντρο ευεξίας με εστίαση… σε τι άλλο, στη γιόγκα. Σήμερα μας μιλά στην «Ε» για τη διαδρομή της στο χρόνο, τη σχέση της με τον αθλητισμό, το τι προσφέρει η γιόγκα, αλλά και το ποια είναι τα επόμενα σχέδιά της.
Καταρχάς, για να πάρουμε χρονικά με τη σειρά τους τα πράγματα, θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο στα παιδικά σου χρόνια. Που και πώς μεγαλώνεις, αλλά και ποια τα ενδιαφέροντά σου;
Γεννιέμαι και μεγαλώνω στη Ναύπακτο σε μία καταπληκτική οικογένεια, με την αδερφή μου και τους γονείς μου. Πηγαίνω στο 2ο Δημοτικό Σχολείο που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου, όπως και στο 2ο Γυμνάσιο & Λύκειο επίσης. Παίζω στην αλάνα της γειτονιάς με τα υπόλοιπα παιδία και εκτός από τα μαθήματά μου ασχολούμαι και με διάφορες δραστηριότητες όπως κολύμβηση, ιστιοπλοΐα, βόλλευ, πολεμικές τέχνες, τέννις και στίβο. Δίπλα μου έχω πάντα τους γονείς μου που μου καλλιεργούν αυτό το ενδιαφέρον προς τον αθλητισμό και με στηρίζουν σε ότι και αν κάνω.
Ο αθλητισμός είναι ένα κεφάλαιο που από μικρή ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο για σένα. Τυχαία επιλογή ή έπαιξε ρόλο κάτι συγκεκριμένο σε αυτό;
Δεν ξέρω πόσο τυχαίο μπορεί να είναι όταν ένα παιδί ήδη από το δημοτικό είναι πιο αναπτυγμένο σωματικά, πράγμα που το βοηθάει να ξεχωρίζει λίγο στις αθλητικές δραστηριότητες, και με τα χρόνια να καταλήγει Αθλητής… αλλά κάπως έτσι περίπου έχουν τα πράγματα. Μεγαλώνοντας καταλάβαινα πως αυτό που αγαπούσα από παιδί, βάζοντάς του κανόνες και πειθαρχία, μετατρέπεται σε αθλητισμό και σε τρόπο ζωής, τον οποίο ακολουθώ μέχρι και σήμερα
Οι επιδόσεις σου από νωρίς δείχνουν ότι υπάρχει η πρώτη ύλη για να δημιουργηθεί κάτι καλό στη συνέχεια, ενώ οι διακρίσεις σου διαδέχονται η μία την άλλη. Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστεί αθλητισμός, σε υψηλό επίπεδο, με τις απαιτήσεις του σχολείου;
Στα μάτια μου έμοιαζε εύκολο επειδή έκανα αυτό που αγαπούσα, όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τους γονείς μου. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα κάνει τίποτα από αυτά. Θυμάμαι τον μπαμπά μου να λείπει συχνά από τη δουλειά του και να με πηγαίνει για προπόνηση στο Αγρίνιο ή στη Πάτρα, γιατί στην πόλη μας δεν υπήρχαν οι υποδομές για να προετοιμαστώ αγωνιστικά. Η μαμά μου, από την άλλη, μου υπενθύμιζε τη σπουδαιότητα του σχολείου. Έχοντας λοιπόν τους γονείς μου πάντα στο πλευρό μου και πολύτιμους βοηθούς κατάφερνα να κάνω την προπόνησή μου, αλλά και να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις του σχολείου.
Και κάπως έτσι, να υποθέσουμε, προκύπτει και η επιλογή σπουδών στο ΤΕΦΑΑ…
Ήταν ξεκάθαρο πια στο μυαλό μου το τι θέλω, εύκολη επιλογή, εώς αναμενόμενη θα έλεγα, αφού όνειρο μου από πολύ μικρή ηλικία ήταν να γίνω γυμνάστρια. Έχοντας σαν στόχο τα ΤΕΦΑΑ διάβασα αρκετά για να τον καταφέρω και τελικά τα κατάφερα περνώντας με υποτροφία στην Γυμναστική Ακαδημία της Αθήνας.
