Το θέμα που ετέθη στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο, από τον αντιδήμαρχο Οικονομικών Σωκράτη Παπαβασιλείου, και αφορά στις απαιτήσεις ιδιωτών οι οποίοι προσέρχονται στο δήμο ζητώντας να πληρωθούν, χωρίς όμως πριν να υπάρχει και η απαιτούμενη τυπική διαδικασία για τις εργασίες ή την προμήθειά τους, έχει τη σημασία του. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος, οι άνθρωποι αυτοί ενήργησαν μετά από προφορική εντολή κάποιου αντιδημάρχου, με την υπόσχεση ότι μελλοντικά θα γίνει και η πληρωμή τους μέσω κάποιας ανάθεσης.
Στο άκουσμα των παραπάνω οι της προηγούμενης δημοτικής αρχής ζήτησαν ονόματα αντιδημάρχων, πράγμα που δεν έγινε. Θα μείνει όμως έτσι η συγκεκριμένη υπόθεση; Για να είμαστε ειλικρινείς και για να μην παίζουμε τους τυπολάτρες σε όλα, άπαντες γνωρίζουν, ασχέτως αν δεν το λένε, πως αυτή η τακτική δεν είναι ξένη στη λειτουργία ενός δήμου, και αναφέρομαι γενικά και όχι σε αυτό της Ναυπακτίας. Υπάρχουν φορές, που λογικά μπορεί να το επιβάλλουν οι συνθήκες, που δίνονται εντολές για να γίνει κάποιο έργο ή μία προμήθεια και στη συνέχεια ακολουθείται η τυπική οδός της πληρωμής, η οποία όμως θα έπρεπε να έχει προηγηθεί.
Αυτό λοιπόν που έχει τη σημασία του, στην περίπτωση που αναφερόμαστε για το δήμο Ναυπακτίας, είναι όχι το εάν αυτό που είπε ο αντιδήμαρχος είναι αληθές ή όχι, καθώς δεν μπορεί ξαφνικά να ξύπνησαν ένα πρωί ιδιώτες και να πήγαν στο δήμο ζητώντας χρήματα, αλλά το σε ποια έκταση παρουσιάζεται ως φαινόμενο. Αυτή η παράμετρος θα μας δείξει και τη σημασία ή όχι της υπόθεσης.
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
