Γράφει ο Γιώργος Ασημακόπουλος
Πριν σχεδόν 40 χρόνια ένας πραγματικός Δήμαρχος, ο Νίκος Πανταζής, έλαβε μια απόφαση πολύ πρωτοποριακή για την εποχή και την πόλη: πεζοδρόμηση Ψανής και Γριμπόβου το καλοκαίρι.
Σαράντα χρόνια μετά και ακόμα παίζουμε με τις παραλίες, χωρίς να έχουμε προσθέσει ένα λιθαράκι στην κληρονομιά του αείμνηστου Νίκου. Τη μία κάνουμε λούπες και γεμίζουμε τον πεζόδρομο με ξύλινες ζαρτινιέρες κάθε λίγα μέτρα. Την άλλη κάνουμε αντιδρόμηση στα μισά του Γριμπόβου. Μετά κάναμε αντιδρόμηση στο Ξενία. Βάλαμε και έναν δήθεν ποδηλατόδρομο που μπλέκεται διαρκώς ή με αυτοκίνητα ή με πεζούς ο οποίος επίσης στην πράξη έχει καταργηθεί. Όλα αυτά φυσικά καταργήθηκαν στην πράξη γιατί ήταν ανοησίες. Σα να μην φτάνει όλο αυτό, κάθε χρόνο παίζουμε με τις ημερομηνίες. Γιατί πραγματικά παίζουμε.
Υπάρχει μια αντίληψη σε μια μειοψηφία της κοινωνίας ότι η πεζοδρόμηση διώχνει κόσμο σε άλλες παραλίες. Ότι δεν πάει κάποιος στο Γρίμποβο και την Ψανή για μπάνιο γιατί είναι πεζόδρομος. Τότε βέβαια πρέπει κάποιος να απαντήσει γιατί το βράδυ οι παραλίες μας βουλιάζουν από κόσμο όταν είναι πεζόδρομοι. Είναι όμως πράγματι αιτία της ερημιάς η πεζοδρόμηση, ή μήπως με την συζήτηση για τις ημερομηνίες κρύβουμε την ουσία του προβλήματος και τις ευθύνες; Ας δούμε λίγο την πραγματικότητα.
Στην Παλαιοπαναγιά, στη θέση Ρέκκα, καταλήγει αγωγός λυμάτων που ξεκινά από τις εργατικές κατοικίες. Ο αγωγός αυτός τέμνει κάθετα τον αγωγό του βιολογικού. 15 χρόνια τώρα δεν μπορέσαμε να ενώσουμε δύο σωλήνες, ώστε τα λύματα να μην πηγαίνουν στη θάλασσα. Ενώ λοιπόν οι δύο αγωγοί σχεδόν αγγίζουν ο ένας τον άλλον, η θάλασσα της Ναυπάκτου δέχεται λύματα.
Η οδός Φαρμάκη στο κέντρο της πόλης είναι μια άλλη κραυγαλέα περίπτωση. Παλιά ήταν ρέμα που μάζευε το νερό από τον λόφο στο τέρμα της πόλης. Πλέον κάτω από το δρόμο αυτό υπάρχει σεντούκι που πιάνει τα βρόχινα νερά του ρέματος από την αρχή της οδού στον λόφο. Μέσα σε αυτό τον αγωγό, μαζί με τον μεγάλο όγκο νερού που πιάνει το ρέμα, πέφτουν και οι αποχετεύσεις της γύρω περιοχής. Μιλάμε για αποχετεύσεις από τέσσερεις, πέντε χιλιάδες ανθρώπους. Όλα μαζί, νερά του ρέματος και λύματα πάνε στο αντλιοστάσιο Ρέππα στο εργατικό κέντρο. Το αντλιοστάσιο είναι φτιαγμένο για όγκο που αντιστοιχεί σε λύματα και όχι σε ρέμα. Έτσι λοιπόν υπερχειλίζει και καταλήγουν όλα μαζί λύματα και βρόχινα στη θάλασσα.
Είμαστε στο 2020 και ακόμα στέλνουμε λύματα στην Παλιοπαναγιά και το Γρίμποβο. Αποτέλεσμα; Πάλι ακατάλληλο το Γρίμποβο φέτος. Χωρίς γαλάζια σημαία η Ψανή μετά από δεκαετίες. Κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Επιπλέον έχουμε φτιάξει ένα παραλιακό μέτωπο φρανκενστάιν με πολλά διαφορετικά οικοδομικά υλικά, καταργήσαμε παιδικές χαρές, αδυνατούμε να σβήσουμε οπαδικά γράφιτι για μήνες, έχουμε παρατήσει νεροτσουλήθρες, κυκλοφοριακό πάρκο, πλαζ, Πούντο…
Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει κόσμο η παραλία της Ναυπάκτου. Δεν φταίει η πεζοδρόμηση αλλά η αποτυχία των δημοτικών αρχών των τελευταίων είκοσι ετών. Αποτυχία που πληρώνουμε με την υποβάθμιση της ποιότητας των νερών μας και τον βιασμό του θαλάσσιου μετώπου της πόλης. Και τι κάνουμε; Κοροϊδεύουμε τον κόσμο μιλώντας για χρόνους πεζοδρόμησης.
Στη Ναύπακτο όμως αυτά θα έπρεπε να είναι λυμένα και να μιλάμε για άλλα πράγματα: πως θα εκτραπούν τα αυτοκίνητα από το λιμάνι χωρίς να διαλύσουμε την υπόλοιπη πόλη, πως θα ενώσουμε Ψανή με Γρίμποβο, τι κάνουμε με το δημόσιο κτήμα 280 στρεμμάτων του Πούντου, τι κάνουμε με την πλαζ και τις νεροτσουλήθρες, που βρίσκεται το θέμα της μαρίνας ή του καταφυγίου ή αγκυροβολίου όπως θέλετε πείτε το. Όχι για μια βδομάδα πεζοδρόμησης συν ή πλην.
Όλες οι ανακοινώσεις που αναγγέλλουν ήττες του τόπου μας περιβάλλονται από τη νουθεσία «δεν είναι η ώρα να αποδοθούν ευθύνες, μην κάνουμε κακό στην πόλη». Αυτή η φράση όμως είναι το κάλυμμα που προσδίδει ασυλία στους υπεύθυνους της χρεωκοπίας της Ναυπάκτου τα τελευταία είκοσι χρόνια. Φταίει η πεζοδρόμηση και όχι τα λύματα, φταίει η πεζοδρόμηση οπότε η ήττα δεν έχει υπεύθυνους, φταίει η πεζοδρόμηση οπότε δεν αποδίδονται ευθύνες από τους ψηφοφόρους.
Καιρός λοιπόν να σταματήσει το παιχνίδι του εκ του ασφαλούς χαϊδέματος αυτιών και να πούμε αλήθειες: Η Ναύπακτος πρέπει άμεσα να λύσει το θέμα του αποχετευτικού με διαχωρισμό όμβριων και λυμάτων. Αλλιώς οι προσπάθειες για τοπική ανάπτυξη μέσω του τουρισμού είναι μάταιες και, η πεζοδρόμηση είναι ο «φερετζές» πίσω από τον οποίο ξεπλένονται οι ευθύνες αυτών που χρεοκόπησαν την πόλη.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
