Του Γιώργου Ασημακόπουλου
Αν θέλουμε να δούμε γιατί η Ναυπακτία μένει στάσιμη και δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τη δεκαετία του 1990, η ιστορία του ΤΕΙ έχει πολλά χρήσιμα να μας διδάξει. Μια ιστορία γεμάτη ατολμία, ανικανότητα, αντιπολίτευση κατά του τόπου, κοντόφθαλμη ματιά και άλλα πολλά αρνητικά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Δήμος μας ανήκει σε ένα Κράτος, το οποίο χαράσσει κεντρικά πολιτική σε πολλά θέματα, ένα από τα οποία είναι η Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επομένως κάθε ατάκα του στυλ «δεν μπορεί κάθε πόλη να έχει Τμήμα» είναι εκτός θέματος.
Επομένως η Ναυπακτία έχει ακριβώς όσες ευκαιρίες έχουν και όλοι οι άλλοι Δήμοι της χώρας. Όπως έγιναν τριτοβάθμια Τμήματα παντού, έγινε και εδώ. Η διαφορά αρχίζει από εκεί και κάτω: τι κάνανε οι άλλοι Δήμοι, και τι κάναμε εμείς.
Ας πάμε στα κοντινά μας περιφερειακά Τμήματα. Στην Αμαλιάδα, τον Πύργο, το Αίγιο. Λίγο πολύ όλα αυτά τα Τμήματα έχουν κοινή αφετηρία με το δικό μας Τμήμα. Δεν υπάρχει όμως σε κανέναν από τους παραπάνω Δήμους η αδιαφορία που αντιμετώπισε το δικό μας Τμήμα. Εξασφάλισαν στέγη όλοι αυτοί οι Δήμοι, ανεξαιρέτως. Εξασφάλισαν στέγη επαρκή, σωστή και σύμφωνη με τις ανάγκες των Τμημάτων. Διέθεσαν οικόπεδα. Διέθεσαν χρήμα μέσω προγραμματικών συμβάσεων. Διέθεσαν ακόμα και υπαλλήλους του Δήμου για να καλύψουν ανάγκες στις Γραμματείες.
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για Τμήματα που δεν έχουν το μέγεθος του δικού μας Τμήματος. Με λιγότερους φοιτητές και καθηγητές, χωρίς αξιολόγηση και μεταπτυχιακά, χωρίς να διοργανώνουν διεθνή συνέδρια. Παρόλα αυτά, τα δώσανε όλα προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι τα Τμήματα που φιλοξενούν λειτουργούν ομαλά.
Κάθε σύγκριση με τα πεπραγμένα του δικού μας Δήμου είναι αποκαλυπτική. Εδώ είχαμε καταγγελίες μην τυχόν και το ΤΕΙ γίνει στον Σκα. Προσωρινές λύσεις με ενοίκιο σε κτίρια που δεν ήταν επαρκή και διαρκώς δημιουργούσαν προβλήματα στη λειτουργία του Τμήματος. Αντιπαραθέσεις στείρες για το αν το Τμήμα θα πάει εδώ ή εκεί. Και τελικά το πήγαμε στο Αντίρριο σε ένα εντελώς ακατάλληλο κτίριο για να μην πληρώνουμε ενοίκιο, ενώ μεταφέραμε την Τεχνική Υπηρεσία στην Παλαιοπαναγιά, πληρώνοντας ενοίκιο.
Το Τμήμα σήμερα στεγάζεται σε τρία διαφορετικά κτίρια που δεν καλύπτουν τις ανάγκες του και υπονομεύουν τη λειτουργία του. Το ένα είναι παλιό δημοτικό σχολείο όπου η μεγαλύτερη αίθουσα χωράει 40 φοιτητές. Το άλλο είναι συρραφή κοντέινερ που χρησιμοποίησε η Γέφυρα πριν 20 χρόνια ως εκθεσιακό χώρο και τα οποία και παραχώρησε στο Δήμο με την ολοκλήρωση του έργου. Πρόκειται για δύο αίθουσες που μπάζουν νερά, με σάπια πατώματα τα οποία πατάς και σπάνε και, στις οποίες δεν γίνεται να πακτωθούν σταθερά έδρανα επειδή δεν υπάρχει θεμελιωμένο πάτωμα. Το κεντρικό κτίριο του παλιού Δημαρχείου φιλοξενεί 9 γραφεία για 30 περίπου καθηγητές και 10 διοικητικούς υπαλλήλους. Στο υπόγειο του παλιού Δημαρχείου υπάρχουν πέντε εργαστήρια με ηλεκτρονικό εξοπλισμό που κινδυνεύουν με ολική καταστροφή αν το υπόγειο πλημμυρίσει. Εξεταστική γίνεται στο διπλανό Γυμνάσιο που φιλοξενεί ενήλικες σε σχολικά θρανία που είναι σχεδιασμένα για παιδιά. Το μεταπτυχιακό από το τρέχον ακαδημαϊκό έτος γίνεται στην Πάτρα γιατί εδώ δεν υπάρχει χώρος. Την ίδια διαδρομή έχουν ακολουθήσει δύο ερευνητικά εργαστήρια.
Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στο Αντίρριο. Αυτό έχει προσφέρει η Ναυπακτία στο Τμήμα. Αυτή είναι η λύση που δόθηκε από το Δήμο μας το 2011 για ξεπεραστεί το σχέδιο Αθηνά. Και αυτή η κατάσταση παραμένει έως και σήμερα.
Το Τμήμα υποφέρει από την πρώτη του μέρα από την έλλειψη κτιρίου. Δυο χιλιάδες τετραγωνικά δεν μπόρεσαν να βρεθούν στη Ναύπακτο μετά από 15 χρόνια. Κάθε σύγκριση με άλλους Δήμους της Δυτικής Ελλάδας εξηγεί γιατί οι άλλοι προχωράνε και εμείς μένουμε πίσω. Γιατί ό,τι έγινε με το ΤΕΙ έχει γίνει και με το Ξενία, τις παραλίες, το κυκλοφοριακό, το Κάστρο, το Λιμάνι, τα πάντα.
Εν κατακλείδι: αν θέλουμε να έχουμε δυναμικό και βιώσιμο Τμήμα στη Ναύπακτο, πρέπει «χθες» ο Δήμος να εξασφαλίσει επαρκή στέγη εντός της πόλης. Είτε σε κτίριο που να ανήκει στο Δήμο, είτε με την ενοικίαση κατάλληλου και επαρκούς χώρου με άμεση δρομολόγηση της κατασκευής κτιρίου. Αν δεν γίνουν αυτά, στην καλύτερη περίπτωση το αξιολογημένο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής των 30 καθηγητών και του μεταπτυχιακού θα αντικατασταθεί από κάποιο αδύναμο μη βιώσιμο Τμήμα το οποίο δεν θα έχει προοπτική. Στη χειρότερη, η Ναυπακτία θα κοιτάει άλλους Δήμους να φεύγουν μπροστά και σε αυτό το πεδίο. Ακούει κανένας;
*Ο Γιώργος Ασημακόπουλος είναι Πληροφορικός, Λέκτορας του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