Σε ηλικία 21 ετών, όμως αποφασίζεις να σταματήσεις τον αθλητισμό, στο επίπεδο του πρωταθλητισμού που ήσουν έως τότε. Γιατί πήρες αυτή την απόφαση;
Δυστυχώς στα 21 μου, σε έναν από τους πιο σημαντικούς για μένα αγώνες, είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο. Χρειάστηκε να χειρουργηθώ για να αποκατασταθεί η ζημιά. Αυτό συνέβη σε μια περίοδο πού αγωνιστικά ήμουν πολύ καλά και δυστυχώς στη θέση των αγώνων ήρθε ένα μεγάλο διάστημα αποκατάστασης. Αποδείχθηκε βέβαια πως αυτό δεν ήταν η αιτία να σταματήσω αλλά η αφορμή. Αισθανόμουν τόσο γεμάτη από όλο αυτό που δεν είχα να κερδίσω κάτι άλλο ή ακόμα πιο σωστά ήξερα μέχρι που μπορώ και θέλω να φτάσω. Γνώρισα πολλούς μεγάλους Αθλητές και Ολυμπιονίκες, προπονήθηκα και αγωνίστηκα μαζί τους, κέρδισα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, συμμετείχα σε Ευρωπαϊκούς Αγώνες με διακρίσεις, έγινα μέλος της Εθνικής Ομάδας, ήμουν γεμάτη και έτοιμη να προχωρήσω παρακάτω.
Σε συνέχεια του προηγούμενο ερωτήματος, και επειδή πολλοί το έχουν αναφέρει, θα θέλαμε και τη δική σου άποψη. Ο πρωταθλητισμός, μετά από ένα σημείο, απαιτεί ενδεχομένως και αποφάσεις που δεν είναι τόσο εύκολες για έναν αθλητή ή μία αθλήτρια; Με λίγα λόγια, και για να το πούμε πιο απλά, χρειάζονται κι άλλα πράγματα εκτός από σκληρή προπόνηση;
Όταν μιλάμε για υγιή αθλητισμό και Πρωταθλητισμό όπου τηρούνται οι κανόνες του και οι αξίες του, η σκληρή προπόνηση και η καλή ψυχολογία είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να σε φτάσει στη διάκριση.
Αρκεί να έχεις ήθος και αξίες. Αν έχεις μεγαλώσει σε ένα υγιές περιβάλλον και σου έχουν καλλιεργήσει την αξία της προσπάθειας, την αξία της νίκης, αλλά και την μεγαλύτερη αξία της ήττας τότε πιστέψτε με αρκεί. Ο πρωταθλητισμός είναι πολύ σκληρός και μοναχικός δρόμος, αν δεν έχεις γερές βάσεις και δεν πιστεύεις στον εαυτό σου, τότε τα όρια σου είναι περιορισμένα. Δυστυχώς τα κρούσματα απαγορευμένων ουσιών είναι πλέον συχνά κάνοντας τις επιδόσεις των αθλητών πλασματικές και φυσικά εφήμερες.
Πόσο διαμορφώνει, αλλά και πώς επηρεάζει τη ζωή κάποιου, η ενασχόληση με το αθλητισμό, όχι απαραίτητα σε επαγγελματικό επίπεδο;
Όπως είπαμε και πριν αθλητισμός σημαίνει κανόνες, πειθαρχία και συνέπεια. Γυμνάζεις και διατηρείς σε φόρμα το σώμα σου αλλά και το πνεύμα. Σε βοηθάει να διαμορφώσεις χαρακτήρα και μέσα από αυτό να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Είναι μία συνήθεια, ένας τρόπος ζωής που μόνο θετικά μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα μας. Ο αθλητισμός δεν έχει ηλικία, φύλο και εθνικότητα, κοινωνικοποιεί τους ανθρώπους εντάσσοντάς τους σε ομάδες. Μπορείς να θέσεις στόχους και να ξεπεράσεις τα όρια σου. Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι σημαντική η αθλητική παιδεία και οφείλουμε εμείς οι δάσκαλοι να την καλλιεργήσουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία, να τα φέρουμε κοντά στον αθλητισμό βοηθώντας τα να καταλάβουν τα οφέλη του.
