Γράφει ο Γιάννης Κριδεράς
Γεννήθηκε στην Άνω Σύρο στις 10 Μαΐου το 1905 από οικογένεια Καθολικών. Ήταν ο πρώτος από τα έξι αδέλφια της οικογένειας. Από μικρή ηλικία ο Μάρκος επηρεάστηκε από τον παππού και τον πατέρα του ο οποίος τον έπαιρνε μαζί του στα πανηγύρια να τον συνοδεύει παίζοντας τουμπί (τύμπανο). Σταμάτησε το σχολείο σχετικά σύντομα καθώς τα οικονομικά της οικογένειας απαιτούσαν να συνεισφέρουν όλοι.
Το 1917 εγκαθίσταται στον Πειραιά όπου αργότερα ακολούθησε και η οικογένεια του. Κάνει διάφορες δουλειές όπως εκδορέας στα δημοτικά σφαγεία Πειραιά και Αθηνών. Το 1926 μαθαίνει μπουζούκι και παντρεύεται την πρώτη του γυναίκα.
Το 1933 φωνογραφεί την πρώτη εμπορική επιτυχία με μπουζούκι στην Ελλάδα, το «Καραντουζένι». Ακολουθεί η παραγωγικότερη περίοδος, κυρίως από συνθετική άποψη και το 1935 φωνογραφεί τη «Φραγκοσυριανή» η οποία θα κατακτήσει το Πανελλήνιο μέχρι και τις μέρες μας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Το 1937 συμβιβάζεται με τη λογοκρισία του καθεστώτος Μεταξά και προσαρμόζει τους στίχους του. Κατά την περίοδο της κατοχής έχασε πολλούς φίλους και συνεργάτες και το 1942 παντρεύεται την δεύτερη σύζυγο του Ευαγγελία αποκτώντας πέντε παιδιά.
Με το πέρας του πολέμου ο Μάρκος Βαμβακάρης περνά και αυτός μια δύσκολη δεκαετία καθώς τα πράγματα αλλάζουν και σε μεγάλο βαθμό άνθρωποι της δισκογραφίας και τον καταστημάτων τον παραγκωνίζουν. Οι περιπέτειες με την υγεία του είναι επίσης σοβαρές. Το 1954 επισκέφτηκε τη Σύρο όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό και παρέμεινε για έναν χρόνο.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ύστερα από παρότρυνση του Βασίλη Τσιτσάνη στην δισκογραφική εταιρία Columbia, ο Μάρκος ξανα ηχογραφεί παλιά και νέα τραγούδια, σηματοδοτώντας έτσι μια δεύτερη καριέρα θα έλεγε κανείς.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης απεβίωσε στις 8 Φεβρουαρίου του 1972 σε ηλικία 66 ετών στην Νίκαια.
Δεν θεωρείται άδικα ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου τραγουδιού, καθώς εκείνος ήταν καθιέρωσε και το μπουζουκιού στην Ελληνική δισκογραφία.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
