Την άποψή μου για τον Κώστα Πατούχα την είπα προεκλογικά και είναι καταγεγραμμένη. Όχι επειδή πλέον είναι ένας σχεδόν μόνιμος συνεργάτης της εφημερίδας, αλλά επειδή εκτιμώ, πρώτων τις γνώσεις και δεύτερον και σημαντικότερο τη διάθεσή του να συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο, προκαλώντας τον μάλιστα, τον θεωρώ χωρίς καμία αμφιβολία κεφάλαιο της πόλη μας, γιατί όχι και πολιτικό.
Στο προηγούμενο τεύχος δημοσιεύσαμε άρθρο του, με τίτλο «Το ναρκοπέδιο της επόμενη μέρας» (διαβάστε εδώ), στο οποίο αναφερόταν στα πεπραγμένα της παρούσας θητείας, πηγαίνοντας κόντρα στο κλίμα που επιχειρήθηκε να αποτυπωθεί από τη δημοτική αρχή, η οποία συνεχώς μας μιλούσε για έργα άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ. Εστιάζοντας μάλιστα σε ορισμένα από αυτά, χωρίς φανφάρες και περιττές εκφράσεις που δεν είναι του τύπου του άλλωστε, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στη νέα διοίκηση του δήμου για το τι μπορεί να «σκάσει» στα χέρια της, αναφέροντας και παραδείγματα.
Θα μου επιτρέψετε να εστιάσω σε ένα εξ αυτών, το πιο ενδεικτικό, το οποίο είναι το θέμα του ΞΕΝΙΑ, και το πως μπορεί να ολοκληρωθεί ως έργο, στη βάση της σύμβασης που έχει υπογραφεί και μετά την πολύ μεγάλη έκπτωση που έδωσε ο ανάδοχος! Είναι άραγε τούτο εφικτό; Πηγαίνοντας και στην επόμενη ημέρα του χώρου, ο Κώστας αναφέρεται και στο κατά πόσο θα είναι βιώσιμο το όλο εγχείρημα του ΞΕΝΙΑ, καθώς δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλάνο που να εξηγεί τον τρόπο λειτουργίας του χώρου, βαδίζοντας μάλλον στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Αφού ξεκαθαρίσω εξαρχής πως ήμουν και συνεχίζω να είμαι υπέρμαχος του έργου, καθώς και υπέρ της κατεύθυνσης που του έδωσε ο δήμος αφήνοντας πίσω τις αποτυχημένες απόπειρες να σταθεί και πάλι στα πόδια του ως ξενοδοχείο με την επένδυση ενός ιδιώτη, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω στο προβληματισμό που θέτει ο αρθρογράφος ως προς το σκέλος της ολοκλήρωσης του έργου. Και επειδή δεν είμαι ειδικός για να σας καταθέσω τη δική του άποψη επί του θέματος, θα σας πω πως ο προβληματισμός μου έρχεται μετά από συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο και των κατασκευών, αλλά και πολύ περισσότερο του τι προβλέπεται να γίνει στο ΞΕΝΙΑ.
Εύλογα θα ρωτήσει κάποιος, βέβαια, τι έπρεπε να κάνει ο δήμος, καθώς η όλη διαδικασία οδηγήθηκε εκεί που είναι σήμερα μέσα από μία ανοιχτή διαγωνιστική διαδικασία. Θα μπορούσε, δηλαδή, ο δήμος να πει όχι στον ανάδοχο; Προφανώς και δεν θα μπορούσε να το πει αυτό, καθώς εάν για κάποιο λόγο επιχειρούσε να μην προχωρήσει στην υπογραφή της σύμβασης, υποψιαζόμενος πως μπορεί να μη βγει πέρα η δουλειά, τότε αυτομάτως θα έθετε σε κίνδυνο την ίδια τη χρηματοδότησή του, ενδεχόμενο το οποίο κανείς λογικός άνθρωπος θα ήθελε.
Κατά την άποψη των ανθρώπων της σημερινής δημοτικής αρχής, από την πρώτη μάλιστα στιγμή, το έργο θα γίνει όπως προβλέπεται αφού έχουν λάβει γι’ αυτό τις διαβεβαιώσεις του αναδόχου. Προσωπικά, θα μου επιτρέψετε να το πάρω τούτο στα σοβαρά, αλλά παράλληλα θα χτυπήσω κι εγώ την καμπάνα στην επόμενη διοίκηση του δήμου, η οποία από την ανάληψη των καθηκόντων της και μετά θα πρέπει να έχει μονίμως στραμμένο το βλέμμα της πάνω στο έργο παρακολουθώντας την πορεία του νυχθημερόν. Χωρίς εντάσεις, όπως μου είπε άνθρωπος που ξέρει τα κατατόπια, και με κοινή γραμμή με τον εργολάβο που εκτελεί τις εργασίες ώστε στην περίπτωση που παρουσιαστεί το όποιο ζήτημα να υπάρχει πάντα ένας καλός δίαυλος επικοινωνίας για να ξεπεραστεί.
Αυτά για την ώρα και θα επανέλθουμε.
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
