Γράφει ο Γιάννης Κριδεράς
Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1908 στο Μπατούμ της Ρωσίας. Οι γονείς του ήταν Ποντιακής καταγωγής και ο πατέρας το από την Τραπεζούντα ήταν επιχειρηματίας . Ασχολήθηκε με την μουσική από μικρή ηλικία σπουδάζοντας σπουδάζοντας βιολί, πιάνο και θεωρητικά της μουσικής. Συνέχισε τις σπουδές του στην διεύθυνση ορχήστρας στο Ωδείο του Λένινγκραντ, Αγία Πετρούπολη πλέον.
Το 1934 γνώρισε τον Δημήτρη Μητρόπουλο, μια γνωριμία που υπήρξε καταλυτική για τον νεαρό Δημητριάδη, καθώς είχε εκφράσει την επιθυμία του να γυρίσει στην Ελλάδα και τελικά αποφάσισε να παραμείνει στη Σοβιετική Ένωση. Το 1937 αναλαμβάνει αρχιμουσικός και διευθυντής Όπερας και του Μπαλέτου της Τιφλίδας, θέση την οποία διατήρησε έως το 1965. Αυτά τα χρόνια υπήρξε επίσης αρχιμουσικός και της Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Γεωργίας από το 1947 έως το 1952.
Τιμήθηκε ως «Καλλιτέχνης του Λαού» το 1958 και από το 1965 έως το 1973 διατέλεσε αρχιμουσικός της Ορχήστρας του Θεάτρου Μπολσόι της Μόσχας, ενώ πραγματοποίησε εμφανίσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Το 1980 η σοβιετική κυβέρνηση τον διόρισε επίσημο αρχιμουσικό των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1980 και στην τελετή έναρξης διηύθυνε σε δική του διασκευή τον «Ολυμπιακό Ύμνο» του Σπύρου Σαμάρα.
Η επιθυμία του να γυρίσει στην Ελλάδα ήταν μεγάλη, έτσι το 1994 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συχνά διηύθυνε παραστάσεις που πραγματοποιούνταν στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Οδυσσέας Δημητριάδης έφυγε πλήρης ημερών στην Τιφλίδα στις 28 Απριλίου του 2005.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
