Ο «ΕΠΟΠΤΗΣ» ήταν εφημερίδα η οποία εξεδίδετο στην Ερμούπολη της Σύρου.
Η πρώτη «είδηση» αυτής αναφέρεται σε μία μονομαχία στο Παρίσι, μεταξύ Γάλλου δημοσιογράφου και του θρυλικού αναρχικού Γουστάβου Φλουράνς, ένθερμου φιλέλληνα, ο οποίος προσήλθε εθελοντής στην Κρητική Επανάσταση (1866 – 1869), κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σκοτώθηκε τον Μάϊο του 1871, κατά την εξέγερση των Κομμουνάρων.
Η δεύτερη «είδηση» αναφέρεται σε μία μεταφυσική αντίληψη των Εβραίων της διασποράς, κατά την οποίαν επήλθε ο χρόνος, δια να επανέλθουν εις την αρχαία πατρίδα τους, με την αναμενόμενη εμφάνιση του Μεσσία.
Η επόμενη εφημερίδα «Η ΠΟΛΙΣ» εξεδίδετο στην Αθήνα και η πρώτη «είδηση» αυτής αναφέρεται στην μετανάστευση Ελλήνων από την Οθωμανική αυτοκρατορία στην Καυκάσια Ρωσία. Και η επόμενη «είδηση» αυτής αναφέρεται στην κατασκευή και αποπεράτωση της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας, στο Παρίσι, από τα παιδιά του μεγάλου εθνικού Ευεργέτη, Χιώτικης καταγωγής, Ζαννή Στεφανόβικ Σκυλίτση (1806 – 1886), Δημήτριο και Παύλο Σκυλίτση.
Οι υπόλοιπες «ειδήσεις» έχουν αλιευθή από την εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» του Βλ. Γαβριηλίδη και δύο εξ αυτών αναφέρονται σε μονομαχίες Αθηναίων, που τότε ήταν του συρμού.
Έτσι στις 10.4.1910 μονομαχούν για ασήμαντη αφορμή, δύο αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού, εκ των οποίων ο ένας φονεύεται. Τελικά ο φονέας αθωώνεται από το Ναυτοδικείο!
Μια ελληνίδα καλλιτέχνης στο Βερολίνο και μια διαδήλωση Ελλήνων στην Κοζανη των Νεότουρκων, για την άδικη προφυλάκιση Ελλήνων της Θεσσαλονίκης κωμόπολης Τσαρίτσαινης.
Ένας μουσικός από την Άνδρο βραβεύεται στην Ιταλία και οι συμπατριώτες του Άνδριοι του ετοιμάζουν ενθουσιώδη υποδοχή.
Τέλος μια τουρκική εφημερίδα επιτίθεται σφοδρώς και αβασίμως κατά της Ελλάδος, με ένα ύφος και τόνο που θυμίζει τον σημερινό Πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν.
Οι ειδήσεις
Ο ΕΠΟΠΤΗΣ Ερμούπολις 2.8.1869 – Ο Κασσανιάκ (συντάκτης του «Τόπου») και ο Γουστάβος Φλοράνς, εμονομάχησαν λέγεται ότι ο τελευταίος ετραυματίσθη βαρέως.
Ο ΕΠΟΠΤΗΣ, 11/9μβρίου 1869 – Πολλοί ισραηλίται εκ δυσμών και ανατολών μεταβαίνουσιν εις Παλαιστίνην, ένθα θέλει φανή, ως λέγουσιν, επί του όρους ο από 1800 ετών περιμενόμενος Μεσσίας. Ισχυρίζονται δε ότι ο Μεσσίας ούτος συνοδεύεται υπό 500.000 αράβων.
Ο ΕΠΟΠΤΗΣ, 16/10βρίου 1869 – Εις τους εν Βασσαραβία ομογενείς κ.κ. Δ. Τσολάκην και Ν. Νικόπουλον, πολλά προσενεγκότας συνδρομάς υπέρ των εθνικών αναγκών, ιδίως υπέρ του εθνικού στόλου, απενεμήθη επαξίως ο αργυρούς σταυρός του Σωτήρος.
Η ΠΟΛΙΣ, 29.2.1894 – Μετά πολλής ευχαριστήσεως ανέγνωμεν εν τη «ΕΣΤΙΑ» ανταπόκρισιν εκ Καυκάσου περί των προόδων των εκεί Ελλήνων. Μετά τον τελευταίον Ρωσοτουρκικόν πόλεμον περί τας 3.500 οικογένειαι ελληνικαί μεταναστεύσασαι εκ Τουρκίας εγκατεστάθησαν εν την επαρχία Κάρς της Καυκασίου Ρωσίας, αποτελέσασαι περί τα 70 χωρία. Και ακμάζουσιν εκεί σήμερον ελληνικά σχολεία και εθνικαί τελούνται πανηγύρεις. Εύγε εις τους Έλληνας των απωτάτων ελληνικών χωρίων.
Η ΠΟΛΙΣ, 24.3.1895 – Οι εν Παρισίοις διαμένοντες ομογενείς θα έχωσι μετά δύο ή τρεις το πολύ μήνας ωραιότατον ναόν με εικόνας Λεμαίρ, με θόλον μεγαλοπρεπή και μαρμάρινον πολυτελή άμβωνα. Ας είναι καλά ο κ. Στεφανόβικ τον οποίον θα ευλογώσι αι μελλοντικαί γενεαί.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 29.4.1910 – Η Δις Λεοπολδίνη Κωνσταντίνου είναι ελληνικής καταγωγής, κάμνει δε μεγάλην φουράρε ήδη εις το Γερμανικόν θέατρον του Βερολίνου, όπου παίζει τον ρόλον της ευνοούμενης του Σάχη εις μίαν παντομίμαν Ανατολικής υποθέσεως ονομαζόμενη «Σουμουρούν».
