Στην… πένα: Κυκλοφοριακό χάος και κοινή λογική

Μεγάλο πρόβλημα για τη Ναύπακτο η άναρχη στάθμευση.Μαζί με το αποχετευτικό, το ΓΠΣ, την εικόνα των παραλιών και την έλλειψη σημείων ενδιαφέροντος, η χαοτική κυκλοφοριακή κατάσταση της πόλης αποτελούν τροχοπέδη για την τοπική ανάπτυξη.

Είναι πολύ εύκολο να λέμε ότι υπάρχει έλλειμμα παιδείας και να αφήνουμε τα πράγματα ως έχουν. Κατηγορείται ανώνυμα ο «οδηγός» για την αντικοινωνική του συμπεριφορά και, η κουβέντα σταματάει εκεί. Λες και σε άλλες πόλεις όλοι οι οδηγοί είναι τέρατα κοινωνικής παιδείας και μαζευτήκαμε εδώ οι κακοί.

Αυτή η παθητική στάση είναι ένας εύσχημος τρόπος όμως να μην «σπάσουν αυγά» οι διοικούντες. Γιατί η αλήθεια είναι ότι πίσω από αυτή την αναρχία κρύβεται ένα μεγάλο βόλεμα. Βολεύεται ο οδηγός που διπλοπαρκάρει «για δυο λεπτάκια» γιατί «που να το βάλει», ο μαγαζάτορας γιατί νομίζει ότι έτσι έχει «δουλειά», η Δημοτική Αρχή που δεν συγκρούεται με κανέναν και, γενικά η ζωή συνεχίζεται. Άλλωστε έτσι έχουμε συνηθίσει, τι να γίνει τώρα.

Στο κυκλοφοριακό «ζήτημα» κάθε θαύμα κράτησε μέρες τρεις.Από τις «κίτρινες γραμμές» της δεκαετίας του 1990, έως τη λειτουργία του περιφερειακού που έδιωξε τις νταλίκες. Από το μακρινό 2005 όπου εφαρμόστηκε η απαγόρευση της στάθμευσης και η κυκλοφορία είχε άριστη ροή, ως τα ενοικιαζόμενα μικρά οικόπεδα που γίνανε δωρεάν χώροι στάθμευσης με σημαντική οικονομική επιβάρυνση για το Δήμο. Από τη μετακίνηση των στάσεων της αστικής συγκοινωνίας και τη μεταφορά του ΚΤΕΛ, έως την στρεβλή και σύντομη εφαρμογή της ελεγχόμενης στάθμευσης. Ελεγχόμενη στάθμευση είχαμε δύο φορές, αλλά φροντίσαμε πρώτα να την «κουτσουρέψουμε» αφαιρώντας την επιτήρηση των θέσεων των μονίμων κατοίκων και εν τέλει την καταργήσαμε.

Ό,τι και να κάναμε, πάλι κυκλοφοριακό χάος προκύπτει. Όχι γιατί τα μέτρα ήταν λάθος, αλλά γιατί δεν είχαν διάρκεια. Επειδή η διοίκηση δεν έδειξε την απαραίτητη δέσμευση. Γιατί καλά τα μέτρα, αλλά χρειάζονται επιτήρηση και επιβολή της νομιμότητας. Η επιτήρηση όπως ξέρουμε απαιτεί ανθρωποδύναμη. Είτε προσωπικό της Τροχαίας, είτε Δημοτική Αστυνομία. Η Τροχαία αδυνατεί να επιτηρήσει το κέντρο της πόλης διαρκώς, γιατί αν το κάνει δεν θα έχει καμία παρουσία στον υπόλοιπο χώρο ευθύνης της. Κάνουν ό,τι μπορούν, τόσοι είναι. Δημοτική Αστυνομία είχαμε, αλλά την καταργήσαμε με το πρόσχημα της έλλειψης προσωπικού. Το ότι ο Δήμος Ιεράπετρας επανασύστησε Δημοτική Αστυνομία με μόλις ένα άτομο είναι μια «ενοχλητική» λεπτομέρεια.

Με πρόσχημα την έλλειψη προσωπικού αφήνουμε την πόλη να παθαίνει έμφραγμα, για να κάνουν όλοι τη «δουλίτσα» τους. Για να τα έχουμε καλά με όλους. Αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί αν θέλαμε, υπάρχουν λύσεις που μπορούν τουλάχιστον εν μέρει να βελτιώσουν την κυκλοφοριακή κατάσταση.

Η κοινή λογική για μια ακόμα φορά μας εκθέτει. Σε άλλες πόλεις έχουν από χρόνια εφαρμοστεί μέτρα «παθητικής αποτροπής της αντικοινωνικής στάθμευσης». Εμείς στη Ναύπακτο δεν τα χρησιμοποιούμε και, όπου υπήρξαν, σταδιακά τα «αποσύρουμε».

Τα μέτρα παθητικής αποτροπής είναι φτηνά και δεν χρειάζονται επιτήρηση. Σε άλλες πόλεις βλέπεις λαστιχένια κολωνάκια πάνω σε διπλές διαχωριστικές γραμμές. Έτσι αν σταματήσει κάποιος έστω και για δύο λεπτά, το συγκεκριμένο ρεύμα δεν παρακωλύεται απλά αλλά μπλοκάρει. Αποτέλεσμα είναι να μην σταματάει κανένας και η κίνηση να αξιοποιεί και τα δύο ρεύματα. Παντού υπάρχουν μέτρα αποτροπής της πρόσβασης οχημάτων σε πεζοδρόμια. Από το κέντρο της Αθήνας που έχει παντού κάγκελα, έως την τελευταία κωμόπολη θα βρούμε μπάλες και κολωνάκια στα πεζοδρόμια και τους ποδηλατόδρομους. Εμείς βάλαμε «μάτια της γάτας», λες και δεν ξέρει ο οδηγός ότι μπαίνει σε ποδηλατόδρομο αν δεν τα ακούσει να πατιούνται από τους τροχούς του. Εμείς κόψαμε τα κάγκελα του «κάτω δρόμου» με πρόσχημα την ασφάλεια. Λες και ο Δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την ασφάλεια των πολιτών και έχει κάγκελα παντού.

Δεν φταίει ούτε η ρυμοτομία της πόλης, ούτε τα πολλά αυτοκίνητα, ούτε η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, ούτε η ανάγκη για οδική ασφάλεια. Η έλλειψη βούλησης λείπει, γιατί τόσα χρόνια η εκάστοτε Αρχή «κλείνει το μάτι» και ουσιαστικά επιτρέπει την παραβατική συμπεριφορά.