Μία εικόνα…
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
«Φωτογραφίζω για να δω πως είναι ο κόσμος φωτογραφημένος». Η κλασσική φράση-φωτογραφικό αξίωμα-του Winogrand, που ισχύει για το σύνολο της Φωτογραφίας (όταν αυτή νοείται ως Τέχνη), ταιριάζει όμως απόλυτα στο δικό του φωτογραφικό έργο. Και αυτό γιατί η κατανόηση του έργου του προϋποθέτει φωτογραφική παιδεία, ώστε ο θεατής να ξεπεράσει την επιφάνεια-γεγονός, ντοκουμέντο, πραγματικότητα και να αντιληφθεί την επιτυχή μεταμόρφωσή της σε φωτογραφική πραγματικότητα με την δημιουργία ενός νέου τώρα γεγονότος-ντοκουμέντου. Να θυμηθούμε εδώ και τον ευρηματικό τίτλο «New Documents» που είχε δώσει ο John Szarkowski στην έκθεσή του (μαζί με την Diane Arbus και τον Lee Friedlander) στο MoMA το 1967. Οι φωτογραφίες έχουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του φωτορεπορτάζ, δεν στέκονται όμως στο γεγονός που συμβαίνει, αλλά στην έκφραση μιάς εσωτερικότητας, μιάς προσωπικής ματιάς και αντίληψης για τον κόσμο.
Η λέξη «μεταμόρφωση» είναι ιδίωμα και το ζητούμενο σε κάθε Τέχνη και είναι για την Φωτογραφία το αναγκαίο στοιχείο που μετατρέπει ένα γεγονός σε καλλιτεχνικό γεγονός.
Στο Διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ, από το συγκεντρωμένο πλήθος των θεατών, άλλοι παρακολουθούν και άλλοι φωτογραφίζουν μία εκτόξευση διαστημικού οχήματος της NASA. Μία κατ’ αρχήν ενδιαφέρουσα φωτογραφία-ντοκουμέντο, γιατί έχει καταγράψει και μας παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες του γεγονότος. Η ύπαρξη όμως και της κοπέλας, που μόνο αυτή φωτογραφίζει προς την αντίθετη πλευρά από τους υπόλοιπους, είναι το μικρό στοιχείο στο κάδρο, που μετατρέπει την φωτογραφία ντοκουμέντο-γεγονός σε καλλιτεχνικό γεγονός.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
