Μία εικόνα…
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Ο Weegee – ψευδώνυμο του Arthur Felling- έγινε γνωστός και διάσημος για το αστυνομικό ρεπορτάζ και τη ζωή της νύχτας στην Nέα Υόρκη. Με τις φωτογραφίες του στις εφημερίδες αλλά και στο βιβλίο του «Naked City» που εκδόθηκε το 1945, παρουσίασε μια όψη της πόλης εντελώς άγνωστη στους περισσότερους.
Οι ασπρόμαυρες κοντινές λήψεις και ο σκληρός τεχνητός φωτισμός του φλας, σε συνδυασμό με το απόλυτο μαύρο της νύχτας, έδιναν ένα πρόσθετο δραματικό τόνο στα ήδη δραματικά θέματά του. Στην εποχή του είχε την αναγνώριση των συναδέλφων του περισσότερο για την ταχύτητα που κάλυπτε τα γεγονότα, σχεδόν την ίδια ώρα που συνέβαιναν. Πολύ αργότερα έγινε κατανοητή και η καλλιτεχνική διάσταση των φωτογραφιών του, το 1992 η ταινία «Το μάτι του ρεπόρτερ» είχε ευθεία αναφορά στον ίδιο.
Οι δύο εγκληματίες που έχουν συλληφθεί μέσα στην αστυνομική κλούβα, βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλον έχοντας την ίδια στάση, φορούν ακριβώς τα ίδια ρούχα και με την ίδια κίνηση καλύπτουν τα πρόσωπά τους με τα καπέλα τους. Μία υπόμνηση ότι όλοι οι εγκληματίες κατά βάση είναι ίδιοι, ή το έγκλημα δεν έχει πρόσωπο; Ο καθένας μπορεί να δώσει την δική του ερμηνεία ή καλύτερα να μην δώσει καμία ερμηνεία. Να αγνοήσει και την λεζάντα και απλά να χαρεί την φωτογραφία μένοντας στον ευφυή τρόπο με τον οποίο ο φωτογράφος χειρίστηκε το θέμα. Εν τέλει και η αξία της δεν έγκειται τόσο στο ότι την τράβηξε, αλλά περισσότερο στην αξία του φωτογράφου στο ότι την επέλεξε.