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 8.5.1910 – Θεσ/νίκη, 5 Μαΐου. Τηλεγραφικώς ηγγέλθη ενταύφθα, ότι χθες συνεκροτήθη εν Κοζάνη πάνδημον συλλαλητήριον υπό ομογενών μας, εις το οποίον, όπερ και σπουδαιότερον συμμετέσχον πολλοί μουσουλμάνοι Οθωμανοί, διαμαρτυρηθένετς διά την υπό του εν Μοναστηρίω στρατοδικείου καταδίκην δέκα και εξ ομογενών μας εις καταναγκαστικά έργα επί τη εντελώς αστηρίκτω κατηγορία, ότι απετέλουν εν Τσαριτσαίνη επαναστατικήν εταιρείαν.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 10.5.1910 – Προσκαλούνται άπαντα τα μέλη του εν Αθήναις «Συνδέσμου των Ανδρίων» και άπαντες οι ενταύφθα διαμένοντες Άνδριοι όπως αύριον Τρίτην και ώραν 7 μ.μ. προσέλθουσιν εις την πλατείαν Ομονοίας και εκείθεν μεταβώσι εις τον σταθμόν ΣΠΑΠ προς υποδοχήν του θριαμβεύσαντος Διευθυντού της «Αθηναϊκής μανδολινάτας» εν τω Μουσικώ διαγωνισμώ της Ιταλίας συμπολίτου και συμβούλου του Συνδέσμου κ. Νικολάου Λάβδα.
Ο Πρόεδρος Μιχαήλ Γ. Καΐρης
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 11.4.1910 – Τα επακόλουθα της Μονομαχίας. Η αυτή αδιαθεσία, η οποία κατείχε προχθές τον πλωτάρχη κ. Λ. Τσουκαλά και τον εμπόδισεν από του να μεταβή εις το Υπουργείον και παραδοθή δεν τον αφήκε και χθες και επομένως ούτε και χθες επετεύχθη η προφυλάκισίς του, όπως διέταξεν ο υπουργός. […] Ο μακαρίτης Γιωτόπουλος κατά την δίκην του ανθυποπλοιάρχου κ. Δημούλη κατηγορουμένου διά τον εν μονομαχία φόνον του Χαλιούλια, ήτο ναυτοδίκης, εψήφισε δε υπέρ της αθωώσεως του κατηγορούμενου. Που να φαντασθή ότι θα κατεδίκαζε διά της ψήφου του εαυτόν ν’ αποθάνη διά του βαρβάρου αυτού εθίμου!
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 16.4.1910 – Βιέννη, 15.4 – Ο Αυτοκράτωρ Φραγκίσκος Ιωσήφ εδέχθη εις ιδιαιτέραν ακρόασιν τον αξιωματικόν του ελληνικού στρατού κ.Δ. Κουρουσόπουλον.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 16.4.1910 – Μέχρι τούδε η μονομαχία εθεωρείτο ως μέσον λύσεως των διαφορών των αναφερομένων μεταξύ των αναπτυγμένων τάξεων. Ιδού όμως τώρα που έρχονται δύο τροχιοδρομικοί υπάλληλοι να την εκλαϊκεύσουν. Οι υπάλληλοι του τροχιοδρόμου της γραμμής Φαλήρου Σ. Κουσάφτης και Γ. Μάρτης Ηπειρώται αμφότεροι έχοντες κάποιαν διαφοράν απεφάσισαν να λύσουν αυτήν μονομαχούντες. Αντηλλάγησαν οι σχετικοί μάρτυρες, ωρίσθη δε η μονομαχία διά σήμερον. Οι μάρτυρες απέφυγαν ν’ ανακοινώσουν το μέρος της μονομαχίας και το όπλον.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 20.4.1910 – Ιωάννινα 19 Απριλίου. Ο κ. Μπάουτσερ, ανταποκριτής των «Τάϊμς» εν τη Βαλκανική Χερσονήσω αφίκετο.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 13.5.1910 – ΚΩΝ/ΠΟΛΙΣ, 11 Μαΐου. Η «Γενή Γαζέτα» εν κυρίω άρθρω επιτίθεται και σήμερον μετ΄ ανηκούστω δριμύτητος κατά της Ελλάδος, ως αναμιγνυομένη εις το Κρητικόν ζήτημα, ενώ κατ’ επιφάνειαν προσποιείται ουδετερότητα, συνιστώσα όπως εφαρμοσθή απέναντι αυτής πολιτική ανάλογος προς την πολιτικήν της Βουλγαρίας και Ρουμανίας καταδιωκομένων των Ελλήνων υπηκόων και των ελληνικών συμφερόντων, ζητηθώσι δε εγγυήσεις ότι θα παύση αναμιγνωμένη εις το Κρητικόν ζήτημα και επίσημος διάψευσις της ειδήσεως ότι ο Βασιλεύς Γεώργιος περιερχόμενος τας Αυλάς θα ενεργήση δια το Κρητικόν ζήτημα.
Αντώνης Ν. Βενέτης
Μοναστηράκι Δωρίδος
