Γράφει ο Γ. Παπαδόπουλος
Σε πόλεις με ιδιαίτερη γεωμορφολογία όπως η πόλη της Ναυπάκτου, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο οι εκτεταμένες πεζοδρομήσεις να δημιουργήσουν προβλήματα.
Η Ναύπακτος δεν είναι Λάρισα, ούτε Ηράκλειο. Δεν είναι δηλαδή μια πόλη που “ζώνεται” από καμιά 50ρια περιμετρικούς δρόμους που (άνετα) μπορούν να αποτελέσουν παρακαμπτήριες οδούς εκτόνωσης του κυκλοφοριακού φόρτου.
Η Ναύπακτος είναι μια πόλη “ιδιαίτερη”. Μια πόλη με μονοδιάστατη τοπογραφία. Μια πόλη που διατρέχεται από ένα κεντρικό δρόμο ο οποίος ταυτόχρονα αποτελεί και τον μοναδικό σύνδεσμο του οδικού δικτύου της πόλης χωρίς εναλλακτικές παρακαμπτήριες διαδρομές και περιμετρικές οδούς διαφυγής.
Κάθε προσπάθεια ποιοτικής αναβάθμισης της πόλης είναι ευπρόσδεκτη. Ναι λοιπόν επί της αρχής αλλά κάθε αναβάθμιση πρέπει να στηρίζεται σε κάποιο σχεδιασμό, κάποιες μετρήσεις.
Ναι, να διαπλατυνθούν τα πεζοδρόμια που μπορούν να διαπλατυνθούν. αλλά να μην διαπλατυνθούν χωρίς προηγουμένως να έχουμε “μετρήσει” επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή και (κυρίως) θέσεις πάρκινγκ.
Το κέντρο της Ναυπάκτου δεν είναι περίπτωση εμπορικού down town στην αμερικανική δύση. Δεν είναι “νεκρό σημείο”. Είναι ένα ζωντανό χωρο-κοινωνικά σημείο, μια “ζώσα” περιοχή με μικτές χρήσεις (εμπόριο, διαμονή) ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένο (χιλιάδες οι κάτοικοι) και ταυτόχρονα με μεγάλη έλλειψη χώρων στάθμευσης.
Προσωπικά, σαν κάτοικος του κέντρου, σε ώρες αιχμής, για να βρω ελεύθερο σημείο στάθμευσης χρειάζομαι περίπου μισή ώρα. Πολλές φορές αναγκάζομαι να παρανομήσω. Τους καλοκαιρινούς μήνες με την επέκταση των έργων σε Ψαρρού και Μανασσή και τις επιπλέον χαμένες θέσεις στάθμευσης υποψιάζομαι η κατάσταση θα είναι αφόρητη.
Υ.Γ Στην οδό Φαρμάκη, στα ταξί, έχουν παραχωρηθεί θέσεις στάθμευσης και στις δυο πλευρές του δρόμου. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, η δυνατότητα αυτή τους δόθηκε για λόγους σκίασης! Καλό θα ήταν να το ξαναδούμε το θέμα. Στη σημερινή συγκυρία το να κερδηθούν 10 περίπου θέσεις πάρκινγκ είναι σημαντικό.
