«Η δημοτική αρχή εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο εναλλακτικού λιμενικού έργου από τα χρήματα του προγράμματος inrerreg και αυτό είναι η κατασκευή ενός αγκυροβολίου στην περιοχή της Βαριάς, στην επέκταση της έκτασης που βρίσκονται οι νεροτσουλήθρες», αναφέραμε στο προηγούμενο τεύχος, με αφορμή και το συμβούλιο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, που αποφάσισε την προγραμματική σύμβαση με το δήμο για την εκπόνηση μελετών. Οι άνθρωποι της διοίκησης του δήμου εκτιμούν πλέον πως τα χρήματα του προγράμματος interreg, το 1.790 εκατ. ευρώ δηλαδή, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για την περίπτωση του καταφυγίου στο Γρίμποβο, τονίζοντας πως εάν συνέχιζαν στο δρόμο των προκατόχων τους τότε θα βρισκόμασταν μπροστά σε πολύ σοβαρούς κινδύνους στο μέλλον, τόσο για το ίδιο το έργο, όσο και για την έκταση στην οποία προβλέπεται να γίνει η κατασκευή. Η αντιπολίτευση υπερασπίζεται το ήδη δρομολογημένο καταφύγιο, ζητώντας από τη δημοτική αρχή να μην αλλάξει το σχεδιασμό.
Στο δημοτικό συμβούλιο που πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή το θέμα ήρθε προς συζήτηση στην ημερήσια διάταξη προκειμένου ο δήμος να πει ναι στην προγραμματική σύμβαση με το Λιμενικό Ταμείο για την εκπόνηση μελετών για να προχωρήσει ο σχεδιασμός του αγκυροβολίου στη Βαριά να προχωρήσει. Η πρόταση πέρασε κατά πλειοψηφία, καθώς η αντιπολίτευση πρότεινε, χωρίς να περάσει όμως, ο δήμος να επιμείνει στο θέμα του καταφυγίου καλώντας τον Περιφερειάρχη στη Ναύπακτο σε ειδική συνεδρίαση για το θέμα, ζητώντας του να αναλάβει η Περιφέρεια το κόστος συνολικά του έργου.
Η «ε» που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα την ώρα του δημοτικού συμβουλίου ήταν στο τυπογραφείο. Το ρεπορτάζ για τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς περιλαμβάνει τα παρακάτω:
«Πριν όμως περάσουμε στα τελευταία δεδομένα της υπόθεσης, αξίζει να υπενθυμίσουμε ποιες ήταν οι επιλογές του δήμου επί του ζητήματος, μέχρι τουλάχιστον την προηγούμενη εβδομάδα, με βάση πάντα τα όσα είχαμε συλλέξει από το ρεπορτάζ. Και λέμε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς στη διάρκεια των τελευταίων ημερών προστέθηκαν επιπλέον στοιχεία, τα οποία κάνουν τη συζήτηση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Οι δύο επιλογές του δήμου που αναφέραμε:
- Η μία είναι να προχωρήσει το θέμα ως έχει, με το σχέδιο του τουριστικού καταφυγίου στην περιοχή του Γριμπόβου, να κατασκευαστεί ένα μικρό τμήμα του μόλου με το 1.790 εκατ. ευρώ από το interreg, και στη συνέχεια εντός τριών χρόνων να βρεθούν και τα υπόλοιπα χρήματα (6-7 εκατ. ευρώ;) για να ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση όμως που αυτό δεν καταστεί εφικτό τότε θα ζητηθούν τα χρήματα πίσω (πλέον αυτό αμφισβητείται), ο δήμος θα κινδυνεύει να χάσει το χώρο από την ιδιοκτησία του, ενώ ταυτόχρονα θα έχει στην ουσία κατασκευάσει ένα αγκυροβόλιο, χάνοντας όμως για πάντα και την χωροθέτηση για την κατασκευή μαρίνας που ισχύει σήμερα.
- Η άλλη επιλογή είναι να αφήσει το χώρο του Γριμπόβου ως έχει, με την ελπίδα πως ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον προχωρήσει και το θέμα της μαρίνας, εξετάζοντας την περίπτωση εναλλακτικού λιμενικού έργου στην περιοχή της Βαριάς, χωρητικότητας 30 περίπου σκαφών, ώστε να μη χαθούν τα χρήματα, υπό τον φόβο βέβαια εδώ να μην προλάβει τις ημερομηνίες του προγράμματος, άρα εν τέλει αν δεν τα καταφέρει να χάσει και το 1.790 εκατ. ευρώ το οποίο του έχει ήδη εγκριθεί.
