Οι πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν κομβικό σημείο ζωής. Ένα σημείο που ανοίγει δρόμους, οι οποίοι σχετίζονται τόσο με την επιτυχία σε αυτές… όσο και με την αποτυχία. Και η δεύτερη άλλωστε στοιχείο της ζωής είναι. Πριν από μία εβδομάδα δόθηκαν στη δημοσιότητα οι βαθμοί των μαθημάτων στα οποία εξετάστηκαν οι μαθητές. Οι τέσσερις πρώτοι του 2ου ΓΕΛ Ναυπάκτου, στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας, μιλούν σήμερα στην «ε». Ο Χρήστος Κουτσογιάννης (18.729 μόρια), η Έλενα Μπανιά (18.415 μόρια), ο Γιάννης Κωτσόπουλος (18.353 μόρια) και η Ελένη Σκούρα (18.154 μόρια) μας αποτυπώνουν με το δικό τους τρόπο το πως κύλησε η ιδιαίτερη φετινή χρονιά και τις δυσκολίες της, για τις συνθήκες που επέβαλε η πανδημία, για τους στόχους που έχουν θέσει, ενώ στέλνουν το μήνυμά τους και σε όσους συμμαθητές τους δεν τα κατάφεραν. Διαβάστε όλα όσα μας είπαν.
Ας επιχειρήσουμε να βάλουμε λίγο τα γεγονότα με μία σειρά, σε μία ομολογουμένος ιδιαίτερη χρονιά για εσάς. Περίγραψέ μας λίγο πως πέρασε;
Χρήστος: Η χρόνια που μας πέρασε ήταν μια περίεργη χρόνια για έμενα, αλλά όχι εξωφρενικά δύσκολη ή πιεστική. Ξεκινώντας την χρόνια είχα στο μυαλό μου τον «φόβο» των πανελληνίων ο οποίος δεν συνέπιπτε με την πραγματικότητα, αλλά ενίσχυσε τον μαθητικό μου αγώνα. Προσωπικά στερήθηκα μερικές ελευθερίες και ίσως περισσότερο απ’ τους μαθητές της 3ης λυκείου των προηγούμενων ετών λόγω του εγκλεισμού. Σε τελική ανάλυση βέβαια η χρόνια κύλησε πιο ευχαρίστα απ’ ότι φανταζόμουν. Μάλλον πρέπει να απομυθοποιήσουμε πλέον τις πανελλαδικές εξετάσεις και να τις αντιμετωπίσουμε με μια πιο απλή (χαλαρή) μάτια.
Έλενα: Η φετινή χρονιά, πέραν των δυσκολιών λόγω των εξετάσεων, επιφύλασσε και δυσκολίες σχετικές με την κατάσταση που επέβαλε ο κορονοϊός. Τους δύο πρώτους μήνες, όταν η προετοιμασία δηλαδή γινόταν δια ζώσης, τα μαθήματα ήταν ευχάριστα καθώς περνούσα αρκετό χρόνο και με τους συμμαθητές μου. Η περίοδος της καραντίνας ήταν πιο δύσκολη και κουραστική και δυστυχώς είχε την μεγαλύτερη διάρκεια. Η τηλεκπαίδευση δυσκόλεψε την παρακολούθηση του μαθήματος και μας στέρησε την αλληλεπίδραση με συμμαθητές και καθηγητές. Βέβαια, η επιστροφή στα θρανία μετά τις διακοπές του Πάσχα βελτίωσε κυρίως την ψυχική μου κατάσταση με αποτέλεσμα να νιώθω τελικά έτοιμη για τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Γιάννης: Ήταν πραγματικά μια δύσκολη χρονιά με έντονους ρυθμούς, γιατί απαιτούσε καθημερινό και σκληρό διάβασμα, ώστε να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου, αλλά ταυτόχρονα ήταν μεγάλη και η ψυχολογική επιβάρυνση λόγω πανδημίας. Όμως πάντα αξιοποιούσα τον ελεύθερο χρόνο μου, ώστε να αποφορτίζομαι και να ξεκουράζομαι. Προς το τέλος της χρονιάς η κούραση συσσωρεύτηκε, αλλά με υπομονή και επιμονή έφθασα στο στόχο μου.
