Με τα φώτα να έχουν πέσει πάνω στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ο παράλληλος αγώνας που έχουν ήδη ξεκινήσει να κάνουν οι υποψήφιοι βουλευτές, επίσημοι και μη, περνά σε δεύτερη μοίρα. Χωρίς βέβαια να γνωρίζουν το πότε θα στηθούν οι κάλπες για τις εθνικές εκλογές, και οι ίδιοι οι υποψήφιοι αναγκάζονται να ρίχνουν τις «πετονιές» τους, για την ώρα, σε ένα παρατεταμένο «ψάρεμα», αφού όσο περισσότεροι «τσιμπήσουν» από τώρα, τόσο το καλύτερο.
Η πιο έντονη κινητικότητα παρατηρείται αυτή τη στιγμή στη Νέα Δημοκρατία, αφού εκτός των δύο εν ενεργεία βουλευτών, έχουμε επίσης δύο ήδη επίσημες ανακοινώσεις, αυτές των Σπήλιου Λιβανού και Βασίλη Φεύγα, ενώ δύο τρία ακόμα πρόσωπα έχουν πάρει έστω και άτυπα το πράσινο φως, από τα κεντρικά του κόμματος, για να αρχίσουν τον αγώνα τους.
Στην αντίπαλο στρατόπεδο πάλι, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα φαίνεται αυτή τη στιγμή να είναι στάσιμα, μιας και αν εξαιρέσει κανείς τους δύο βουλευτές, το υπόλοιπο προσωπικό που θα στελεχώσει το ψηφοδέλτιο του κόμματος δεν έχει κάνει την εμφάνισή του. Μία εξήγηση, βέβαια, είναι ότι ακόμα δεν έχουν παρθεί αποφάσεις για το ποιοι θα είναι αυτοί, μία άλλη βέβαια, ως προέκταση της πρώτης, ότι δεν είναι και το πιο εύκολο να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα που θα επιθυμούσε το κόμμα.
Κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο, θα μου επιτρέψετε να πω, καθώς θα περίμενε κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε ήδη αρκετούς και καλούς ενδιαφερόμενους από την Αιτ/νία. Το αναφέρω τούτο καθώς οι Γ. Βαρεμένος και Μ. ριανταφύλλου δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως έχουν βάλει τον πήχη και τόσο ψηλά με την παρουσία τους όλα αυτά τα χρόνια, κόβοντας την όρεξη σε όποιον άλλο θα καλοέβλεπε το ενδεχόμενο. Μάλλον αδιάφοροι περνούν, θα έλεγα, αναλογιζόμενος το πόσο έχουν βοηθήσει ουσιαστικά το νομό μας σε καίρια ζητήματά του, αφήνοντας με αυτό τον τρόπο ανοιχτή την πόρτα της εισόδου σε κάποιον στοιχειωδώς σοβαρό, αλλά και με καλό στην κοινωνία πέρασμα ενδιαφερόμενο. Θα υπάρξει; Πιστεύω πως ναι, γιατί αν όχι, τότε θα είναι ένα δείγμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πλέον να θέλξει πολιτικό προσωπικό με βλέψεις, παραμένοντας εγκλωβισμένος σε εκείνους που είναι τίμιοι στους αγώνες τους, αλλά που παλεύουν κυρίως για τη φανέλα.
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
