Ακούγοντας τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν στις κυκλοφοριακές μας συνήθειες, με αφορμή τις εργασίες της ανάπλασης, και εστιάζοντας στο ότι όταν θα κλείσει η οδός Μπότσαρη η Τζαβέλα θα γίνει διπλής κατεύθυνσης, το μυαλό μου γύρισε αρκετά χρόνια πίσω.
Σε ένα από τα πολλά κατά καιρούς ρεπορτάζ που έχουμε κάνει για την πληγή του κυκλοφοριακού, θυμήθηκα τα όσα μου είχε μεταφέρει ένας επαγγελματίας της πόλης που λόγω δουλειάς είναι κυριολεκτικά όλη τη μέρα στους δρόμους της. Ιδιοκτήτης σχολής οδηγών ο εν λόγω, μου είχε πει χαρακτηριστικά πως η περίοδος όπου η Ναύπακτος είχε την καλύτερη ροή αυτοκινήτων από κάθε άλλη φορά, όσο κι αν αυτό είναι περίεργο, ήταν τότε που κατασκευάζονταν τα πεζοδρόμια στη Μπότσαρη (επί θητείας Γιάννη Νταουσάνη), όπου και πάλι η Τζαβέλα είχε γίνει διπλής κατεύθυνσης.
Όσο κι αν στο πρώτο άκουσμα αυτό κάνει εντύπωση, όπως μου είχε εξηγήσει, το γεγονός πως υπήρχε σχεδόν για όλη τη μέρα αστυνόμευση στο δρόμο, καθώς και το ότι λόγω συνθηκών ήταν αδύνατη η στάση ενός αυτοκινήτου στη Τζαβέλα, άρα και η παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, δημιουργούσαν την πλέον ιδανική συνθήκη για την ομαλή ροή της κυκλοφορίας.
Τα όσα θα γίνουν στην πόλη σε λίγες ημέρες από σήμερα, και θα ισχύσουν για κάποιους μήνες, θα μας αποδείξουν στην πράξη εάν το μεγαλύτερο πρόβλημα της καθημερινότητάς μας λύνεται μόνο εάν έχουμε από πάνω μας να κρέμεται ο… βούρδουλας.
Από τα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας «εμπρός»
