Δημοτικόν 1ον
Μετά τις τελευταίες αποχωρήσεις συμβούλων απ’ το «Κυβερνητικό» σχήμα του Δήμου (αποχωρήσεις με άρωμα προσυμφωνημένων προσχωρήσεων) αχός πολύς ακούστηκε και σχόλια ποικίλα δημοσιοποιήθηκαν και ακούστηκαν. Σχόλια κυρίως ειρωνικά και χλευαστικά και για εκείνους που ως βατράχια πήδηξαν πολλά μέτρα έξω απ’ το «κοτετσόσυρμα» αλλά και εκείνους τους άλλους (ξέρετε αυτούς με του κισσού το πλάνο ψήλωμα) που κομπορρημονούσαν πως τους έχουν όλους μαντρωμένους. Για την ταμπακιέρα όμως τσιμουδιά.
Θέμα πρώτον λοιπόν – δημογραφικόν: Εξ όσων ενθυμούμαι (απ’ το 1960 και μετά) και προ του Καποδίστρια και του Καλλικράτη, τέτοιες οβιδιακές μετακινήσεις (πλην μιας εξαιρέσεως μάλιστα μη εκλεγμένου τότε) δεν έγιναν ποτέ. Το βιολί μου εγώ: Ανεπιτήρητα- κακομαθημένα…, αλλά και επικίνδυνοι αδίστακτοι και χωρίς ίχνος ντροπής τσοπαναραίοι κάναν την πόλη χωριό. Τόσο χωριό που δεν κατάφερε να «εισπράξει» τίποτα ούτε απ’ το ευεργέτημα της γέφυρας ούτε απ’ το ευεργέτημα της Ιονίας οδού….. κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Θέμα δεύτερον – πολιτικόν: Οι αποχωρήσαντες ή οι «διαγεγραμμένοι» δεν ήταν μέχρι χθες οι κατά δήμαρχον «αρμόδιοι»; Σε τι διαφώνησαν οι πρώτοι και τι δεν έκαναν καλά οι δεύτεροι και διαγράφηκαν; Παρεξέκλινε από το πρόγραμμά της και τους στόχους της η δημοτική ομάδα και δεν συμφώνησαν σ’ αυτό οι αποχωρήσαντες ή οι τελευταίοι ήταν αλλού για αλλού; Και γιατί δεν μας το λένε; Μας λένε μόνο ότι έχουν προσωπικές διαφορές με κάποιον απ’ τους παραμένοντες. Ο «ηγέτης» που τους καλοδέχθηκε πριν τέσσερα χρόνια σε μια δήθεν ενωτική ανοησία δεν τους είδε τότε που είχαν πηδήξει έξω από άλλες μάντρες; Τι τον έκανε να πιστεύει ότι η δική του μάντρα ήταν αλλιώτικη; Οφείλουν όλοι αυτοί κάποια πολιτική απάντηση-εξήγηση για όλα αυτά και όσα, όπως εκτιμώ, θα δούμε ακόμα μέχρι τον Μάη; Ίδωμεν.
Δημοτικόν 2ον
Ακούστηκε και τούτο ως ευχή προχθές στο κόψιμο της πρωτοχρονιάτικης πίττας του ΚΙΝΑΛ και μάλιστα δια υψηλού και… ευφράδους στόματος: και στα τοπικά μας αυτοδιοικητικά τα τρία να γίνουν ένα.
Για ποιά τρία να γίνουν ένα μίλησε ο ποιητής; Για τον νεόκοπο φρεσκοβαμμένο Συριζαίο ή για τον (έργω και διανοία) κατά το παρελθόν πολέμιο του ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡίτη. Ξέχασε φαίνεται ο λαλών για τρία σε ένα τις κορώνες που ξεστόμισε εναντίον και των δύο ως άνω το καλοκαίρι του 2010 στην κα Ρεγγίνα Μπάρτζελη κατά την αξιολόγηση εκείνων που επεδίωκαν το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ τότε. Δεν ήταν οι τρεις που εννοεί μαζί και στις εκλογές του 2010; Και γιατί χώρισαν στις επόμενες Μεγάλε; Επίσης η ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων έχει και διαλείμματα ανά τετραετία στα δημοτικά πράγματα της Ναυπάκτου; Γιατί αν ενθυμούμαι καλώς στις τελευταίες δημοτικές ο Θόδωρος (απ’ τον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο) κράταγε με το δεξί το δίκανο… Εν τέλει νομίζω πως είχε δίκιο ο Κασιμάτης στην Καθημερινή όταν κάτω από μία ωραία φωτογραφία το καλοκαίρι του 2018 αναρωτιόταν αν στις μέρες μας τα όρια της σάτυρας απ’ την τραγωδία γίγονται όλο και πιο δυσδιάκριτα.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Εμπρός”