Ελένη: Αναμφισβήτητα ήταν μια δύσκολη χρονιά με πολλές προκλήσεις και πρωτόγνωρες εμπειρίες, όπως η τηλεκπαίδευση. Ωστόσο μου δίδαξε να εκτιμώ πράγματα που θεωρούσα δεδομένα και να αγωνίζομαι και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Υπήρξαν στιγμές που η κούραση ενδεχόμενος κλόνισε λίγο την πορεία προς το στόχο;
Χρήστος: Όπως ανέφερα προηγουμένως, η ιδέα των εξετάσεων στο μυαλό μου είχε πάρει ανυπόστατες διαστάσεις, γεγονός το οποίο με βοήθησε να είμαι κιόλας απ’ την προηγούμενη χρόνια προσηλωμένος σε αυτό τον σκοπό. Πιστεύω πως δεν άφησα ποτέ τον εαυτό μου να κουραστεί και να παρατήσει τον εν λόγω στόχο, ούτε να παρεκκλίνει από αυτόν. Ίσως όμως η ρουτίνα, σε συνδυασμό με την καραντίνα αποτέλεσαν ένα ψυχικό εμπόδιο που μείωσε την όρεξη του διαβάσματος απ την προσπάθεια μου τις τελευταίες τουλάχιστον μέρες.
Έλενα: Σε γενικές γραμμές η κούραση δεν με αποπροσανατόλισε από τον στόχο μου, ούτε είχα μεγάλες συναισθηματικές εναλλαγές κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας πέραν από λίγες παροδικές στιγμές απογοήτευσης και απαισιοδοξίας, κυρίως κατά την καραντίνα.
Γιάννης: Υπήρξαν δύσκολες στιγμές, αλλά παρέμεινα προσηλωμένος στο στόχο μου προσπαθώντας να διαβάζω συστηματικά χωρίς ακρότητες.
Ελένη: Φυσικά υπήρξαν στιγμές που η κούραση κλόνισε την πίστη μου αλλά δεν την άφησα να με καταβάλει και έμεινα συγκεντρωμένη στον στόχο μου.
Η κατάσταση του κορονοϊου δημιούργησε συνθήκες πρωτόγνωρες για όλους, από πέυσι ακόμα, συνεχίζοντας φυσικά και στη φετινή σχολική χρονιά. Ας σταθούμε λίγο σε αυτό, πόσο επηρέασε την προετοιμασία σας;
Χρήστος: Η κατάσταση του κορονοϊού, με βοήθησε στις περιόδους της καραντίνας, γιατί είχα περισσότερο χρόνο να προετοιμαστώ και να σιγουρέψω την προσπάθεια. Ευτυχώς ο ιός αυτός δεν επηρέασε την υγεία των συγγενικών μου προσώπων και δεν αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα. Παρ’ όλα αυτά, τα διαδικτυακά μαθήματα δεν μου ήταν τόσο ευχάριστα όσο εκείνα που είχα συνηθίσει.
Έλενα: Η κατάσταση του κορονοϊού επηρέασε την προετοιμασία μου. Δυστυχώς τα τηλεμαθήματα δεν ήταν εφικτό να αντικαταστήσουν στο έπακρο τα δια ζώσης μαθήματα, αφού υπήρχαν ορισμένες φορές τεχνικά προβλήματα και ήταν πιο κουραστικά, ενώ η απομάκρυνση από τους φίλους μου, εξαιτίας του εγκλεισμού, δυσχέραινε την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, η καραντίνα δεν μας εξασφάλισε περισσότερο χρόνο μιας και οι υποχρεώσεις ήταν ακριβώς οι ίδιες, απλώς διεξάγονταν από τον υπολογιστή.