Η γιόγκα πότε και πώς μπαίνει στη ζωή σου; Κάποια στιγμή, μάλιστα, αν προσέξει κάποιος το βιογραφικό σου, αποφασίζεις να ασχοληθείς πολύ περισσότερο μαζί της…
Η Yoga μπαίνει επεισοδιακά στη ζωή μου αφού στο πρώτο μου μάθημα δεν πήγα ποτέ. Το 2006 λοιπόν στην Αθήνα, μετά από προτροπή ενός προπονητή, ήρθε στο γήπεδο μια δασκάλα να μας κάνει Yoga για αθλητές με σκοπό την αποφυγή τραυματισμών. Στο άκουσμα λοιπόν “Yoga” εγώ είχα στο μυαλό μου κάτι χαλαρό, κάτι ήσυχο με αποτέλεσμα να μην πάω ποτέ σε εκείνο το μάθημα. Την επόμενη φορά που ήρθε η δασκάλα, όμως, εγώ με σαφής εντολή του προπονητή έπρεπε να παρακολουθήσω υποχρεωτικά. Εκείνη την ημέρα δεν θα ξεχάσω ποτέ με τι ύφος πήγα να κάνω μάθημα, σκεπτόμενη ότι μου στερεί μια ώρα από την βασική μου προπόνηση, όμως μετά τα 10 πρώτα λεπτά όλο αυτό άλλαξε. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα σωστά, πονούσα παντού, αφού δεν είχα την απαραίτητη ευλυγισία, και ένιωθα το σώμα μου να διατείνεται με τέτοιο τρόπο που δεν το είχα νιώσει ποτέ ξανά, παρότι αθλήτρια. Από εκείνη την ημέρα η Yoga έγινε κομμάτι μου.
Όταν το 2009 λοιπόν σταμάτησα τον πρωταθλητισμό η Yoga με είχε ήδη κερδίσει. Αφού ενημερώθηκα αρκετά το 2010 έκανα την πρώτη μου πιστοποιημένη εκπαίδευση πάνω στη Yoga. Από τότε ακολούθησαν πολλές ακόμα εκπαιδεύσεις και θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές.
Και έρχεται το σημείο όπου αποφασίζεις όλο αυτό να το ακολουθήσεις επαγγελματικά στη Ναύπακτο. Εύκολη ή δύσκολη απόφαση; Δεν σε φόβισε το ρίσκο μίας τέτοιας εξειδίκευσης, για μία πόλη που η έως τότε στην κουλτούρα της η γιόγκα δεν… πολύ… υπήρχε;
Πάντα στο μυαλό μου υπήρχε επαγγελματικά η Ναύπακτος και ήθελα να προσφέρω σε αυτή. Πόσο μάλλον να τη φέρω σε επαφή με κάτι πρωτόγνωρο και εξειδικευμένο για τα δικά της δεδομένα. Όλο αυτό φυσικά είχε ρίσκο, όπως όμως όλα τα νέα πράγματα.
Ήξερα ότι θα είναι δύσκολο και ότι θα χρειαστεί πολύ δουλεία για να δείξω τι είναι η Yoga, όμως αφού εγώ κατάφερα να ενθουσιαστώ μαζί της τότε μπορούν όλοι. Προετοιμάστηκα πολύ πριν κάνω αυτό το βήμα. Ήθελα να είμαι πολύ διαβασμένη, ήθελα να έχω εμπειρία, ήθελα να νιώθω πολύ σίγουρη για μένα και γι’ αυτό που θα προσφέρω. Δεν σταμάτησα και δεν σκοπεύω να σταματήσω να διαβάζω, να ενημερώνομαι και να εκπαιδεύομαι σε ότι αφορά το αντικείμενο μου.
Αν σου ζητούσα να μου πεις τι είναι αλλά και τι δίνει στον άνθρωπο η γιόγκα, τι θα μου έλεγες;
Η Yoga στη βάση της είναι μια αρχαία φιλοσοφία, ένα σύστημα άσκησης τόσο του σώματος, όσο του νου και του πνεύματος. Σκοπός της λοιπόν είναι να επιτευχθεί μια κατάσταση αρμονίας και ισορροπίας μεταξύ αυτών. Έχει γίνει ξεκάθαρο πια ότι η γιόγκα ΔΕΝ είναι θρησκεία αλλά μορφή άσκησης. Είναι ο καλύτερος τρόπος να “ξυπνήσεις” το σώμα σου, να αποκτήσεις δύναμη, αντοχή και ελαστικότητα. Εκτός από αυτά, όμως, σου δίνει τη δυνατότητα να θεραπεύσεις μέρη του σώματός σου και να σε ανακουφίσει από πόνους σε μέση, πλάτη και αυχένα. Η γιόγκα σε βοηθάει να χαλαρώσεις όταν το έχεις ανάγκη, να βελτιώσεις τη συγκέντρωσή σου, να αποκτήσεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και κάποιες φορές να θυμηθείς το παιδί που κρύβεται μέσα σου. Μετά το τέλος μιας πρακτικής, εκτός από την σωματική ευεξία σε αφήνει με μία θετική διάθεση και σκέψη. Η δική μου συμβουλή είναι να δοκιμάσεις ένα μάθημα Γιόγκα και να αφεθείς στη μαγεία της.
