Κάνοντας μία μίνι ανάλυση της έως σήμερα πορείας της κυβέρνησης, ο Ευτύχης Βαρδουλάκης, εστιάζοντας κατά κύριο λόγο στην εικόνα της και στο πως αυτή περνά προς την κοινωνία, μου δημιούργησε μπορώ να πω συνειρμικά τροφή για σκέψη για το πώς τα γραφόμενά του μπορούν εν μέρει να κουμπώσουν με τα του δήμου Ναυπακτίας, έστω κι αν εδώ ο χρόνος ανάληψης της εξουσίας από τη νέα δημοτική αρχή είναι κατά πολύ λιγότερος.
Αναφερόμενος στη δημοσκοπική αποτύπωση της στιγμής για τη ΝΔ και προσωπικά για τον πρωθυπουργό, σημειώνει πως η θετική του εικόνα είναι απολύτως λογική, καθώς όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις το πρώτο διάστημα συνοδεύονται από μία θετική προσμονή, παράμετρος που ισχύει κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στα δημοτικά πράγματα, και όχι μόνο τα δικά μας, πολύ περισσότερο όταν έχουμε και αλλαγή σκυτάλης. «Το μεγάλο επίτευγμα του Μητσοτάκη είναι άλλο: είναι ότι κερδίζει πόντους σε στρατηγικό επίπεδο», σημειώνει ο Ευτ. Βαρδουλάκης, τονίζοντας πως ο πρωθυπουργός «δείχνει να δημιουργεί ένα συνεκτικό αφήγημα για το τι θέλει να κάνει και πώς να προχωρήσει τη χώρα και κυρίως την οικονομία». «Και στην πολιτική δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το να έχεις μια ιστορία να πεις» τονίζει πολύ εύστοχα, στέλνοντας νομίζω ένα πολύ καλό μήνυμα και στους νέους διοικούντες το δήμο Ναυπακτίας, σχετικά με το πώς θα πρέπει να φτιάξουν το δικό τους αφήγημα, το δικό τους σενάριο, πάνω στο οποίο θα δομήσουν την πολιτική τους στη διάρκεια της θητείας.
«Διευρύνει συνεχώς την πολιτική συμμαχία γύρω του», παρατηρεί ακολούθως, κι αν θέλουμε να κάνουμε τη γέφυρα με τα δημοτικά μας, δεν μπορεί παρά να δούμε στο δήμο Ναυπακτίας την έως σήμερα συμπεριφορά του Β. Γκίζα, ο οποίος στο σύνολο σχεδόν των δημόσιων παρεμβάσεών του απευθύνει κάλεσμα συνεργασίας προς όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου. Μία τακτική την οποία ακολουθεί κλείνοντας πολλές από τις τοποθετήσεις του, ακόμα κι αν κάποιες από αυτές έχουν ως αφετηρία μία αντιπαράθεση.
Συνεχίζοντας ο αρθρογράφος υποστηρίζει πως η νέα κυβέρνηση διαψεύδει έως ώρας τις ανησυχίες που είχαν περάσει προς την κοινωνία, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «δημιουργεί αμηχανία στους αντιπάλους του, οι οποίοι βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της άρνησης και τον αντιμετωπίζουν με τη βελόνα κολλημένη στην προ 7ης Ιουλίου περίοδο και με “εξυπνάδες” στο φέησμπουκ που μόνοι τους λένε, μόνοι τους χαίρονται και ουδείς λαμβάνει υπόψη». Λογικά ο Ευτ. Βαρδουλάκης έχει «πρόσβαση» και στο «δικό μας ντόπιο fb», διότι δεν μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο την τεράστια ομοιότητα που λαμβάνει χώρα στα μέρη μας.
Προφανώς και έχουν γίνει λάθη, είναι βέβαιο ότι θα γίνουν κι άλλα, όμως αυτά ανήκουν στη σφαίρα της διαχείρισης και δεν είναι δομικά, άρα το μόνο που προκαλούν είναι η κακή κριτική ωρών ή λίγων ημερών, υποστηρίζει στη συνέχεια, δείχνοντας που υπάρχει ανοχή και που αυτή μειώνεται, λέγοντας βέβαια και το απολύτως λογικό, το οποίο ισχύει για όλους όσους ασκούν διοίκηση, ότι «όλα θα κριθούν στην πράξη και σε βάθος χρόνου». Κι αφού φυσικά στη συνολική εικόνα μπουν μέσα οι αναμενόμενες διαχειριστικές «βόμβες» που σε όλους «σκάνε» ή οι απρόβλεπτοι παράγοντες, που ουδείς κατάφερε στα δημοτικά μας πράγματα να αποφύγει στη διάρκεια της θητείας του.
Για να σας πάω, όμως, και στην πιο σημαντική αναφορά του Ευτ. Βαρδουλάκη, η οποία υπήρξε η αφορμή για το συγκεκριμένο σχόλιο. Γράφει συγκεκριμένα: «(…) εκτός από τη μεγάλη εικόνα υπάρχει και η μικροδιαχειριση. Και μερικές φορές ζητήματα εικόνας, ύφους, συμπάθειας, απλές κινήσεις τακτικής μπορούν να προκαλέσουν δυσανάλογα μεγάλο κόστος. Το ύφος ορισμένων στελεχών της Κυβέρνησης Τσίπρα (αλλά και άλλων κυβερνήσεων στο παρελθόν) ενοχλούσε περισσότερο από ό,τι η πολιτική τους. Συνεπώς μένει να φανεί πόσο προσεκτική θα είναι η κυβέρνηση ως προς αυτό (…)». Τι έχουμε γράψει επανειλημμένως, μέχρι και πρώτο θέμα το κάναμε προ λίγων εβδομάδων; Ότι κάθε απόφαση και ενέργεια της νέας δημοτικής αρχής και των στελεχών της είναι ταυτόχρονα και ένα μήνυμα προς την κοινωνία, η οποία στις συμπεριφορές και στο προσωπικό αποτύπωμα του κάθε ενός που ασκεί διοίκηση έχει τις λιγότερες ανοχές. Αν συνυπολογίσουμε και τη δεδομένη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος στη Ναυπακτία, καταγεγραμμένη στο πέρασμα του χρόνου και δίχως καμία αμφισβήτηση, πως πρώτα καταψηφίζει και στη συνέχεια επιλέγει το διάδοχο, αντιλαμβανόμαστε πολύ εύκολα φαντάζομαι τη σημασία αυτού του κεφαλαίου.
Σαν τώρα θυμάμαι την ανάλυση των ομοιοτήτων της προηγούμενης δημοτικής αρχής, με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ξεκινούσε από τον τρόπο δημιουργίας της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, συνδεόμενη με την άνοδο του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα, φτάνοντας έως το πνεύμα άσκησης της εξουσίας. Τι λέτε, λοιπόν, μήπως το μεγάλο κάδρο δείχνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και το τι συμβαίνει στο μικρό;
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
