Γράφει η Γιάννα Καραμάνου
Διανύουμε τον ιστορικό Ιούλιο του 2020. Μέχρι τώρα ο καθένας είχε πιστέψει ότι η πανδημία ήταν το πιο αναπάντεχο και λυπηρό γεγονός της χρονιάς. Πλήρης διάψευση! Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί αποτελεί ξεκάθαρα ένα ρατσιστικό χτύπημα στα όσια και ιερά κάθε συνειδητοποιημένου και σκεπτόμενου χριστιανού. Μα και ιδιαιτέρως βάρβαρη προσβολή στον ελληνικό πολιτισμό. Για τον δυτικό «πολιτισμένο» γενικότερα κόσμο, προφανώς τίποτα από όλα αυτά! Περίτρανη απόδειξη: Οι επιτήδειες χλιαρές αντιδράσεις.
Φαίνεται πως η λογική της φιλίας, της κουμπαριάς και του ψευτοπροοδευτισμού αποδείχτηκαν λάθος πολιτικές, σε λάθος χρόνο και με λάθος συνομιλητές! Γιατί το σημερινό θράσος της γείτονος χτίστηκε μεθοδικά από χρόνια και όχι εν μια νυκτί. Απλώς εμείς οι νεοέλληνες κοιμόμασταν. Και δεν είναι προσωπική εκτίμηση αυτή, η ίδια η πραγματικότητα μας ξεπερνά όλους ανεξαιρέτως!
Γιατί ποιος περίμενε ένα τόσο ιερό σύμβολο και μάλιστα παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, να μεταλλαχθεί σε έναν διαφορετικό τόπο λατρείας από αυτόν για τον οποίο χτίστηκε; Και οι «φίλοι» γείτονές μας να χαίρονται γι’ αυτό που χρόνια αδημονούσαν!!! Γιατί πολύ απλά, έτσι φανατικά γαλουχήθηκαν. Αλλοίμονο σε αυτούς, οι οποίοι χρόνια προσπαθούσαν απεγνωσμένα να μας πείσουν για το αντίθετο…
Αυτά για τα οποία πολέμησαν οι παππούδες μας (υπέρ βωμών και εστιών) λοιδορούνται χρόνια τώρα βάναυσα και ύπουλα. Και μάλιστα με όλους εμάς θεατές! Αλλά βέβαια, στην εποχή της yoga, της αγραμματοσύνης, του life style και του νεοπλουτισμού, τα Ιερά φαντάζουν τουλάχιστον γραφικά! Ποιος να ασχοληθεί με αυτά; Εδώ έχουμε έξυπνα κινητά, ακριβά αυτοκίνητα, ταξίδια στο εξωτερικό και γενικότερα ένα μανιώδη αγώνα για αυτοπροβολή. Και κυρίως εκλογές! Με υποψηφιότητες, κατά πλειοψηφία, από προκλητικά αγράμματους και απαίδευτους ή εγγράμματους πλην αλαζόνες τεχνοκράτες. Και μάλιστα αυτό το νοσηρό φαινόμενο να συμβαίνει σε πανελλήνιο επίπεδο! Πού να μείνει καιρός για άλλα …. παρελθόντα. Μήπως ξέρουν και πολλοί ιστορία; Ή μήπως όλοι έχουν σπουδάσει πολιτικές επιστήμες; Σιγά! Η δύναμη της εικόνας μετράει.
Σωστά. Μόνο που όταν κοιμάσαι καημένε νεοέλληνα, άλλος γράφει τη δική του ιστορία. Και τη γράφει όχι στις πλάτες σου, αλλά στα κόκκαλα των προγόνων σου και στα δικά σου μούτρα! Εσένα προσβάλλει ανθρωπάκο μου, με την κούρσα σου, το μεγάλο σπίτι σου και την ακόρεστη ανάγκη σου για προβολή! Και κοντά σε σένα και όλους εμάς τους νωχελικούς, οι οποίοι ψηφίζαμε νεοεποχίτικους πολιτικούς.
Και τώρα …. Φευ! Δεν θέλω να εκστομίσω αυτό που πρόκειται να συμβεί. Φτάσαμε στον πάτο.
Αλλά πάλι «ευτυχώς»! Γιατί μετά τον πάτο ακολουθεί η άνωση. Καιρός λοιπόν, να βρούμε το χαμένο μας πρόσωπο. Αυτό του ιδεολόγου, του αγωνιστή, του εγγράμματου ανθρώπου, του ιστορικά καταρτισμένου, του ενεργού και σκεπτόμενου πολίτη. Αυτού που θέλει στις νευραλγικές θέσεις τους λάτρεις της ευθύνης! Αυτού που σκέπτεται πως οι πολιτικοί είναι υπηρέτες του! Και αν δεν του εξασφαλίσουν ύψιστα αγαθά, όπως της περιφρούρησης της ιστορίας του και τον σεβασμό της θρησκείας του, τους περιμένει κρίση.
Αν δεν το βρούμε και τώρα αυτό το πρόσωπο, τότε οι λίθοι κεκράξονται αυτού του τόπου!