Το θέμα ήταν ενταγμένο στην ημερήσια διάταξη του δημοτικού συμβουλίου της Τετάρτης, προκειμένου να αποφασιστεί η έγκριση της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Δ.Λ.Τ.Ν και του δήμου Ναυπακτίας για τη χρηματοδότηση από ιδίους πόρους του δήμου, των μελετών για την κατασκευή του αγκυροβολίου στη Βαριά. Η «ε» την ώρα της συνεδρίασης θα είναι ήδη στο τυπογραφείο, όμως έχει το ρεπορτάζ με όλα τα στοιχεία του θέματος, και την επιχειρηματολογία της κάθε πλευράς. Πάμε να δούμε καταρχάς τι λέει η πλευρά της αντιπολίτευσης, υπερασπιζόμενη το έργο του καταφυγίου, θεωρώντας πως επιλογή του αγκυροβολίου του Γριμπόβου είναι η καλύτερη δυνατή για το δήμο, παρά τις δυσκολίες που φαίνεται να υπάρχουν αυτή τη στιγμή.
Τα επιχειρήματα υπέρ του καταφυγίου
Το κυριότερο από τα επιχειρήματα που καταθέτει η πλευρά της αντιπολίτευσης πλέον, και είναι καινούριο στη συζήτηση, είναι ότι ο δήμος δεν θα κληθεί να επιστρέψει τα χρήματα του έργου του καταφυγίου πίσω, καθώς φορέας του έργου είναι η Περιφέρεια. Με λίγα λόγια η συγκεκριμένη πλευρά υποστηρίζει ότι ακόμα κι αν το έργο δεν ολοκληρωθεί τότε αυτός που θα κληθεί να τα καταβάλει θα είναι η Περιφέρεια, στοιχείο όμως που μπορεί να λειτουργήσει υπέρ μας, αφού με αυτό ως όπλο θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε από την ίδια επιπλέον χρήματα για την ολοκλήρωσή του. Ένα ακόμα θέμα που τίθεται, επί της διαδικασίας όπως κύλησε, είναι το ότι ο ΛΤ αποφάσισε την επέκταση της Χερσαίας Ζώνης Λιμένος εντάσσοντας εντός σε αυτή την έκταση που είναι σήμερα οι νεροτσουλήθρες και το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, χωρίς πριν να έχει αποφασίσει κάτι ανάλογο ο δήμος ο οποίος είναι στην ουσία και ο ιδιοκτήτης τους. Επί της επέκτασης επίσης που δρομολογείται τονίζεται πως η διαδικασία πονά στο ότι αποφασίστηκε η εκπόνηση μελετών για το έργο του αγκυροβολίου, ενώ όμως πριν αυτός ο χώρος δεν έχει περάσει στη δικαιοδοσία του ΛΤ. «Πώς είναι δυνατόν να μελετάς κάτι για έναν χώρο όταν ακόμα δεν σου ανήκει;» είναι το ερώτημα που θέτει η αντιπολίτευση.
Ένα ακόμα θέμα είναι αυτό της ουσίας των δύο έργων αφού για τους ανθρώπους της μειοψηφίας του δήμου δεν είναι δυνατόν να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά το ένα με το άλλο. Κι αυτό γιατί, όπως λένε, το αγκυροβόλιο περιλαμβάνει μόνο τον ελλιμενισμό 34 σκαφών ενώ το καταφύγιο κάτι παραπάνω από 100, έχοντας επίσης ως συνακόλουθες αρκετές εγκαταστάσεις στη στεριά (για παρκινγκ σκαφών, χώρο για επιδιορθώσεις τους, καθώς και μεγάλη έκταση για στεγασμένες χρήσεις, όπως πχ μίνι μάρκετ και καφέ-εστιατόριο). Παράμετρος στην οποία στέκονται επίσης είναι το ότι ο δήμος από τη μία έχει ένα έτοιμο προς δημοπράτηση έργο, ακόμα κι αν δεν έχει όλα τα χρήματα που απαιτούνται για το σύνολό του, ενώ από την άλλη μία πρόταση που είναι και κατά πολύ μικρότερη σε σημασία, αλλά και εξαιρετικά επίφοβη χρονικά για το εάν θα επιτευχθεί μέσω αυτής η απορρόφηση των χρημάτων. Κι αυτό, όπως υποστηρίζουν, σε καμία περίπτωση βάσει των δεδομένων δεν έχει σχέση με την αναφορά του προέδρου του ΛΤ στο συμβούλιο την προηγούμενη εβδομάδα, ότι το Σεπτέμβριο είναι εφικτή η δημοπράτηση του έργου, αφού για να φτάσουμε στο σημείο αυτό θα πρέπει πριν να έχουμε περάσει από πολλά και χρονοβόρα στάδια (επέκταση ΧΖΛ με ΦΕΚ με τη σύμφωνη γνώμη των συναρμόδιων υπουργείων, έγκριση της προγραμματικής σύμβασης για τη χρηματοδότηση των μελετών, ανάθεση μελετών, καθώς και εκπόνηση, παράδοση, παραλαβή, αποστολή και έγκρισή τους, χωροθέτηση του αγκυροβολίου, έκδοση τευχών δημοπράτησης, δημοπράτηση του έργου και τέλος ηλεκτρονικός διαγωνισμός).
