Έχει ως χόμπι το μοντελισμό και μας μιλά γι’ αυτόν
Ο Ηλίας Παπαδημητρίου είναι μαθηματικός και εδώ και χρόνια έχει βρει το δικό του τρόπο να γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο του. Ασχολείται με το μοντελισμό και λογικά… εξασκεί και τα όρια της υπομονής του, διότι για να καταπιαστείς με το εν λόγω χόμπι, συχνά πυκνά πρέπει να φτάνεις σε αυτά! Αντίδοτο που τροφοδοτεί τις αντοχές του, το μεράκι, όπως μας λέει, και η ικανοποίηση όταν βλέπει το αποτέλεσμα, αλλά και πλέον όταν αντικρίζει τα παιδιά του να μπαίνουν στο εργαστήριο. Ο Ηλίας μιλά στη «west» για το πως ξεκίνησε η ενασχόληση με το αντικείμενο, για τη διαδικασία που ακολουθεί, αλλά και για το στόχο που έχει θέσει, κάποια στιγμή να δούμε τις δημιουργίες του σε μία προσωπική έκθεση.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό west point
Ακολουθήστε τη west point στο instagram
«Μοντελισμός σημαίνει λόξα, αγάπη, μεράκι, μοναξιά αλλά και απέραντη χαρά όταν βλέπω τα παιδιά μου στο μικρό εργαστήριο», είναι η εισαγωγή στη συζήτηση που κάναμε και στην οποία για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, γυρίσαμε πίσω στα παιδικά του χρόνια, όταν πήγαινε στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. «Το ερέθισμα ήταν ένα κιτ αεροσκάφους της Matchbox σε κλίμακα 1/72, δώρο γενεθλίων αν θυμάμαι καλά», μας είπε, με τη μαγεία να μεταφέρεται αρχικά στα παιδικά του μάτια «μέσα από το τέλειο εξώφυλλο, ένα Βρεταννικό jet το Folland Gnat», μας τόνισε.
«Γενικά τα μοντέλα της Matchbox υπήρξαν βασική επιρροή για πολλούς μοντελιστές τη δεκαετία του ΄80 και μετέπειτα», εξηγεί, θυμίζοντας παράλληλα πως ήταν η εποχή που μπορούσες να τα βρεις εύκολα σε παιχνιδάδικα, βιβλιοπωλεία ακόμα και σε…. ζαχαροπλαστεία!
Ο Ηλίας ασχολείται με πολεμικά αεροπλάνα, κυρίως του μεσοπολέμου, του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου και πρώιμα τζετ σε κλίμακα 1/48. «Οι λόγοι είναι κυρίως η δράση τους, τα σχήματα και τα χρώματα τους, αυτοί που τα πέταξαν και οι χώρες τους», σημειώνει, προσθέτοντας: «Η πλειοψηφία των εταιρειών κατασκευάζει πολεμικά μιας και το κοινό είναι αρκετά μεγάλο».
Θέλει χρόνο…
Του ζητήσαμε να μας περιγράψει τη διαδικασία, από την αρχή έως το τέλος και είναι αλήθεια πως δε φανταζόμασταν το πόση λεπτοδουλειά υπάρχει πίσω από αυτό που εμείς μπορούμε να δούμε ως τελικό αποτέλεσμα, αλλά και πόσο διάβασμα για να πάρει όλες τις πληροφορίες που θα του επιτρέψουν να κάνει «κτήμα του» αυτό που θα δημιουργήσει.
Να πας μας την περιγράφει: «Πριν ξεκινήσω συγκεντρώνω πληροφοριακό υλικό για το συγκεκριμένο αεροσκάφος. Φωτογραφίες, σχέδια και ότι θα με βοηθήσει να καταλάβω πως ήταν στην πραγματικότητα.
Η σειρά είναι περίπου η εξής: Καλό διάβασμα των οδηγιών, κόλληση και βάψιμο επιμέρους τμημάτων (κόκπιτ, κινητήρες κλπ) και μεγαλύτερων (άτρακτος, πτέρυγες), στοκάρισμα όπου χρειάζεται, βάψιμο, σήματα, φθορές και φινίρισμα με κάποιο βερνίκι. Σε πολλά μοντέλα αντικαθιστώ κάποια κομμάτια με άλλα που έχω φτιάξει από την αρχή ή χρησιμοποιώ βελτιωτικά (aftermarket) που ανεβάζουν την λεπτομέρεια. Εξαρτάται από τον καθένα σε τι αποτέλεσμα θέλει να φτάσει».