Τι την ξεχωρίζει από άλλες μορφές γυμναστικής;
Το πιο βασικό χαρακτηριστικό που κάνει την Yoga να ξεχωρίζει είναι ότι προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου. Συνδυάζει την σωματική και την πνευματική ευεξία απόλυτα μέσα από τη ροή των θέσεων. Ανάλογα σε ποιό επίπεδο έχουμε την επιθυμία να εστιάσουμε, στο σωματικό, στο ψυχολογικό, στο πνευματικό ή ακόμα και σε όλα μαζί, δουλεύει αντίστοιχα. Με λίγα λόγια σε βοηθάει εκεί που έχεις εσύ την ανάγκη. Για το λόγο αυτό κάθε μαθητής αποκτά μια μοναδική σχέση με τη γιόγκα. Φυσικά δεν παύει να είναι μια μορφή άσκησης αρκετά απαιτητική, που όμως την καθιστά κατάλληλη για παιδιά, για άνδρες, γυναίκες ακόμα και στην περίοδο της εγκυμοσύνης και για όλες τις ηλικίες.
Ο έως σήμερα απολογισμός της προσπάθειάς σου τι πρόσημο έχει; Είσαι ευχαριστημένη από την ανταπόκριση του κόσμου;
Όλη αυτή η προσπάθεια, μετά από ενάμιση πλέον χρόνο, με βρίσκει πραγματικά ευγνώμων, ο κόσμος την αγκάλιασε με τόση αγάπη και μέσα από αυτή και εμένα. Δεν είμαι απλά ευχαριστημένη, αλλά ενθουσιασμένη με την ανταπόκριση του σε αυτό μου το ξεκίνημα. Καινούργιες ιδέες που εξελίσσουν την δουλειά μου και μπορούν να την πάνε ένα βήμα παρακάτω παίρνουν σιγά σιγά σάρκα και οστά μέσα από αυτή την στήριξη του κόσμου. Εισπράττοντας την αγάπη τους για τη Yoga αντλώ τη δύναμη να ονειρεύομαι νέα πράγματα που θα μπορώ να μοιραστώ μαζί τους.
Επόμενα επαγγελματικά σχέδια έχεις, που μπορείς σήμερα να μας μιλήσεις γι’ αυτά;
Το μέλλον της Yoga στη Ναύπακτο, όπως το αντιλαμβάνομαι μέχρι στιγμής, προδιαγράφεται λαμπρό. Σε ότι αφορά εμένα, έχω και μπορώ να δώσω πολλά πράγματα πάνω σε αυτόν τον τομέα και αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να καλλιεργώ και να εξελίσσω καθημερινά. Έτσι, νέα πράγματα που θα δούμε και θα έχουμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε όλοι σε αυτά είναι η σειρά από μαθήματα με καταξιωμένους στο χώρο δασκάλους, από την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό. Φυσικά στόχος μου είναι και η καθιέρωση των διαδραστικών εκδρομών σε συνεργασία με άλλα στούντιο Yoga από άλλα μέρη της Ελλάδας, κάτι που ξεκινήσαμε από πέρυσι, με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών τόσο των μαθητών όσο και των δασκάλων, χωρίς εδώ να παραμελούμε και τη διασκέδαση. Να είστε σίγουροι όμως πως αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα όλων όσων έχω στο μυαλό μου για το μέλλον. Έχω βαθιά πίστη πως η στήριξη και η αγάπη του κόσμου θα βοηθήσουν στην υλοποίηση τους.
• Yogi Life
Αποκαύκου 11 στη Ναύπακτο
Τηλέφωνο: 2634 303951
Mail: nansydro@gmail.com
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εμπρός” στις 20/10/2018
