Από το βράδυ της Δευτέρας, όταν και ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση του Ντίνου Τσουκαλά, έχω γίνει δέκτης διαφόρων αντιδράσεων. Θα σταθώ σε ορισμένες από αυτές, όπου λένε, με λίγα λόγια, ότι δεν συνέβη και κάτι το σημαντικό. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο αφήγημα η πλειοψηφία από όσους έδωσαν το παρών, στην εναρκτήρια εκδήλωση του προεκλογικού αγώνα του υποψηφίου δημάρχου, δεν μπορεί να σηματοδοτήσει κάτι το ιδιαίτερο, σε σημείο τουλάχιστον που να μιλάμε για δυναμική ή κάτι ανάλογο.
Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με τη συγκεκριμένη ανάγνωση, καθώς θεωρώ πως όσοι την κάνουν, στην αφετηρία της σκέψης τους πράττουν ένα πολύ μεγάλο λάθος. Και εξηγούμαι…
Ο Ντίνος Τσουκαλάς δεν μπήκε στον προεκλογικό στίβο, από καιρό τώρα, ως το μεγάλο φαβορί των εκλογών, ούτε ως ο υποψήφιος ο οποίος στρέφει πάνω του, με τρόπο έντονο, τα φώτα της δημοσιότητας. Ο Ντίνος Τσουκαλάς, από καιρό τώρα, δήλωσε πως θα είναι υποψήφιος για το δήμο Ναυπακτίας, κάνοντας καθημερινά τον αγώνα του, που για να είμαστε δίκαιοι, οι άλλοι υποψήφιοι δύσκολα μπορούν να φτάσουν σε ένταση και πάθος. Υπήρξε ένας άνθρωπος που στη συγκεκριμένη πορεία άκουσε πολλά, για την επαγγελματική του ιδιότητα, για το ότι δεν θα αντέξει μέχρι τέλους, για το ότι είναι «πολιτικός λαγός» άλλων, για μία σειρά ακόμα πράγματα που δεν έχει νόημα να αναφέρουμε.
Σε πείσμα, λοιπόν, όλων αυτών, ο Ντίνος Τσουκαλάς, πέντε μήνες πριν από τις εκλογές, κατάφερε να συγκεντρώσει σε μία αίθουσα 500 άτομα, αποδεικνύοντας πως έχει κόσμο που τον ακολουθεί, αλλά και ότι υπάρχει ακροατήριο με θετική διάθεση να τον ακούσει. Δεν έγινε φαβορί, προφανώς, όμως δήλωσε πως είναι παρών, και πλέον κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την ύπαρξή του.
Υγ: Στο ερώτημα, μέχρι που μπορεί να φτάσει, απάντηση δεν έχω. Εκτίμησή μου είναι ότι έχει δρόμο μπροστά του, που μόνο εύκολος δεν είναι. Το πάτωμά του, νομίζω πως μπορώ να το δω. Το ταβάνι του θα εξαρτηθεί από μία-δύο συνεργασίες που έχει κλειδώσει ως στόχους.
