“Η Δημοτική αρχή πορεύεται χωρίς όραμα και ένας δήμαρχος σε παραλήρημα με εκνευρισμό…”, είναι ο τίτλος της ανακοίνωσης που εξέδωσε η παράταξη του Ανδρέα Κωνσταντόπουλου, αναφέροντας τα εξής:
“Από το Δημοτικό συμβούλιο της 26ης Μαρτίου και στο θέμα του Δημοτικού συμβουλίου που αφορούσε την τουριστική προβολή και ανάπτυξη του Δήμου έχουμε να σημειώσουμε τα κάτωθι:
Μας μίλησε η δημοτική αρχή για το τουριστικό προϊόν του Δήμου Ναυπακτίας . Δεν μίλησε όμως για καμία υποδομή που όφειλε να είχε δρομολογήσει και δεν έκανε.
Δεν προσέθεσε καμία νέα θέση στάθμευσης – ούτε ένα χώρο στάθμευσης σε έξι χρόνια θητείας και δεν απάντησε στο ερώτημά μας για το ποιός είναι ο σχεδιασμός της για αυτό το ζήτημα που ταλανίζει την πόλη μας επιδεινώνοντας το κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Στο θέμα της έναρξης λειτουργίας του Μουσείου ψηφιακής αναπαράστασης καμία απάντηση. Κανένας σχεδιασμός για το πότε επιτέλους θα λειτουργήσει το Μουσείο που θα μπορούσε να προσθέσει σημαντικά στο τουριστικό προϊόν – ίσως να προετοιμάζονται να το εγκαινιάσουν και αυτό σε προεκλογικούς χρόνους ενώ ήδη θα χάνονται χιλιάδες επισκέπτες που θα μπορούσαν να θαυμάζουν και να γνωρίζουν την ιστορία μας μέσα από τον ψηφιακό κόσμο.
Στο θέμα του Ξενία για την εξεύρεση επενδυτή και τη λειτουργία του ως ξενοδοχείο «ούτε φωνή ούτε ακρόαση», ξέχασαν τι εξήγγειλαν προεκλογικά για τον εν αναμονή «άφαντο επενδυτή» και σήμερα καμία απάντηση από την δημοτική αρχή πότε επιτέλους και πώς θα λειτουργήσει το Ξενια.
Δεν έχουμε όμως «μνήμη χρυσόψαρου» και θα τους θέτουμε το ερώτημα αυτό ξανά και ξανά, που απασχολεί τους δημότες.
Επίσης, θέσαμε το ζήτημα των γαλάζιων σημαιών που θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για το δήμο και όμως το ξέχασαν στα συρτάρια εδώ και έξι χρόνια ξεχνώντας το Γρίμποβο και την Ψανή χωρίς φυσικά να μπορούν να πείσουν τους ανθρώπους που έχουν επενδύσει μεγάλα ποσά στις υποδομές του τουρισμού στις δύο αυτές παραλίες τόσο στην φιλοξενία όσο και στην εστίαση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκνευρισμού και αμηχανίας του Δημάρχου είναι το να προσπαθεί να κάνει προσωπικές επιθέσεις πετώντας «άσφαιρα» και παραδεχόμενος την αποτυχία του και την γύμνια του στον τομέα αυτό .
Δεν θα σε σώσουν κύριε Δήμαρχε οι φωτοβολίδες γιατί καμιά φορά πέφτουν στο δικό σου «ξερό χωράφι και παίρνει φωτιά».
Προτείναμε να προετοιμάσει η δημοτική αρχή την προετοιμασία του φακέλου υποψηφιότητας για χαρακτηρισμό της καστροπολιτείας της Ναυπάκτου ως μνημείου της UNESCO, αλλά και σε αυτό η δημοτική αρχή καμία απάντηση δεν έδωσε γιατί φοβάται να αναμετρηθεί με την λέξη όραμα που απουσιάζει από το DNA της .
Επισημάναμε ότι για να προσδώσουμε μεγαλύτερη αξιοποίηση και προώθηση του Μουσείου στην πέμπτη ζώνη του κάστρου της Ναυπάκτου χρειάζεται μια επιπλέον διασύνδεση και είσοδο από την περιμετρική της Ναυπάκτου μιας και αποτελεί τον μέσον της διαγωνίου μεταξύ των των αρχαιολογικών χώρων της Ολυμπίας και των Δελφών που αποτελούν ήδη μνημεία της UNESCO με πολύ μεγάλη επισκεψιμότητά. Καμία αναφορά της δημοτικής αρχής όμως ούτε σε αυτό , μάλλον έχουν «κλειστεί» στο νεοκλασικό της Οδού Τζαβέλλα και σχεδιάζουν μόνο πως θα χαμηλώσουν τον πήχη και τις προσδοκίες αυτής της πόλης.
Όσο για πινακοθήκη και συνεδριακό κέντρο «σε επόμενο χρόνο και βλέπουμε» είναι μάλλον το σλόγκαν της δημοτικής αρχής.
Ο τουρισμός είναι η μεγάλη βιομηχανία όχι μόνο για την χώρα μας αλλά και για τη Ναυπακτία. Με το φυσικό κάλος που σε μαγεύει τόσο η ορεινή όσο και η παραλιακή Ναυπακτία που οποίος την επισκέπτεται εντυπωσιάζεται από την φυσική ομορφιά και τις μοναδικές εικόνες που χαρίζει.
Ωστόσο βλέπουμε ότι δεν υπάρχει κανένας σύγχρονος σχεδιασμός για ένα οργανωμένο τουριστικό προϊόν με διασύνδεση όλων των εμπλεκόμενων φορέων και διασύνδεση του πρωτογενούς τομέα, της μεταποίησης και των υπηρεσιών του τουρισμού σε όλο το μήκος και το πλάτος του Δήμου μας. Και τελικά, περιμένουμε μόνο από τις «influencers» να προβάλουν των τόπο μας.
Έχουμε ως τόπος τις δυνατότητες και το ανθρώπινο δυναμικό μέσα από μια μεγάλη συνεργασία με όλους τους φορείς να καταφέρουμε να είμαστε προορισμός 365 μέρες το χρόνο …
Ο χρόνος και το νερό κυλάει και δεν πρέπει να αφήνουμε τις ευκαιρίες να περνούν σαν τα πλοία που ξεμακραίνουν από το λιμάνι τους…”