Με όλα όσα συμβαίνουνε
πολύ είμαι μπερδεμένος
κοντά στα άλλα κι εκλογές
και νοιώθω σα χαμένος.
Μέσα και έξω σύγχυση,
θάναι ο επιτάφιός μου;
Ευημερία, πού γυρνάς;
φωτός αχτίδα δός μου.
Δεν είσαι στο μπαλκόνι μου
πάλι μ’ αυτόν κοιμάσαι,
μ’ αυτόν χορεύεις, χάνεσαι,
πίνεις και δε θυμάσαι.
Πρόσεξε Εύη να σου πω
στο νού σου μέσα βάλτο
εσύ κι ο καπιταλισμός
είστε ζευγάρι σκάρτο.
Στηρίζετε ανισότητα
ψηφίζετε αδικία,
πώς τ’ όνομά σου να σταθεί,
πού πάς ευημερία;
Μεσαία τάξη και φτωχοί
δε σκώνουνε κεφάλι
βάλε επιτέλους νέα αρχή
για να ξανάρθεις πάλι.
Ευούλα, τις καμπύλες σου
που τόσο λαχταρούμε,
χρόνια ξεροσταλιάσαμε,
αχ, πότε θα τις δούμε;
ΑΝδρέας- ΘΕολόγος ΜΑκρής.