«Θα μπορούσες με λίγα λόγια να εργάζεσαι, βάσει της εμπειρίας σου, στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (Ε.Α.Β.)», του είπα χαμογελώντας, για να μου απαντήσει, γελώντας και αυτός, με ένα… «εννοείται». Όσο για το χρόνο που απαιτεί το κάθε ένα, από 6 μήνες έως και ένα χρόνο, ανάλογα με το θέμα. Ένα χρόνο, για φτιάξει ένα μοντέλο πολεμικού αεροπλάνου. Ο άνθρωπος έχει πάει σίγουρα την υπομονή σε άλλα επίπεδα.
Στη συλλογή του τα περισσότερα είναι διπλάνα, ελικοφόρα (μαχητικά και βομβαρδιστικά) του Β΄Π.Π. και λίγα jet, όλα στην κλίμακα 1/48.
Οι εκθέσεις και οι βραβεύσεις
Τα τελευταία 10 χρόνια συμμετέχει σε Διαγωνισμούς και Εκθέσεις, στην κατηγορία Master (κατηγορία απαιτητικών κριτηρίων) στην Ελλάδα, όπως της IPMS στην Αθήνα, τη Λάρισα και την Άρτα και του ΠΑ.ΣΥ.ΦΙ.ΜΟΝ. του οποίου είμαι μέλος στη Πάτρα και βρίσκεται στις βραβευμένες θέσεις! Σε κάποιες από αυτές μάλιστα έχει πάρει και ειδικά βραβεία (Trophy) για καλύτερο αεροσκάφος ή καλύτερο έκθεμα ΄Β Π.Π.
«Βέβαια, ο μεγαλύτερός μου στόχος είναι η συμμετοχή σε διεθνείς διαγωνισμούς, όπως στην Αγγλία (Scale Model World) ή στην Ουγγαρία (Moson), κάτι το οποίο δεν έχω κατορθώσει μέχρι τώρα, λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων», μας είπε, αλλά αν δούμε λίγο το πόσα χρόνια ασχολείται και τι ώρες έχει ξοδέψει γι’ αυτή του την αγάπη, τότε μοιάζει ζήτημα χρόνου να το καταφέρει.
Είναι ένα χόμπι που απαιτεί πολύ υπομονή, άρα θέλει αρκετό κόπο, θέλει και χρήματα όμως παράλληλα; «Πάνω απ’ όλα θέλει υπομονή και μεράκι. Όταν αρχίζει κάποιος το χόμπι, αγοράζει βασικά υλικά και εργαλεία και σιγά σιγά μεγαλώνει το εργαστήριο του. Το που θα φτάσει χρηματικά εξαρτάται από τον ίδιο», μας απάντησε. Επόμενή μας απορία, το εάν είναι στα σχέδιά του να φτιάξει κάτι εντελώς από το μηδέν, δηλαδή η πρώτη ύλη να είναι ακατέργαστη στα χέρια του. Τα λεγόμενα scratch, όπως τα λένε (αυτός μας το είπε, μη νομίζετε ότι το γνωρίζαμε), φτιαγμένα δηλαδή από την αρχή, χρησιμοποιώντας διάφορα ετερόκλητα υλικά. «Έχω ήδη φτιάξει, όχι ολόκληρο αεροσκάφος, αλλά κάποια μέρη του, όπως κινητήρες ή πτέρυγες για τις ανάγκες κάποιου project. Είναι σίγουρα μέσα στα σχέδια μου και πολύ σύντομα», η απάντησή του.
Ο στόχος της έκθεσης
Στο τέλος, της άκρως ενδιαφέρουσας ομολογουμένως συζήτησής μας, τον ρώτησα για το ποιοι είναι οι στόχοι που έχει θέσει, αποκαλύπτοντάς μου πως, από τη στιγμή που οι κατασκευές του έχουν παρουσιαστεί στο διαδίκτυο, σε διάφορα forums, αυτό που έχει σκεφτεί, αρκετές φορές μάλιστα, είναι μια μικρή έκθεση στη πόλη της Ναυπάκτου. Του ευχόμαστε ολόψυχα να γίνει πραγματικότητα και κάτι μας λέει, πως θα γίνει!
