Γράφει ο Γιώργος Κων. Ασημακόπουλος
Σε πρώτη ανάγνωση το εκλογικό αποτέλεσμα μοιάζει παράδοξο. Είναι η πρώτη φορά όπου η Κυβέρνηση διατηρεί το ποσοστό της και, η αξιωματική αντιπολίτευση χάνει δυνάμεις. Λέγοντας χάνει δυνάμεις εννοούμε ότι καταρρέει χάνοντας περίπου τους μισούς της ψηφοφόρους προς όλες τις κατευθύνσεις, έχοντας απέναντι μια κυβέρνηση που είχε και τις κακές της στιγμές.
Μια Κυβέρνηση που δεν έκανε εκλογές με πολιτικά ζητήματα, αλλά έφερε στο προσκήνιο διαχειριστικά θέματα τα οποία -θα έπρεπε να- είναι αυτονόητες λειτουργίες ένα σύγχρονου Κράτους. Η ψηφιοποίηση, η φύλαξη των συνόρων, η διαχείριση του κόβιντ θα έπρεπε να είναι κρατικές διεργασίες που δεν καθορίζονται από την εκάστοτε Κυβέρνηση. Κέρδισε τις εκλογές μια Κυβέρνηση που απλά διαχειρίστηκε την κρατική λειτουργία χωρίς να επιδείξει μια σημαντική τομή ή ένα έργο «επιπέδου» ΑΣΕΠ, Διαύγειας ή ΕΣΥ. Ένα πραγματικά περίεργο αποτέλεσμα. Έχει ενδιαφέρον να δούμε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τιμωρήθηκε τόσο από το εκλογικό σώμα ώστε πλέον να αμφισβητείται η θέση του στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Η προσωπική μου αίσθηση είναι πως η κεντροαριστερά δεν ακούμπησε καθόλου τα ζητήματα που αγγίζουν όλους τους πολίτες ανεξαρτήτου κομματικής ή ιδεολογικής ταυτότητας.
Έχουμε ένα ΕΣΥ που βρίσκεται σε δεινή κατάσταση. Γιατροί παραιτούνται καθημερινά, νοσοκομεία κλείνουν, για απλές εξετάσεις τα ραντεβού κλείνονται πολλούς μήνες μετά. Οι Έλληνες γιατροί και το λοιπό προσωπικό είναι κακοπληρωμένο, οι δε συνθήκες εργασίας τους είναι πολύ άσχημες. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν επαρκεί, οι ξενοδοχειακές υποδομές είναι τόσο άσχημες που όποιος μπορεί στρέφεται σε ιδιωτικές δομές. Δεν ακούσαμε λέξη για το ΕΣΥ κατά την προεκλογική περίοδο, παρόλο που υπήρχε πεδίο κριτικής στη κυβερνητική πολιτική στον τομέα αυτό.
Η ακρίβεια στα είδη διατροφής έχει τσακίσει το εισόδημα της μεσαίας και χαμηλής τάξης. Γάλα πολλών ημερών με συντηρητικά βαφτίστηκε σε φρέσκο, η προέλευση ενός τροφίμου πλέον είναι μη ανιχνεύσιμη γεμίζοντας τα ράφια των σούπερ μάρκετ με διατροφικά είδη από όλο τον κόσμο. Ψωμί από κατεψυγμένη ζύμη πωλείται ως φρέσκο στα σούπερ μάρκετ. Όλα αυτά σε τιμές πανάκριβες, ενώ το κόστος παραγωγής έχει μειωθεί. Μια τακτική που αφενός καταστρέφει την εγχώρια ποιοτική παραγωγή και, αφετέρου, μειώνει το εισόδημα του κόσμου. Κανένα «μάρκετ πας» δεν μπορεί να αναστρέψει τη ληστρική αυτή κατάσταση.
