Γράφει ο Πέτρος Πιτσιάκκας
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου ο επικεφαλής κάθε δημοτικής παράταξης, επιδιώκει να αναδειχθεί σε ηγέτη του Δήμου, με την ψήφο των πολιτών. Οι αρχές της ηγεσίας είναι οι ίδιες αρχές που διέπουν και τις δυσκολίες της ζωής. Ταυτόχρονα, είναι ίδιες και για τον οργανισμό, που θα διοικήσει κάποιος, στην προκειμένη περίπτωση το δήμο, όταν πρέπει να τον βγάλει από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, να δώσει λύσεις στα όποια προβλήματα του και ταυτόχρονα να δώσει προοπτική.
Μια βασική αρχή, που χαρακτηρίζει τον πραγματικό ηγέτη – δήμαρχο, είναι η πολιτική του οξυδέρκεια. Προβλέπει και προλαβαίνει τις εξελίξεις και δεν τρέχει πίσω απ’ αυτές. Είναι Προμηθέας και όχι Επιμηθέας. Βλέπει μακριά και δεν αρκείται σε μια απλή διαχείριση των πραγμάτων. Αντίθετα, προκαλεί ρήξεις, εμπνέει και δίνει όραμα, όχι μόνο στην παράταξη του, αλλά στο σύνολο της κοινωνίας. Ο ηγέτης μιας παράταξης, ενός δήμου, πρέπει να έχει ιδέες που να εμπνέουν τους ανθρώπους. Πρέπει να έχει στόχους, τους οποίους να προσπαθεί να υλοποιήσει, με σωστές μελέτες και ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Είναι των έργων και όχι των λόγων.
Ο ηγέτης – δήμαρχος έχει την ικανότητα να επιλέγει ως συνεργάτες, άξιους και ενάρετους, τους οποίους εμπιστεύεται. Δημιουργεί μια ομοιογενή ομάδα, με κοινές αρχές και επιδιώξεις, χωρίς ομαδοποιήσεις, «βαρονίες», ανταγωνισμούς και προσωπικές στρατηγικές. Δεν διακατέχεται από καμιά ηγεμονική νοοτροπία και θέτει τον εαυτό του στην υπηρεσία των κοινών, όπως και οι συνεργάτες του, με στόχο να προσφέρει, χωρίς να επιδιώκει ίδιον όφελος. Μοναδικό επιδιωκόμενο όφελος γι’ αυτόν, αλλά και για την ομάδα του, είναι η αναγνώριση της προσφοράς του, από τους πολίτες, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση.
Χαρακτηριστικό του αληθινού ηγέτη – δημάρχου είναι και το θάρρος να λέει την αλήθεια στους δημότες, ακόμη κι αν αυτή είναι δυσάρεστη. Δεν χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών, λαϊκίζοντας και λέγοντας τους, όσα θα ήθελαν να ακούσουν. Δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει, αλλά να πείσει με επιχειρήματα. Όταν πρέπει, παίρνει και δυσάρεστες αποφάσεις, αγνοώντας το πολιτικό κόστος. Αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν και τον χαρακτηρίζει η συνέπεια λόγων και έργων. Δρα ενοποιητικά, επιδιώκει το διάλογο και δεν ορθώνει διαχωριστικές γραμμές.
Παράλληλα, ο πραγματικός ηγέτης – δήμαρχος είναι αισιόδοξος. Προτείνει λύσεις και επιλύει προβλήματα. Δεν καταθλίβει τους άλλους, απαριθμώντας όλες τις δυσκολίες και τα δυσάρεστα δεδομένα, δεν σκέπτεται διαρκώς το ίδιο το πρόβλημα, αλλά φροντίζει για τη λύση του. Ο δήμαρχος – ηγέτης, στις όποιες κρίσεις, είναι ορατός και δεν κρύβεται. Διατηρεί την ψυχραιμία του, έχει αυτοκυριαρχία και «φωνή», είναι ευπροσάρμοστος και ενθαρρύνει αισιόδοξα την ομάδα, δίνοντας ελπίδα. Ταυτόχρονα, νιώθει και φόβο, που είναι ένα πολύτιμο συναίσθημα, γιατί τον προειδοποιεί και τον προστατεύει, όπως όλους, από κινδύνους.
Ένα από τα διλήμματα που θα τεθεί στους πολίτες, στις επόμενες δημοτικές εκλογές, είναι και το ποιος είναι άξιος για ηγέτης. Ο ηγέτης είναι δημιούργημα της ίδιας της πολιτικής, ως φιλοσοφία και πρακτική, η οποία ακολουθείται με συνέπεια, χωρίς εκπτώσεις, εντυπωσιασμούς και καιροσκοπισμούς και την οποία βιώνει καθημερινά ο πολίτης, ως ζώσα πραγματικότητα. Ο πολίτης-ψηφοφόρος λοιπόν, στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, οφείλει να αναζητήσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του υποψηφίου, που θα επιλέξει ως ηγέτη του Δήμου.
