Η παραίτηση του Γιάννη Σύψα από τη θέση του αντιδημάρχου, παραδίδοντας ταυτόχρονα και την έδρα του, ερμηνεύτηκε, καταρχάς, ως μία κίνηση που θα φέρει μαζί της ένα κύμα παρόμοιων ενεργειών από άλλα στελέχη της δημοτικής αρχής. Γιατί, όμως, δημιουργήθηκε αυτή η αίσθηση; Αποτελώντας, ο ίδιος, μέρος μίας ομάδας στελεχών που εδώ και καιρό είχαν εντός της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κοινό βηματισμό στους προβληματισμούς τους, θεωρήθηκε ότι η πρωτοβουλία του αυτή αποτελεί μέρος ενός γενικότερου σχεδίου που θα δρομολογούσε εξελίξεις.
Τρεις εβδομάδες αργότερα, κι αφού το συγκεκριμένο σενάριο δεν ξεδιπλώθηκε μπροστά μας, τίθεται ένα ερώτημα. Υπήρξε τελικά τέτοιο σχέδιο, ναι ή όχι, κι αν ναι, γιατί όπως όλα δείχνουν πάρθηκε πίσω; Κάποιοι υπέθεσαν ότι ο πρώην αντιδήμαρχος «πουλήθηκε» από ανθρώπους με τους οποίους διατηρούσε άριστες σχέσεις κατά τη διάρκεια της θητείας, δείχνοντας, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, κατά βάση στον Ανδρέα Κοτσανά. Η δήλωση «πίστης» στο δήμαρχο προ λίγων ημερών, κατά την ολομέλεια της παράταξης, έτυχε της συγκεκριμένης ανάγνωσης, όμως, κατά την άποψή μου, πείτε το εκτίμηση ή πληροφόρησε, όπως εσείς θέλετε, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ήταν ο κατάλληλος χρόνος
Ο Γιάννης Σύψας δεν υπήρξε στοχευόμενος προπομπός εξελίξεων για την Ενωτική Πρωτοβουλία, καθώς η απόφασή του πάρθηκε, έτσι τουλάχιστον εκτιμώ εγώ, με γνώμονα μόνο το πώς ο ίδιος αντιλαμβάνεται την παρουσία του στα κοινά της περιοχής, τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον. Ο πρώην αντιδήμαρχος, έχοντας διαχωρίσει τη θέση του από πολλά που λαμβάνουν χώρα εντός της δημοτικής αρχής, κλήθηκε να πάρει κάποια στιγμή μία πολύ σημαντική απόφαση. Αυτή, δεν ήταν άλλη από το εάν θα μπορούσε να είναι εκ νέου υποψήφιος με την ίδια παράταξη στις εκλογές του ερχόμενου Μαΐου. Η απάντηση που έδωσε στο συγκεκριμένο ερώτημα ήταν αρνητική, διαβλέποντας ότι τα ζητήματα που είχε ο ίδιος θέσει σε εσωτερικό επίπεδο, αλλά και άλλοι συνοδοιπόροι του μέχρι πριν από λίγο καιρό, δεν υπάρχει διάθεση να λυθούν.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση, ο δρόμος ήταν μονόδρομος. Τηρώντας τη δέσμευσή του να ψηφίσει τον τελευταίο προϋπολογισμό, της παράταξης με την οποία εκλέχθηκε, αμέσως μετά ανακοίνωσε την παραίτησή του. Ο χρόνος, υπήρξε ο πλέον κατάλληλος, παρότι πρέπει να σας πω πως δέχθηκε πιέσεις να μην προχωρήσει άμεσα σε αυτή του την ενέργεια. Τι θα κέρδιζε, δηλαδή, εάν παρέμενε για δύο μήνες ακόμα στη θέση του αντιδημάρχου; Τίποτα επί της ουσίας, αφήστε που με δεδομένη την απόφαση του να φύγει, θα έπρεπε κατά Μάρτη μεριά, από τη μία να αφήσει το ένα «κλαδί» κι από την άλλη ταυτοχρόνως να πιάσει ένα «άλλο», κίνηση που δεν τη λες και την πιο διακριτική. Τέλος, γιατί θα πρέπει να σημειώσουμε κι αυτό, που είναι από τα πιο σημαντικά, ο Γ. Σύψας έκανε πράξη αυτό για το οποίο μιλούσε εδώ και καιρό σε δικούς του ανθρώπους, δείχνοντας συνέπεια μεταξύ των συγκεκριμένων λόγων και των πράξεών του.
Υγ: το ότι δεν υπήρξε σχέδιο το «πουλόβερ» να αρχίσει να ξηλώνεται σταδιακά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το «πουλόβερ» θα μείνει ανέπαφο. Τουναντίον θα έλεγα, αν θέλετε την εκτίμησή μου.
Υγ2: προ δύο εβδομάδων έγραψα ότι δεν θα φύγουν όλοι οι «εσωτερικοί αντάρτες» από την Πρωτοβουλία. Λίγες ώρες αργότερα ένας εξ αυτών με επιβεβαίωσε με «επίσημο» μάλιστα τρόπο. Άλλοι τα λένε και τα εννοούν κι άλλοι τα λένε…
Υγ3: σχολιάζοντας την παραίτηση, στο τεύχος εκείνων των ημερών, είχα γράψει ότι ο δήμαρχος δεν έχει πλέον να διαχειριστεί μόνο αυτή, αλλά και πολλά άλλα που θα φέρει μαζί της. Τελικά δεν έχει να διαχειριστεί μόνο αυτή, όμως τα άλλα δεν έρχονται ως συνέχειά της…
