Γράφει ο Γιάννης Κριδεράς
Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στο Μεταξουργείο με καταγωγή από την Κύθνο. Γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη, ανιψιά γνωστού βαρύτονου της εποχής. Από πολύ μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας δούλευε στο κουρείο το πατέρα του όπου και είδε για πρώτη φορά το μπουζούκι. Όπως αναφέρει και στην βιογραφία του, εκείνες τα χρόνια της μικρής ηλικίας ήταν καθοριστικά για την ενασχόληση του με το όργανο όπως και οτιδήποτε στη φύση παρήγε ήχο, τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του.
Το 1932, σε ηλικία μόλις 7 ετών κέρδισε το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της α’ δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό. Το 1938 γνωρίζεται με το Βασίλη Τσιτσάνη και το γεγονός παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακόμισε στο Αιγάλεω και από τη στιγμή εκείνη ο Ζαμπέτας απόκτησε ένα άρρηκτο δεσμό με την περιοχή. Στα 1942 και κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της Κατοχής, ο Ζαμπέτας δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσαν καντάδες.
Την δεκαετία 1950 ξεκινά η μεγάλη του πορεία, γράφει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως οι Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στέλιος Καζαντζίδης, Μανώλης Καναρίδης, Πόλυ Πάνου και από το 1953 μπαίνει στην δισκογραφία. ωβΤο 1959 ο Μάνος Χατζιδάκις τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Την επόμενη δεκαετία, τα τραγούδια του γνωρίζουν τεράστια επιτυχία καθώς πραγματοποιεί εμφανίσεις στα σπουδαιότερα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, ενώ ταξιδεύει στο εξωτερικό και παράλληλα συμμετέχει σε περισσότερες από 100 ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες όπως Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Πλέσσα, Μαρκόπουλο, Μαρκέα, Καπνίση κ.α. Έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη – Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είχε δηλώσει κάποτε «Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!». Ο Δημήτρης Μητροπάνος «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα».
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι μουσικές και η διασκέδαση αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή με την γνωστή του σάτιρα υπό μορφή σώου με μεγάλες επιτυχίες της εποχής εκείνης όπως «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κλπ. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό.
Η δεκαετία του 1980 είναι δύσκολη, τα πράγματα αλλάζουν, η διασκέδαση αλλάζει, ο Ζαμπέτας αντιμετωπίζει προβλήματα στις συνεργασίες του αφού η εποχή δεν αναγνωρίζει πια τις αξίες του παρελθόντος. Ωστόσο, από το 1990 και μετά, τα τραγούδια του περνούν ξανά στο ευρύ κοινό και κυριαρχούν ξανά, γνωρίζοντας νέα άνθηση, στις προτιμήσεις των ακροατών. Στις αρχές του 1992 μπήκε στο νοσοκομείο με τη διάγνωση καρκίνου στα οστά, σε προχωρημένη κατάσταση. Άφησε την τελευταία του πνοή από καρκίνο, στο νοσοκομείο «Σωτηρία», στις 10 Μαρτίου του 1992. Ήταν 67 ετών.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας είχε έναν έντονο και εξωστρεφή χαρακτήρα, είχε πάρει μέρος σε θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις με τεράστια επιτυχία, έχει γράψει εκατοντάδες τραγούδια συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες, στιχουργός και τραγουδιστές του λαϊκού τραγουδιού. Ο ήχος του στο εξωτερικό ακόμη και σήμερα ένα πράγμα φέρνει στο μυαλό, Ελλάδα.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Εμπρός”