Η «απελευθέρωση» των μονοπωλιακών προϊόντων με τη διάθεσή τους μέσω της «ανταγωνιστικής» αγοράς, έχει δημιουργήσει πανίσχυρα καρτέλ που απομυζούν το διαθέσιμο εισόδημα. Έχουμε τις πιο ακριβές τηλεπικοινωνίες της ΕΕ, την ώρα που το κινητό μας δεν έχει σήμα στα κέντρα των πόλεων. Το ρεύμα σε τιμές εξοντωτικές: έχουμε φτάσει να πανηγυρίζουμε με την κιλοβατώρα στα 15 λεπτά. Τα διόδια είναι σε τιμές εκτός λογικής, με ένα τετράωρο στην Πάτρα για παράδειγμα να κοστίζει περίπου ένα μεροκάματο. Η κυβέρνηση παρακολουθεί την κατάσταση απλά, επιτρέποντας την ασυδοσία. Ενίοτε δε ενισχύει τα μονοπώλια, δίνοντας «επιδόματα» τα οποία ουσιαστικά χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις αυτές με τα λεφτά του φορολογούμενου. Να δούμε και με το νερό τι μας περιμένει…
Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αναπτύσσονται με τρόπο που συγκεντρώνονται στα χέρια λίγων. Ο ενεργειακός εκδημοκρατισμός, η δυνατότητα δηλαδή του κάθε πολίτη να παράγει τη δική του ενέργεια, αποφεύγεται. Μια πολιτική που δεν είναι τυχαία, αφού επιτρέπει να κερδίζουν εκατομμύρια οι ίδιες επιχειρήσεις.
Οι απευθείας αναθέσεις αποτελούν συνειδητή επιλογή. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στη γέφυρα του Ευήνου για να κατανοήσουμε ότι οι απευθείας αναθέσεις είναι συνειδητή επιλογή της κεντρικής Κυβέρνησης. Μια πολιτική η οποία πέρα από ενδεχόμενες οικονομικές και ηθικές προεκτάσεις, αλλοιώνει τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών του Ελληνικού Δημοσίου.
Η εκπαίδευση έχει πάρα πολλά προβλήματα, τα οποία υπονομεύουν το αναπτυξιακό μέλλον της χώρας. Τα σχολικά κτήρια είναι ανεπαρκή, τα βιβλία παρωχημένα, τα σχολικά προγράμματα έχουν μείνει πολύ πίσω, η τεχνολογίες απουσιάζουν. Ειλικρινά το σημερινό σχολείο ελάχιστα διαφέρει από αυτό που πήγα πριν 35 χρόνια. Η τριτοβάθμια νοσεί βαθιά. Η Τεχνολογική Εκπαίδευση είναι ανύπαρκτη. Σε όλα αυτά η Κυβέρνηση βρήκε ως «φάρμακο» την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών -αντί των σχολικών μονάδων και των προγραμμάτων σπουδών- και, την πανεπιστημιακή αστυνομία.
Τα παραπάνω ζητήματα δεν είναι απλά. Για να τα αντιμετωπίσεις θέλει σχέδιο. Απαιτούν επιπλέον και διάθεση να συγκρουστείς με συμφέροντα. Με τις οικογένειες που διαθέτουν την ενέργεια, τους παραχωρησιούχους του εθνικού οδικού δικτύου, αυτούς που περιμένουν την ιδιωτικοποίηση του νερού, τα τραστ των ραφιών των σούπερ μάρκετ, τους ιδιωτικούς παρόχους υγείας.
Με αναφορές στην αριστερά και την πρόοδο, στα δικαιώματα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και κάνοντας σημαία όσα γίνανε το 2011, δεν πείθεται κανένας να σε ψηφίσει. Με την αντιπολιτευτική αυτή τακτική η κυβέρνηση απέφυγε την πραγματική κριτική σε πεδία που έχει να επιδείξει μειονεκτήματα.
Φαίνεται πως το αποτέλεσμα που έφερε η στρατηγική αυτή οδηγεί στο κλείσιμο ενός κύκλου και το ξεκίνημα ενός καινούργιου στην κετροαριστερά. Στις 25 Ιουνίου θα ξέρουμε περισσότερα…
ΥΓ: Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους βουλευτές του Νομού κατάφεραν να εκλεγούν. Ένα μπράβο παραπάνω στους επιτυχόντες του Δήμου μας. Περιμένουμε πολλά από εσάς, γιατί ο Νομός και η επαρχία μας πραγματικά έχουν μείνει πίσω. Συγχαρητήρια όμως οφείλουμε να δώσουμε σε όλους τους υποψηφίους ανεξαρτήτως αποτελέσματος, γιατί σε αυτές τις εκλογές κράτησαν ψηλά τον πήχη της ευπρέπειας. Είδαμε πράγματι υψηλό επίπεδο συμπεριφοράς από όλους. Η ευπρέπεια και το ήθος τους υπήρξε πράγματι αξιοσημείωτο, ανεξαρτήτως κόμματος.
