Μία εικόνα…
…ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης ενός δράματος. Σίγουρα όλοι έχουμε δει-και έχουμε συνηθίσει- σε φωτογραφίες φωτογράφων (αλλά και ειδήσεις δημοσιογράφων) που εισβάλουν αδιάκριτα στον ανθρώπινο πόνο, αναπαράγοντας μόνο την επιφάνεια μιάς οπτικής φρίκης, που ούτως ή άλλως μπορούμε και μόνοι μας να φαντασθούμε.
Ο Ελληνοαμερικανός φωτογράφος Constantine Manos, διεισδύει βαθύτερα και φωτογραφίζει με διακριτικότητα και σεβασμό τον βουβό πόνο της θλιμμένης γυναίκας. Δύο δάκρυα που κυλούν από τα κλειστά μάτια και ένα παρηγορητικό-συμπονετικό χέρι, είναι από μόνα τους στοιχεία αρκετά και ικανά να μεταφέρουν την ατμόσφαιρα ενός τραγικού γεγονότος*, αφήνοντας σε εμάς την ελευθερία να υποθέσουμε τα υπόλοιπα.
Εν τέλει ο φωτογράφος δεν βλέπει μόνον. Αποκόπτοντας μικρά κομμάτια χώρου αναδημιουργεί την πραγματικότητα προτείνοντας μία νέα, που είναι τώρα φωτογραφική.
*Για την ιστορία, θρηνεί τον ανηψιό της που έχει σκοτωθεί στο Βιετνάμ.
