«Η ζωή μέσα στο σπίτι…» είναι ο τίτλος της στήλης όπου αναγνώστες μάς μιλούν για το πώς βιώνουν αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη για τους ίδιους, τις οικογένειές τους και ολόκληρη τη χώρα, για το πώς «γεμίζει» ο χρόνος τους, για τις επιπτώσεις που αντιμετωπίζουν στον επαγγελματικό τους τομέα, ενώ στέλνουν και το δικό τους μήνυμα. Μείνετε συντονισμένοι στη δική μας μεγάλη παρέα, τηρώντας πάντα όλα τα μέτρα ασφαλείας και ακολουθώντας φυσικά όλες τις οδηγίες των ειδικών.
Σήμερα συνεχίζουμε με την Χαρά Παπαδοκωστάκη, καθηγήτρια και διευθύντρια Σπουδών του Κέντρου Ξένων Γλωσσών Κυττέα, η οποία ζει με τον σύζυγό της Δημήτρη, προσπαθώντας να προσαρμοστεί, όπως μας λέει, στις νέες συνθήκες, που μοιάζουν με ταινία καταστροφής, όπου όλοι προσπαθούμε να προφυλαχτούμε από έναν εχθρό που δεν βλέπουμε.
Πώς βιώνετε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη για ολόκληρη τη χώρα;
Μουδιασμένα. Αισθάνομαι σαν να παίζουμε σε ταινία καταστροφής και να προσπαθούμε να προφυλαχτούμε από έναν αόρατο εχθρό.
Πως «γεμίζει» ο χρόνος σας;
Εγώ συνεχίζω να εργάζομαι από το σπίτι με τηλεργασία (διδάσκω, συνεργάζομαι με τους καθηγητές, διορθώνω εργασίες). Ο Δημήτρης, λόγω της φύσης της εργασίας του, πηγαίνει στη δουλειά κανονικά. Επομένως, περισσότερος ελεύθερος χρόνος δεν έχει προκύψει λόγω της απομόνωσης. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να κάνουμε τις ίδιες δραστηριότητες με πριν (γυμναστήριο, τένις, χορό, παρέες, έξοδοι). Διαβάζουμε περισσότερο (εγώ σχεδόν τα πάντα εμμονικά για τον κορονοϊό), ακούμε μουσική, βλέπουμε σειρές, μιλάμε με οικογένεια και φίλους από μακριά, κι εγώ μαγειρεύω περισσότερο. Την επόμενη εβδομάδα έχω στόχο να ασχοληθώ με τις γλάστρες στο μπαλκόνι που βλέπω από το γραφείο μου κάθε μέρα.
Τι επιπτώσεις έχει αυτή η κατάσταση στον επαγγελματικό σας τομέα;
Η απαγόρευση λειτουργίας των εκπαιδευτικών δομών της χώρας μάς έφερε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Στα Εκπαιδευτικά Κέντρα ΚΥΤΤΕΑ η επαφή με την ξένη γλώσσα συνεχίζεται μέσω διαδικτύου: στα μικρότερα επίπεδα μέσω επαναληπτικών δραστηριοτήτων σε εκπαιδευτική διαδικτυακή πλατφόρμα, και στα μεγαλύτερα επίπεδα με διαδικτυακά μαθήματα. Όλο αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά και οργάνωση, εξοικείωση μαθητών, γονέων και καθηγητών με μια καινούργια πραγματικότητα. Νομίζω ότι μέχρι στιγμής τα καταφέρνουμε πολύ καλά, κυρίως χάρη στην προσπάθεια των μαθητών και των γονέων. Δεν είναι η ιδανική κατάσταση, αλλά η βέλτιστη εναλλακτική μετά το μάθημα στην τάξη.
Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σε εκείνους που θα διαβάσουν αυτές τις σκέψεις σας;
Μένουμε σπίτι και ακολουθούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας και να μπορέσουμε σύντομα να επιστρέψουμε όλοι μαζί στις κανονικές μας δραστηριότητες με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.
