Η «είδηση» της Αθηναϊκής εφημερίδος ΝΕΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ της 21/10/1884 με ξάφνιασε, και, θα έλεγα, με συγκίνησε. Κατ ‘αυτή απεβίωσε στον Πειραιά ο τελευταίος επιζήσας ιερολοχίτης της μάχης του Δραγατσανίου, Μακεδόνας την καταγωγή, 63 χρόνια μετά…
Στην φονική μάχη τον Ιούνιο του 1821 στο Δραγατάνι της Βλαχίας, ο ιερός λόγος της Φιλικής Εταιρείας, αποτελούμενος από νεαρούς, αλλά άπειρους έλληνες της διασποράς, κατεσφάγησαν από τον επαγγελματικό στρατό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παραθέτω την σχετική «είδηση».
«Αποβιώσας κηδεύεται σήμερον ο Χαρμόλαος Ζηνόβιος, υποστράτηγος του πυροβολικού και ιερολοχίτης, ο τελευταίας επιζήσας, πατήρ δε του δικηγόρου Υδραιοφίλου Ζηνοβίου και πενθερός του υποστατήγου Δ. Βότσαρη. Ούτως απέρχεται και το τελευταίο λείψανο του τετιμημένου λόχου των εν Δραγατσανίω προταθλησάντων υπέρ της ελληνικής ελευθερίας».
Το φύλλο εξάλλου της 23/10/1884, της ίδιας εφημερίδος μας πληροφορεί ότι τον επιτάφιο λόγο εξεφώνησε ο Ρόκκος Χοιδάς(1830 – 1890), γιός ιερολοχίτη και εκδότης του “Ραμπαγά” “εξυμνήσας τους αγώνες και την τιμιότηα του ανδρός” και ότι περαιτέρω “ο περισωθείς της εν Δραγατσανίω πανωλεθρίας των ιερολοχιτών, υπο τα πτώματα των οποίο έμεινε επι 3 όλας ημέρας κατήλθε στην Ελλάδα και έλαβε μέρος στην μάχη της Γραβιάς και εις πλείστας άλλας”.
Έτσι φρονώ εν όψει και του εορτασμού των 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία, η δημοσίευση της παρούσης επιστολής είναι ένας οφειλόμενος φόρος τιμής στην μνήμη του τελευταίου επιζήσαντος ιερολοχίτης της μάχης του Δραγατσανίου, για τους οποίους πεσόντες και μη, τους αξίζει ο έπαινος του Καβάφη.
“Όταν θα θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούν,
τέτοιους βγάζει το Έθνος μας θα λένε
για σας. Έτσι θαυμάσιος θα ‘ναι ο έπαινο σας.”
Αντώνης Βενέτης
Μονστηράκι Δωρίδος
