Μία εικόνα…
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Κάθε φωτογραφία έχει ένα θέμα, μία φόρμα -όλα τα εργαλεία της τεχνικής, το ένδυμά της- και πρέπει να αναδεικνύει ένα περιεχόμενο. Είναι επιτυχημένη όταν και τα τρία ισορροπούν. Συνήθως το βάρος πέφτει στα δύο πρώτα που εύκολα αντιλαμβάνεται και θαυμάζει ο θεατής. Το τρίτο, το περιεχόμενο, που συναρτάται με το «βάρος» του φωτογράφου, είναι η καρδιά της φωτογραφίας, το «άυλο», το αόρατο αλλά πάντα παρόν. Είναι αυτό που αποτελεί το μυστήριο και την γοητεία της. Το μυστήριο της εικόνας που αντιστέκεται σε κάθε είδους εξήγηση (Magritte), ή με τα λόγια του Braque: «το ουσιαστικό μέρος του πίνακα δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε ο ίδιος ο ζωγράφος του». Βέβαια υπάρχουν είδη φωτογραφίας (η διαφημιστική, η τουριστική, το φωτορεπορτάζ-μήνυμα κ.ά) και φωτογράφοι που από πρόθεση του το προσφέρουν και έτσι αισθάνεται ευτυχής εφόσον «κατάλαβε» το νόημα ή το μήνυμα της φωτογραφίας.
Στην φωτογραφία του Izis, ο θεατής της σχηματίζει την εντύπωση ότι βλέπει μία καλή φωτογραφία που του αρέσει, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει -δεν ξέρει- το γιατί. Τα τρία στοιχεία, θέμα-φόρμα- περιεχόμενο αποτελούν δείγμα της προσωπικής γραφής του φωτογράφου, το περιεχόμενό της ιδιαίτερα έχει άμεση σχέση με το καλλιεργημένο περιεχόμενο του δημιουργού της και δεν μεταφέρει κανένα μήνυμα, παρά μόνον το μήνυμα της τέχνης και του καλλιτέχνη.
