Το Νιχώρι ήταν χθες στο πόδι για να ξεπροβοδίσει τον Ιωακείμ Γούργαρη, που έχασε την ζωή του στην γράνα ενός χωραφιού στην Μάστρου, όταν ανατράπηκε το τρακτέρ του. Μία τεράστια αργόσυρτη πομπή, σαν σε ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, λες και θά’ πρεπε να κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο η τελευταία βόλτα του παλληκαριού στους δρόμους του χωριού και ένας θρήνος άλλοτε γοερός και άλλοτε βουβός.
Παρατράβηξε το κακό με τα τρακτέρ που, από εργαλεία δουλειάς, μετατρέπονται σε φονικά όπλα. Πρέπει να κάνουμε κάτι αποτελεσματικό, είτε στο ζήτημα των προδιαγραφών των τρακτέρ είτε στο θέμα των τεχνικών παρεμβάσεων σ’ αυτά, ώστε ο άδικος θάνατος του Ιωακείμ να είναι ο τελευταίος. Δεν φθάνει που ο ιδρώτας των αγροτών πάει συχνά στον βρόντο είναι αδιανόητο να χάνονται ζωές ανθρώπων που δεν βγήκαν να γλεντήσουν, αλλά να κάνουν την δουλειά τους στο χωράφι.
Κρίμα κι άδικο!
