Η φυγή όλων των δυνατών εκτός της Ναυπάκτου παραγόντων από την παράταξη του Τάκη Λουκόπουλου, και το ότι παρά τη συγκεκριμένη συνθήκη ο δήμαρχος κατάφερε να παλέψει οριακά την ανανέωση της θητείας του, οδήγησε αρκετούς στο να πουν πως τα λάθη, που λένε ότι έγιναν στη διαχείριση αυτών των προσώπων κατά τη διάρκεια αυτών των 4.5 χρόνων δεν ήταν τα πλέον σημαντικά.
Κατά την άποψή τους, το πιο σημαντικό ήταν η απόφασή του να συνεργαστεί μαζί τους το 2014, αφού θεωρούν πως και χωρίς αυτούς, και βάσει του σημερινού αποτελέσματος, ο δήμος θα είχε περάσει στα χέρια του, μην έχοντας μάλιστα τα συγκεκριμένα «βαρίδια» στις πλάτες του.
Συγγνώμη που θα τους το χαλάσω, αλλά η συγκεκριμένη ανάγνωση, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Διότι ο χάρτης των παρατάξεων του σήμερα και η δυναμική τους είναι εντελώς διαφορετικός από εκείνον προ πέντε ετών. Με δεδομένη την εκλογική δύναμη αυτών των προσώπων και την ικανότητά τους να μεταφέρουν ή να κρατούν το κοινό τους ανάλογα με τις επιλογές τους, στην περίπτωση που ο Τάκης Λουκόπουλος δεν τους είχε ανοίξει την πόρτα το 2014, τότε πολύ απλά δεν θα είχε καμία πιθανότητα να γίνει δήμαρχος.
Σκεφτείτε μόνο τι θα είχε συμβεί εάν οι τρεις των ορεινών περιοχών είχαν παραμείνει στην παράταξή τους τότε, στο Θ. Παπαθανάση δηλαδή, καθώς αυτή θα ήταν η επιλογή τους εάν δεν υπήρχε εκείνη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας. Ο πρώην δήμαρχος Ναυπάκτου θα ήταν άνετα πρώτος στον πρώτο γύρο των εκλογών, ενώ ο νυν δήμαρχος θα ήταν και πίσω από το Γιάννη Μπουλέ που τότε κρατούσε ακόμα αρκετές από τις δυνάμεις του ως ενε ενεργεία δήμαρχος.
Αυτά, πλέον, αποτελούν απλά μαθηματικά της περιοχής μας όταν φτάνει η ώρα της κάλπης, τα οποία συν τοις άλλοις κάνουν τους οπαδούς του νέου νόμου να απογοητεύονται, αφού περίμεναν φθορά των λεγόμενων παραγόντων με την αποσύνδεση τοπικών συμβουλίων και παρατάξεων. Αμ δε…
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