Τα επιχειρήματα υπέρ του αγκυροβολίου
Τι απαντά ο δήμος επί όλων αυτών, έχοντας αποφασίσει πλέον ότι θα προχωρήσει την υπόθεση του αγκυροβολίου, θέλοντας να διαφυλάξει την πρόβλεψη για μαρίνα στην περιοχή του Γριμπόβου; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «ε» και τα όσα θα ειπωθούν στο ΔΣ, δεν ισχύει το επιχείρημα ότι τα χρήματα θα κληθεί να τα επιστρέψει η Περιφέρεια και όχι ο δήμος. Κι αυτό γιατί ο κύριος του έργου είναι το Λιμενικό Ταμείο, το οποίο έχει στην αρμοδιότητά του εκτός των άλλων και την έκδοση της άδειας λειτουργίας, πράγμα που όπως υποστηρίζεται δεν είναι εφικτό να συμβεί με την κατασκευή ενός μικρού τμήματος του μόλου. Επίσης και σε ότι έχει να κάνει με τους χώρους που βρίσκονται οι νεροτσουλήθρες και το Π.Κ.Α. όπως πληροφορηθήκαμε αυτοί έχουν εξαιρεθεί από το τοπογραφικό επέκτασης της ΧΖΛ, κι αυτό συνέβη μετά και την πρόσφατη αναφορά του αρμόδιου υπουργού ότι σχεδιάζεται η μεταφορά όλων των ΛΤ στο κράτος, ασχέτως εάν στη συνέχεια τη… μάζεψε πίσω. Στο δήμο θέλοντας να διασφαλίσουν πως αυτοί οι χώροι θα ανήκουν σε αυτόν, όπως συμβαίνει σήμερα, τους εξαίρεσαν συνεχίζοντας να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την αξιοποίησή τους, με το ενδιαφέρον φυσικά να εστιάζει στις νεροτσουλήθρες οι οποίες σύντομα αναμένεται να περάσουν και πάλι στο δήμο αφού θα εκδικαστεί η υπόθεσή τους στο εφετείο.
Για το ότι πρώτα αποφάσισε το ΛΤ και μετά το δημοτικό συμβούλιο, η απάντησε που δίνεται είναι πως πρόκειται για ταυτόχρονες διαδικασίες εκ των οποίων η μία συμπληρώνει την άλλη. Επίσης για το ότι το ΛΤ αποφάσισε να εκπονήσει μελέτες για έναν χώρο που δεν του ανήκει, από την πλευρά του δήμου τονίζεται πως λειτουργούν κατ’ εντολή του υπουργείο προκειμένου να γίνει η επέκταση της ΧΖΛ. Συγκεκριμένα, όπως μας ανέφεραν, για να δώσει το «οκ» το υπουργείο για την επέκταση θα πρέπει πριν ο δήμος να έχει αποτυπώσει μέσω μίας προμελέτης το τι θέλει να κάνει το χώρο, στην προκειμένη περίπτωση να αποτυπώσει το έργο του αγκυροβολίου. Εξού και η προγραμματική σύμβαση, προκειμένου στη συνέχεια να δοθεί το πράσινο φως της επέκτασης. Τέλος, και όσον αφορά την πίεση του χρόνου, εδώ από την πλευρά της δημοτικής αρχής τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως φειδωλά, καθώς αναγνωρίζεται πως αυτή είναι και η πιο δύσκολη αποστολή του εγχειρήματος, μιας και τα χρονικά περιθώρια είναι στενά για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, και το έργο να βγει σε δημοπράτηση με τα χρήματα του interreg.
Όπως αναφέραμε και στο προηγούμενο τεύχος η απόφαση όποια κι αν είναι αυτή έχει ρίσκο. Η δημοτική αρχή καλείται να τη λάβει, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη της. Όπως όλα δείχνουν ο δρόμος που επιλέγει να βαδίσει είναι αυτός του αγκυροβολίου, αφήνοντας την έκταση του Γριμπόβου ως έχει με τη μαρίνα χωροθετημένη εκεί. Θα τα καταφέρει να φέρει εις πέρας, βάσει του πλάνου που έχει και για τους δύο; Μόνο ο χρόνος θα το δείξει…»
Θα ακολουθήσει αναλυτικό ρεπορτάζ για τα όσα ειπώθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο.
