Έγραψε κάτι που είχε μεγάλο ενδιαφέρον ο Γιώργος Ασημακόπουλος, με την πραγματοποίηση της ορκωμοσίας το απόγευμα της Κυριακής. Σε ανάρτησή του στη σελίδα του στο fb, μεταξύ άλλων σημείωσε πως:
«Θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών όλων των παραπάνω (σσ εννοούσε αυτών που τον στήριξαν στις εκλογές) και, από τη θέση που μας έχει τάξει τόσο το εκλογικό σώμα όσο και ο νέος Δήμαρχος, να είμαι χρήσιμος για τον τόπο μας».
Ο Γιώργος λέει με λίγα λόγια πως ο κόσμος τον έβαλε, με την παράταξή του, στο δημοτικό συμβούλιο κι ο δήμαρχος με τη δική του απόφαση τον «κάθισε» (αυτόν και το Γ. Γούλα) στα έδρανα της αντιπολίτευσης, επιλέγοντας να μη συνεργαστεί μαζί τους στο πλαίσιο του σχηματισμού της νέας δημοτικής αρχής.
Ανοίγοντας μία παρένθεση, σας παραθέτω και ένα απόσπασμα της ανακοίνωσης της τριών επικεφαλής των παρατάξεων που συνιστούν τη νέα δημοτική αρχή του δήμου Ναυπακτίας, στο οποίο αναφέρονται τα εξής: «Προφανώς, στο πλαίσιο της σωστής λειτουργίας κάθε δημοτικής αρχής, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή θεσμική λειτουργία όλων των δημοτικών συμβούλων, μέρος των οποίων θα πρέπει να ελέγχει από τη θέση της αντιπολίτευσης τους ασκούντες διοίκηση».
Όλα τα παραπάνω μας λένε κατά το πως είναι δομημένο το σύστημά μας, ότι η μία πλευρά κατά βάση αποφασίζει και πράττει και η άλλη έχει το ρόλο του ελέγχου. Μπορούμε άραγε ως δήμος να το πάμε ένα βήμα πιο μπροστά; Δηλαδή και οι δύο πλευρές να προτείνουν, και γιατί όχι για το κοινό καλό της περιοχής όταν συμφωνούν να αποφασίζουν, ελέγχοντας ταυτόχρονα εξίσου και οι δύο τα του οίκου μας;
Κι αν για την αντιπολίτευση είναι πιο εύκολο να κάνει τις προτάσεις της, μην μένοντας μόνο στον έλεγχο του τι συμβαίνει, εδώ είναι ένα καλό στοίχημα για τη νέα πλειοψηφία του δήμου, να μπορέσει να αναπτύξει το δικό της εσωτερικό έλεγχο, αφήνοντας στο παρελθόν συνήθειες του τύπου «σε καλύπτω… με καλύπτεις».
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