Γιάννης: Η χρονιά ήταν ιδιαίτερη και δύσκολη, γιατί το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα μαθήματα έγιναν εξ αποστάσεως. Έτσι απαιτήθηκε από εμάς μεγαλύτερη προσπάθεια για την κατανόηση των διδασκόμενων εννοιών, επειδή κατά τη γνώμη μου η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δια ζώσης διαδικασία.
Ελένη: Η κατάσταση που επικρατούσε ήταν ένα βάρος στο ήδη δύσκολο έργο όμως ο εγκλεισμός στο σπίτι μου παρείχε περισσότερο χρόνο για διάβασμα και με βοήθησε να αντιληφθώ τις αδυναμίες μου και να καλύψω τα κενά μου.
Ποια τα βασικά σας στηρίγματα σε αυτή την πορεία; Υπάρχει μυστικό της επιτυχίας;
Χρήστος: Στο πλευρό μου στάθηκαν η οικογένεια και η κοπέλα μου οι οποίοι ανύψωναν το ηθικό μου όποτε το είχα ανάγκη και προσπαθούσαν να βγάλουν από εμένα τον καλύτερο εαυτό. Πραγματικά η βοήθεια τους ήταν απερίγραπτη καθ’ όλη την χρόνια και τους ευχαριστώ για όλα.
Έλενα: Βασικό στήριγμα σε αυτήν μου την πορεία ήταν οι καθηγητές μου που με βοήθησαν να θέσω τις απαιτούμενες βάσεις. Τον σημαντικότερο ρόλο όμως διαδραμάτισε η οικογένειά μου, καθώς με υποστήριζε και ψυχολογικά ειδικότερα την περίοδο του εγκλεισμού όταν και περνούσαμε περισσότερο χρόνο μαζί. Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει μυστικό της επιτυχίας, τότε θα όριζα τη συστηματική μελέτη σε όλα τα σχολικά χρόνια και την επιμονή για την επίτευξη των στόχων μου.
Γιάννης: Βασικά μου στηρίγματα ήταν κυρίως η οικογένειά μου, αλλά και οι καθηγητές μου που με αγάπη, υπομονή και αληθινό ενδιαφέρον στάθηκαν δίπλα μου και με στήριξαν με κάθε δυνατό τρόπο σε όλη αυτή την προσπάθειά μου. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν πολλοί παράγοντες, οι οποίοι καθορίζουν το αποτέλεσμα, αλλά κυρίως απαιτείται συστηματικό διάβασμα και σωστή διαχείριση του χρόνου.
Ελένη: Τα βασικά στηρίγματα σε αυτή την δύσκολη πορεία ήταν η οικογένεια μου, που με στήριζε διαρκώς, οι φίλοι και οι καθηγητές οι οποίοι βοηθούσαν, με κάθε τρόπο αλλά και η σκέψη ότι ο χρόνος περνάει και σε λίγο καιρό θα ανακτήσω τον ελεύθερο μου χρόνο και θα απολαύσω τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μυστικό για την επιτυχία, ωστόσο θεωρώ πως η σκληρή δουλειά, η υπομονή και η επιμονή είναι αναγκαία σε κάθε προσωπικό αγώνα.
Η ανακοίνωση των βαθμών έφερε για εσάς σίγουρα ανακούφιση και ικανοποίηση…
Χρήστος: Αισθάνθηκα απόλυτη χαρά και ευτυχία, ανακούφιση και ικανοποίηση όταν έμαθα τους βαθμούς μου, επειδή δικαιώθηκαν οι κόποι μου.
Έλενα: Με την ανακοίνωση των βαθμών ένιωσα ότι οι κόποι τόσων ετών ανταμείφθηκαν. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για την απόδοση μου.
Γιάννης: Ένιωσα ικανοποίηση και χαρά, γιατί ανταμείφθηκαν οι κόποι μου και επετεύχθη ο στόχος μου.
Ελένη: Με την ανακοίνωση των βαθμών ένιωσα χαρά για τα θετικά αποτελέσματα, δικαίωση για τις αμέτρητες ώρες που είχα αφιερώσει στο διάβασμα, αλλά και ευτυχία που βρίσκομαι ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μου.
