Μία εικόνα…
 |
| © Josef Koudelka – Τσεχοσλοβακία, 1968 |
ένα κείμενο
Γράφει ο Βασίλης Βούκλιζας
Ένα συνηθισμένο σφάλμα των περισσοτέρων που ασχολούνται κατά διαφόρους βαθμούς με την
φωτογραφία ως μέσον έκφρασης, είναι ότι το γεγονός που συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους είναι
αυτό που τραβά την προσοχή τους και κατά συνέπεια και την αυτόματη αντίδρασή τους ώστε να
(προλάβουν) να το απαθανατίσουν. Συμβαίνει δηλαδή κάτι ανάλογο με τους περαστικούς στον δρόμο που στο άκουσμα ενός δυνατού θορύβου στρέφουν όλοι προς τα εκεί ασυναίσθητα το κεφάλι τους.
Τα γεγονότα αυτά καθ’αυτά μπορεί να είναι πολύ σημαντικά ως ιστορικά, δημοσιογραφικά,
κοινωνικά κλπ. Η ακριβής όμως αποτύπωση και μεταφορά τους συνήθως είναι ασήμαντη καλλιτεχνικά.
Ο Τσέχος φωτογράφος Josef Koudelka, φωτογραφίζει το 1968 την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία των σοβιετικών τανκς για να καταπνίξουν την « Άνοιξη της Πράγας». Δεν φωτογραφίζει το γεγονός, αλλά στρέφει το φακό του και με την ευαισθησία του συλλαμβάνει στα απορημένα βλέμματα ενός μικρού παιδιού, της μητέρας και της γιαγιάς του, την αγωνία και την αβεβαιότητα τριών γενεών για το τι μπορεί να τους επιφυλάσσει το μέλλον.
Ο δημιουργός φωτογράφος αδιαφορώντας (φωτογραφικά μόνον) για το σημαντικό ιστορικό γεγονός που συμβαίνει, φωτογραφίζει το πιο ασήμαντο (ανθρώπινο δράμα που εκτυλίσσεται παράλληλα) κάνοντάς το σημαντικό ως καλλιτεχνικό γεγονός.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Εμπρός”
