Γράφει ο Γιώργος Κων. Ασημακόπουλος
Ως Δημοτικό Συμβούλιο βασική μας προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η ασφάλεια η προστασία του κοινού. Δυστυχώς στη χώρα μας η ασφάλεια αντιμετωπίζεται ως πάρεργο, μέχρι να συμβεί το κακό. Το ίδιο κάνουμε και στο Δήμο μας: η ασφάλεια του κοινού παραμένει ζητούμενο.
Κατά συνέπεια με το πέρασμα των χρόνων έχουν συσσωρευτεί πολλές προκλήσεις και σημαντικές απειλές για την ασφάλεια των κατοίκων και των επισκεπτών. Οι προκλήσεις αυτές περιλαμβάνουν την έλλειψη πεζοδρομίων, την κακή κατάσταση των δρόμων, το ανεπαρκές σύστημα αποχέτευσης, ουσιαστικά ανύπαρκτος ποδηλατόδρομος και άλλα πολλά.
Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ναύπακτος είναι η έλλειψη πεζοδρομίων. Χωρίς πεζοδρόμια οι πεζοί αναγκάζονται να περπατούν στην άκρη του δρόμου στο ίδιο επίπεδο με τα οχήματα έχοντας σημαντική διαφορά ταχύτητας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν διαρκώς ανθρώπινες ζωές. Και δεν μιλάμε μόνο για τις συνήθεις ύποπτες Θέρμου και Αμφίσσης. Δρόμοι μέσα στο κέντρο που έχουν δείγματα πεζοδρομίων όπως η Αποκαύκου, η Βαρδακουλά, η Καρακουλάκη είναι μερικά παραδείγματα. Σε άλλα σημεία τα πεζοδρόμια είναι αδιάβατα, με το ίδιο επικίνδυνο αποτέλεσμα.
Το ίδιο ισχύει για τοπικές κοινότητες όπως ο Λυγιάς και το Ξηροπήγαδο και το Αντίρριο όπου ενώ είναι πολυπληθείς, τα πεζοδρόμια είναι ελάχιστα και ανεπαρκή. Αλλά και όπου υπάρχουν δεν προστατεύονται επαρκώς με αποτέλεσμα αφενός οι πεζοί να βρίσκονται στο οδόστρωμα και τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα πάνω σε αυτά. Για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, οφείλουμε να δώσουμε προτεραιότητα στην εγκατάσταση επαρκών πεζοδρομίων όπου δεν υπάρχουν και, να προστατέψουμε με παθητικά μέτρα αποτροπής στάθμευσης τα λίγα πεζοδρόμια που έχουμε. Έτσι θα πετύχουμε τη μείωση του κινδύνου ατυχημάτων και θα αυξήσουμε την ασφάλεια των πεζών.
Ένα άλλο πρόβλημα έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η κακή κατάσταση των δρόμων που οδηγούν από το κέντρο της Ναυπάκτου προς σχεδόν όλες τις τοπικές κοινότητες. Θέρμου, Αμφίσσης, ο παραλιακός της Παλιοπαναγιάς, η επαρχιακή Ναυπάκτου-Ψηλού Σταυρού, ο δρόμος προς Άνω Χώρα έχουν σημαντικές ελλείψεις. Η κακή ποιότητα του οδοστρώματος, η έλλειψη οδοφωτισμού και η ελλιπής διαγράμμιση καθιστούν την οδήγηση, ειδικά τη νύχτα ή κατά τη διάρκεια κακοκαιρίας, μια επικίνδυνη κατάσταση. Απαιτούνται άμεσες παρεμβάσεις ώστε να γίνει η οδήγηση ασφαλέστερη.
Παράλληλα διαθέτουμε ένα υποτυπώδες και απροστάτευτο δίκτυο ποδηλατόδρομων το οποίο είναι επικίνδυνο για τους ποδηλάτες. Κυρίως εξυπηρετεί ως λωρίδα προσπέρασης για μηχανάκια, όταν δεν είναι κατειλημμένο από σταθμευμένα οχήματα. Αντί να εξυπηρετεί την εναλλακτική μετακίνηση ειδικά των νεότερων συμβάλλοντας στην άμβλυνση του κυκλοφοριακού, αποτελεί παγίδα. Ο Δήμος μας καλό είναι να εργαστεί για τη δημιουργία περισσότερων ποδηλατοδρόμων και προστατευμένων περιοχών για ποδήλατα, που θα εκτείνονται από τις κοντινές τοπικές κοινότητες προς το κέντρο της πόλης. Πέρα από την ασφάλεια βελτιώνεται και η κυκλοφοριακή λειτουργία αλλά και η ποιότητα ζωής της πόλης.
Πέρα από την οδική ασφάλεια, διατρέχουμε σοβαρούς κινδύνους από έντονα κλιματικά φαινόμενα. Τα ρέματα και ειδικά η Βαρειά, όταν βρέχει έντονα, φτάνουν στα όριά τους, αποτελώντας σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια των κατοίκων. Επιπλέον η κλιματική αλλαγή προκαλεί άνοδο της στάθμης της θάλασσας, μια ουσιαστική απειλή που θα βιώσουν τα επόμενα χρόνια τα παράκτια μέρη του Δήμου όπως η Μακύνεια, η Ρίζα, το Αντίρριο, ο Πλατανίτης και η Ναύπακτος. Ο συνδυασμός αυτών των δύο φαινομένων με τα φαινόμενα διάβρωσης των ακτών μας στις παραπάνω περιοχές, απαιτούν την άμεση εκπόνηση ακτομηχανικής μελέτης και μελέτης ομβρίων.
Το σύστημα αποχέτευσης της πόλης αποτελεί επίσης σημαντική απειλή. Ένα ανεπαρκές σύστημα αποχέτευσης που μολύνει τη θάλασσα, προκαλεί κινδύνους για την υγεία των κολυμβητών αλλά και της θαλάσσιας ζωής. Ταυτόχρονα αποτελεί και αναπτυξιακή τροχοπέδη για τον κλάδο του θερινού τουρισμού. Η βελτίωση του συστήματος αποχέτευσης της πόλης είναι απαραίτητη ώστε να διασφαλιστεί ότι το σύνολο των λυμάτων επεξεργάζεται σωστά πριν απορριφθούν στη θάλασσα.
Πέρα από τα «μεγάλα» έχουμε στο πρόσφατο παρελθόν έρθει αντιμέτωποι με μικρές αλλά σημαντικές παγίδες. Κολώνες ηλεκτροφωτισμού που πέφτουν, βανδαλισμένες παιδικές χαρές, βαριές αυλόπορτες σχολείων να πέφτουν βάζοντας παιδιά σε κίνδυνο και άλλα μικρά, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνα. Μοιάζει ο κατάλογος να μην τελειώνει.
Ας μην περιμένουμε να συμβεί το επόμενο κακό για να κάνουμε τις ίδιες διαπιστώσεις. Έχοντας την πρόσφατη συλλογική τραυματική εμπειρία του ΟΣΕ, είναι καιρός να απαιτήσουμε να νιώθουμε ασφαλείς μέσα στο κοινό μας «σπίτι». Είναι ώρα οι αρμόδιες Αρχές να κινηθούν ώστε ο Δήμος Ναυπακτίας να είναι ένα ασφαλές περιβάλλον για επισκέπτες και δημότες, μεγάλους και μικρούς, οδηγούς και πεζούς. Χωρίς κραυγές, χωρίς λαϊκισμό, με σχέδιο και ψυχραιμία, ήρθε η ώρα να κάνουμε τα απαραίτητα.