Έχεις καταλήξει στην επιλογή της σχολής;
Χρήστος: Ναι, στόχος μου είναι η ιατρική.
Έλενα: Στόχος μου είναι η ιατρική σχολή επειδή πάντα με ενδιέφεραν οι επιστήμες, ενώ μου αρέσει και η επικοινωνία με τους ανθρώπους.
Γιάννης: Θα δηλώσω τη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, επειδή θεωρώ ότι το αντικείμενο σπουδών είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντά μου.
Ελένη: Δεν έχω καταλήξει ακόμα βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο επιλογές.
Τι θα λέγατε σε εκείνους τους μαθητές που δεν τα κατάφεραν και που θα πρέπει να πάρουν εκ νέου αποφάσεις για τους στόχους τους;
Χρήστος: Οι πανελλήνιες εξετάσεις δεν είναι αυτοσκοπός. Μια αποτυχία στις εξετάσεις αυτές δεν είναι το τέλος της ζωής. Η ζωή χρειάζεται υπομονή, επιμονή και όνειρα!!! Καθένας πρέπει να κυνηγήσει τα όνειρα του!!!
Έλενα: Πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων είχα αναρωτηθεί ποιον δρόμο θα επέλεγα να ακολουθήσω σε περίπτωση που δεν πετύχαινα. Κάθε υποψήφιος που δεν κατάφερε να εισαχθεί στην επιθυμητή του σχολή έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μια παρεμφερή, μιας και σήμερα κάθε επιστημονικό αντικείμενο έχει πολλές διεξόδους. Αν όμως αυτή η επιλογή δεν τον ικανοποιεί, ίσως αξίζει να θυσιάσει μια επιπλέον χρονιά, ώστε να ασκεί το επάγγελμα των ονείρων του σε όλο το υπόλοιπο της ζωής του.
Γιάννης: Καταρχήν θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στις εξετάσεις για την προσπάθεια που κατέβαλαν. Σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν θα ήθελα να πω ότι δεν πρέπει να παραιτηθούν, δεν τελειώνει τίποτα εδώ, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να αγωνιστούν, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους.
Ελένη: Θα τους έλεγα πως οι πανελλήνιες δεν είναι ο μόνος δρόμος για να κάνει κανείς τα όνειρα του πραγματικότητα και πως μια φαινομενική αποτυχία μπορεί να εξελιχθεί στην μεγαλύτερη επιτυχία.
Το μήνυμα του Πέτρου Πιτσιάκκα
Το δικού του μήνυμα μέσω της «ε», προς τους μαθητές μετά τα αποτελέσματα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στέλνει ο Πέτρος Πιτσιάκκας, Διευθυντής του 2ου ΓΕΛ Ναυπάκτου.
Για σένα που πέτυχες:
«Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι, τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο, πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.»
(Κ. Καβάφης, Το πρώτο σκαλί)
Κι εσύ που δεν τα κατάφερες:
Μην απελπίζεσαι και μη φοβάσαι, αύριο πάλι θα ξημερώσει, αύριο πάλι θα βγεις και θα περπατήσεις, κάτω από έναν καινούργιο ήλιο, αύριο θα βγεις και θα περπατήσεις σε νέους δρόμους.
Το σημαντικό, σ’ αυτούς τους δύσκολους δρόμους της ζωής (που η πανδημία τους κάνει δυσκολότερους), είναι να αφήσει ο καθένας το αποτύπωμα του. Γι’ αυτό προχωρήστε μπροστά, και οι μεν και οι δε, αντλώντας παραδείγματα από ανθρώπους πρότυπα, και δώστε τον καλύτερο σας εαυτό, με πίστη στην πατρίδα και στην αξία Άνθρωπος, από το δικό του μετερίζι ο καθένας.
Αυτό θα είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση και τιμή, τόσο για μας τους καθηγητές σας, όσο και για τους γονείς σας. Συγχαρητήρια!
