Με τη ΔΕΥΑΝ καταπιάστηκα εδώ και ενάμισι χρόνο όταν ορίστηκα μέλος του ΔΣ ,αφότου είχε αναλάβει την προεδρία της επιχείρησης η Αγγελική η Σμπούκη δημοτική σύμβουλος του Δήμου μας. Η επιχείρηση όταν αναλάβαμε προχωρούσε μεν, αλλά με σοβαρά προβλήματα. Σημαντικότερα ήταν εκείνο των πηγών της Βαρναράχης όπου οι ιδιοκτήτες των ακινήτων έφτασαν στο σημείο να αποβάλουν τις εγκαταστάσεις ύδρευσης γιατί δεν αποζημιώθηκαν εδώ και χρόνια με κίνδυνο να μείνει η πόλη χωρίς νερό, καθώς και το πανωπροίκι που ζητούσε ο εργολάβος για την αποχέτευση, ένα εκατομμύριο εφτακόσιες χιλιάδες ευρώ, το οποίο ήταν αδύνατο φυσικά να πληρωθεί εκτός αν τα τιμολόγια του νερού αυξάνονταν υπέρογκα για συγκεκριμένο διάστημα.
Γνωστά πράγματα και επαναλαμβανόμενα. Με την ανάληψη όμως της διοίκησης από μια γυναίκα και με τα τόσα προβλήματα, η ΔΕΥΑΝ θεωρήθηκε ό αδύναμος κρίκος της δημοτικής αρχής με αποτέλεσμα να σφυροκοπείται ανελέητα στο Δημοτικό συμβούλιο από αντιπολίτευση και μέλη της συμπολίτευσης καθώς και στα τοπικά ΜΜΕ. Έτσι έπρεπε να διαχειριστούμε και αυτή την κατάσταση καθώς ο Δήμαρχος μας επισήμανε ότι έχει στοιχηματίσει να μην κλείσει καμία δημοτική επιχείρηση και στάθηκε στο πλευρό μας έως το τέλος.
Εδώ να πούμε δυο πράγματα για την πρόεδρο. Άνθρωπος με οργανωτικές ικανότητες , σκληρή δουλειά υπομονετική και μαχητικότατη, χαρακτηριστικά που υποτιμηθήκαν αλλά και αιφνιδίασαν όλους αυτούς που έβαλαν κατά της ΔΕΥΑΝ. Βελτίωσε την εισπραξιμότητα των απαιτήσεων έφτιαξε δικαιότερη κοινωνική πολιτική και οφείλεται αποκλειστικά στη ίδια η ιδέα της επίλυσης του προβλήματος των πηγών της Βαρναράχης, με τη στήριξή μας φυσικά και του διευθυντή και των εργαζομένων της επιχείρησης. Παρεμπιπτόντως υπάρχει και η άποψη ότι «οι γυναίκες παίζουν σημαντικό ρόλο στην διαχείριση των φυσικών πόρων συμπεριλαμβανομένου του εδάφους του νερού των δασών και της ενέργειας …..και συχνά έχουν μια βαθειά παραδοσιακή και σύγχρονη γνώση του φυσικού κόσμου που τις περιβάλει» (World Bank).
Το τελευταίο μεγάλο αγκάθι λοιπόν που είχε η ΔΕΥΑΝ ήταν οι απαιτήσεις του εργολάβου της αποχέτευσης που αντιμετωπίστηκε με την απόφαση του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων μετά από τρεις μαραθώνιες συνεδριάσεις και το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν έπρεπε η ΔΕΥΑΝ να καταβάλει δαπάνες ύψους δυόμισι εκατομμυρίων ευρώ. Ένας αγώνας που κράτησε πάνω από ένα χρόνο σε ένα περιβάλλον αντιπαράθεσης και αποθάρρυνσης από πολλές τις πλευρές. Αντιθέτως υπήρξαν και άνθρωποι που μας βοήθησαν και εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον συντοπίτη μας Σταύρο Καραγκούνη πρώην διευθυντή του υπουργού υποδομών και μεταφορών. Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε τις απαραίτητες ενέργειες για την επίλυση αυτού του χρόνιου προβλήματος στάθηκε δίπλα μας σε όλη αυτή την προσπάθεια και η συνεισφορά του ήταν καταλυτική. Με τις γνώσεις του, την εμπειρία και τη στήριξή του συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να βρεθεί λύση, καθώς επίσης και η δικηγορική εταιρεία που της αναθέσαμε και χειρίστηκε την υπόθεση. Γι αυτό το μεγάλο ζήτημα λοιπόν καθώς και το ζήτημα των πηγών της Βαρναράχης θα περίμενε κανείς και μια αναγνώριση έστω στα πλαίσια του fair play. Αντιθέτως δεν είχε κανείς να πει τίποτα παρότι μέσα στις παρατάξεις υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα ζητήματα αυτά. Ο Γιάννης ο Μπουλές δε το απαξίωσε ως μια προεκλογική φιέστα χρησιμοποιώντας υποθέσεις και επιχειρήματα που δεν τα υιοθετούν ούτε οι ίδιοι οι αντίδικοι. Πάρα ταύτα όμως, είμαστε θωρακισμένοι και έχουμε την ικανότητα και τις εμπειρίες, ώστε με καινούριο σχεδιασμό που έχουμε ξεκινήσει ήδη και τις αναγκαίες μελέτες να πάμε μπροστά, αρκεί να μας το επιτρέψει ο Ναυπακτιακός λαός με την ψήφο του στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.
Αυτό όμως που θέλω να πω στους συνδημότες μου είναι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια η ανάπτυξη της διεθνούς λεγόμενης βιομηχανίας περιβάλλοντος, τμήμα της οποίας είναι και η διαχείριση των υδάτινων πόρων. Τα κέρδη είναι υψηλά, τα κόστη μεγάλα και το κυριότερο μετακυλίονται στους καταναλωτές. Το ζούμε με την ενέργεια στους λογαριασμούς του ρεύματος και εύχομαι να μην το ζήσουμε και στο νερό και τα απορρίμματα τα οποία διαχειρίζονται προς το παρόν οι Δήμοι. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην διαχείριση των δημοτικών επιχειρήσεων όπως είναι η ΔΕΥΑΝ, το εργοστάσιο του Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων που θα γίνει σύντομα κλπ. Σε διαφορετική περίπτωση οι επιβαρύνσεις θα είναι μεγάλες και η Ναύπακτος μια ακριβή πόλη για να μπορεί να ζήσει κανείς. Είμαι αισιόδοξος όμως, γιατί η ιστορία μας και η παράδοσή μας δείχνει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Ο Νίκος Δημητρόπουλος είναι Οικονομολόγος
υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
«Ενωτική Πρωτοβουλία» Τάκης Λουκόπουλος
