Γράφει ο Γιάννης Κριδεράς
Γεννήθηκε στο Χάνιμπαλ του Μιζούρι στις 14 Ιουνίου 1895. Από μικρή ηλικία εγκατέλειψε το σχολείο προκειμένου να εργαστεί αρχικά ως τραγουδιστής. Εγκαταστάθηκε στο Σεντ Λούις και δεν άργησε να σημειώσει επιτυχία στο είδος του βοντβίλ το οποίο είχε εξελιχθεί σε δημοφιλέστατο είδος του αμερικανικού λαϊκού θεάτρου, συνδυάζοντας μουσική, χορό, ταχυδακτυλουργίες, ακροβατικά και θεατρικά σκετς καθώς ακόμη και σε ορισμένες παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ.
Το 1922 κυκλοφορεί το πρώτο δίσκο του τραγουδώντας με ένα ιδιόμορφο μεμβρανόφωνο όργανο, το Καζού.
Την επόμενη δεκαετία ηχογράφησε περισσότερα από 125 τραγούδια, συνεργαζόμενος συχνά με σημαντικούς τζαζ μουσικούς όπως ο σαξοφωνίστας και τρομπετίστας Τζίμι Ντόρσεϊ και ο κιθαρίστας Έντι Λανγκ, καθώς συμμετείχε στο έργο Lady Be Good του Τζορτζ Γκέρσουιν, ενώ υπήρξε και πρωταγωνιστής στην παράσταση των θεατρικών παραγωγών Ziegfeld Follies το 1927. Έγινε γνωστός επίσης με το προσωνύμιο Ukulele Ike, λόγο της δεξιοτεχνίας του στο ιδιαίτερο Χαβανέζικο μουσικό όργανο Γιουκαλίλι.
Το 1930 εμφανίστηκε με τον Μπάστερ Κίτον στην κωμική ταινία Doughboys, Parlor, Bedroom and Bath το 1931 και Sidewalks of New York. Συμμετείχε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, συνήθως προσφέροντας ένα σύντομο κωμικό διάλειμμα. Το 1932 απέκτησε την πρώτη εθνική ραδιοφωνική παραγωγή του στο CBS και από τότε συνέχισε να παρουσιάζει ραδιοφωνικά προγράμματα μέχρι το 1946. Το 1939 συμμετείχε στην ταινία Πινόκιο της Disney και το 1949 εμφανίστηκε στην Αμερικανική τηλεόραση με ένα δικό του μουσικό πρόγραμμα. Την δεκαετία του 1950 ηχογράφησε πάλι για την Dinsey, ωστόσο τα τελευταία χρόνια της καριέρας του αποστασιοποιήθηκε.
Έφυγε από την ζωή 17 Ιουλίου του 1971, πουλώντας στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του περίπου 75 έως 80 εκατομμύρια δίσκους του.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
