Της Χριστίνας Βασιλοπούλου*
Παράφραση του τίτλου του γνωστού βιβλίου του Μίλαν Κούντερα. Πιασάρικο μεν αντικατοπτρίζει δε την πραγματικότητα σε κάθε έκφανση της ζωής, τόσο σε κοινωνικό όσο και πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Το ” ωχ αδερφέ δε βαριέσαι ” λειτουργεί πολλές φορές λυτρωτικά. Η αναγνώριση πρώτα και η αντιμετώπιση μετά καταστάσεων , προβλημάτων , γεγονότων είναι κάτι δύσκολο. Προϋποθέτει βούληση , σκέψη ,τόλμη . Πολλές φορές είναι σα να σηκώνουμε το χαλί , όταν θέλουμε να καθαρίσουμε , και να βάζουμε τα σκουπίδια από κάτω. Έχουμε έτσι την αίσθηση ότι καθαρίσαμε, αρκεί να μην βλέπουμε αυτά που μας ενοχλούν . Ωστόσο αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν. Έτσι και αυτά που μας απασχολούν ή που θα έπρεπε να μας απασχολούν.
“Ωχ αδερφέ δε βαριέσαι…εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;” “Εγώ θα σώσω τον κόσμο;” Τελευταία το ακούω συχνά. “Και τι θα γίνει λες και θα αλλάξει κάτι; Θα γίνει κάτι διαφορετικό; Αυτοί που έχουν δύναμη , αυτοί θα είναι πάλι μπροστά , αυτοί θα κάνουν κουμάντο. Δεν ασχολούμαι…”… Κι όμως τη δύναμη εμείς την έχουμε.
Η επικαιρότητα , λοιπόν, αναδεικνύει υποχρεώσεις μας “ξεχασμένες” στις οποίες όμως καλούμαστε πάλι να ανταποκριθούμε. Και φυσικά αναφέρομαι στις επερχόμενες εκλογές. Είναι υποχρέωση όλων μας να συμμετάσχουμε και κυρίως να ψηφίσουμε. Να αποφασίσουμε ποιος μπορεί να κάνει πράγματα γι αυτή την τόσο ταλαίπωρη αλλά όμορφη και ιστορική πόλη. Τα πράγματα αλλάζουν ή πρέπει να αλλάξουν. Τα δεδομένα από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση έχουν αλλάξει. “Τα πάντα ρει τα πάντα χωρεί και ουδέν μένει “. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε όπως λειτουργούσαμε. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε όπως σκεφτόμασταν. Εξέλιξη υπάρχει μόνο όταν λειτουργούμε με κριτική ματιά σε αυτά που μας αφορούν, όταν είμαστε υπεύθυνοι και αντιλαμβανόμαστε ότι από τις πράξεις μας καθορίζεται και η “τύχη” μας. Έτσι μαθαίνουμε και τα παιδιά μας να λειτουργούν ανάλογα.
Σε κάθε οργανωμένη και ευνομούμενη κοινωνία που προσπαθεί να εξελιχθεί εκτός από το όραμα χρειάζεται και δουλειά , υπευθυνότητα από όλους όσους την απαρτίζουν. Οι ανερμάτιστες συμπεριφορές οδηγούν και σε ανερμάτιστες πολιτικές. Σε αυτές που γίνονται χωρίς μελέτη, με επιπολαιότητα και χωρίς προγραμματισμό.
*Οικονομολόγος-Φοροτεχνικός
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
