Αυτό που πέτυχε η Ενωτική Πρωτοβουλία, φτάνοντας τη μάχη των εκλογών να παίζεται σε κάτι λιγότερο από τις 4 μονάδες μόνο ως άθλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Προ δύο μηνών, με την απόφαση και της εξόδου του Ανδρέα Κοτσανά, η παράταξη του Τάκη Λουκόπουλου βρέθηκε κυριολεκτικά στα κατώτατα όριά της.
Δεν σας κρύβω πως πίστευα, και πώς να το κρύψω άλλωστε καθώς το είχα γράψει, ότι σε αυτό το σενάριο ο σημερινός δήμαρχος θα εγκατέλειπε το παιχνίδι, πράγμα φυσικά για το οποίο διαψεύστηκα παταγωδώς. Ο Τ. Λουκόπουλος όχι μόνο έμεινε, αλλά το πήρε και προσωπικά πάνω του, το πάλεψε μέχρι εκεί που δεν πάει, και κατάφερε εν τέλει να φτάσει πολύ κοντά στο στόχο, έναν στόχο που πριν από λίγες εβδομάδες φάνταζε αδύνατον να επιτευχθεί.
Θα μπορούσε άραγε άλλος στη θέση του να έχει κάνει κάτι παρόμοιο; Στην πολιτική καλό είναι να μην εκφραζόμαστε με βεβαιότητες, όμως δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον άλλο που να έχει από τη μία τη θέληση κι από την άλλη τον τρόπο να το κάνει.
Όπως αποδείχτηκε περίτρανα, ο Τ. Λουκόπουλος δεν είχε ξοδέψει το κεφάλαιό του, έχοντας αρκετό περίσσευμα και για τις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν. Κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν ήταν αρκετό, σε μία μάχη που τελικά υπήρξε οριακή.
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
