Ξιφομαχίες, ανακηρύξεις και καθαιρέσεις, απολογισμοί και .. ισολογισμοί, συσπειρώσεις και μοναξιές, μεταλλάξεις φορέων και προσώπων και διάσπαρτες ιδέες και προτάσεις για τη Ναύπακτο, τη περιφέρεια Ναυπακτίας, τους περιβάλλοντες χώρους, τα χωριά και τις οδικές τους ανάγκες και το κερασάκι στη προεκλογική τούρτα είναι τα κονδύλια που εγκρίνονται στο παρά πέντε! Όμως κανένας συνδυασμός δεν ανακοίνωσε το πρόγραμμά του. Εχουν προγράμματα οι συνδυασμοί; Και εάν έχουν γιατί δεν ανακοινώνονται; Η ίδια η πόλη έχει συγκεκριμένα σημεία που πρέπει να διευθετηθούν και προβλήματα που χρονίζουν και πρέπει να επιλυθούν. Και πρέπει να επιλυθούν με πρόβλεψη, γνώση, θέληση, δικαιοκρατικό τρόπο και διαφάνεια. Παράδειγμα: _ καταστράφηκε (φυσική φθορά) η πεζογέφυρα του Γριμπόβου. Η καταστροφή υπήρχε ήδη από το περυσινό καλοκαίρι, (αν έχω μνήμη), αλλά φέτος και προεκλογικά η απαίτηση επισκευής της γιγαντώθηκε.
Και ενώ το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Ελλάδας εγκρίνει τη πρόταση έργου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου κοστολόγησης ύψους 171. 684 ευρώ και οι εργασίες επιδιόρθωσης έχουν αρχίσει, η μελέτη της Τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου για τυχόν αντικατάσταση του deck θα γίνει “το επόμενο χρονικό διάστημα” (ΕΜΠΡΟΣ, 8/3/2019). Στο σκηνικό αυτό υπάρχει μια ερώτηση που θέτει ο κάθε πολίτης: _ με ποιά συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία προσδιορίστηκε το ποσό έγκρισης (ακριβώς!) ύψους 171.684 ευρώ; Κάποιος από τους ειδήμονες μπορεί να εξηγήσει;
Πέραν τούτου, ίσως θα όφειλε να δοθεί προτεραιότητα στην επιδιόρθωση της πεζογέφυρας έναντι της κατασκευής των πεζοδρομίων. Η, προτεραιότητα στην επιδιόρθωση του ιστορικού λιμένος έναντι της πεζογέφυρας! Τούτα όλα για να αναδείξω την ανάγκη ύπαρξης προγράμματος.
Ως χώρα περάσαμε σε διαφορετική πραγματικότητα και τεχνολογικά (καθυστερημένα) στη 4η Βιομηχανική Επανάσταση, που σημαίνει, δημιουργία προοπτικών που να εμπνέουν με σαφές και ορατό κοινωνικό αποτύπωμα, στοχευμένες ενισχύσεις και έργα, καινοτόμο επιχειρηματικότητα αλλά και ανάπτυξη της Οικονομίας της Γνώσης. Με τα δεδομένα αυτά (εθνικά και ευρωπαικά) η Ναύπακτος οφείλει να περάσει από το brain drain στο δικό της brain gain και στο δικό της brand name. Μία πόλη brand name χρειάζεται έργα υποδομής, τουρισμό διάρκειας 365 ημέρες το χρόνο, άμεση και διαρκή επαφή με την Ευρώπη, ανάδειξη στοιχείων του πολιτισμού της, συνεχή διαφήμιση, θεματικές προβολές, εκπαιδευτικές σχολές, πράσινη ανάπτυξη (και όχι τσιμεντένιες πλατείες), πεζοδρομήσεις και δρόμους ήπιας κυκλοφορίας, εκτάσεις στάθμευσης και προβολή του θαλάσσιου μετώπου της.
Στην Ευρώπη υπάρχουν εξαιρετικά δύσβατες καστρόκτιστες πόλεις που δημιούργησαν το όνομά τους brand name, οι κάτοικοί τους είναι ευτυχισμένα εναρμονισμένοι με το περιβάλλον τους και σφύζουν από επισκεψιμότητα ολόκληρο το έτος. Παράδειγμα η πόλη Carcassone στη νότια Γαλλία. Brand name πόλης είναι η ταυτότητα της πόλης. Ποιός δήμαρχος από τους σημερινούς υποψηφίους διαθέτει το μεράκι, τη γνώση, τη θέληση, τη δυναμικότητα και τον άπλετο χρόνο και ποιός συνδυασμός τα αναγκαία στοιχεία ώστε η Ναύπακτος, στις επόμενες ημέρες των εκλογών να ανηφορίσει το μονοπάτι της ευρωπαικής ανάδειξης που της αρμόζει; Η κυριαρχούσα κουλτούρα είναι αυτή της αδράνειας και των <μπαλωμάτων> και η αλλαγή κουλτούρας δεν επιβάλλεται αλλά διδάσκεται.
*Δικηγόρος
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
