Γράφει ο Γιώργος Ασημακόπουλος
Ο Τάκης Λουκόπουλος, τηρώντας την τοπική μας παράδοση, δεν κατάφερε να εκλεγεί δεύτερη φορά Δήμαρχος. Έτσι λοιπόν ο Βασίλης Γκίζας είναι ο πρώτος Δήμαρχος της απλής αναλογικής.
Πέρασε μια πολιτικά πυκνή εβδομάδα ανάμεσα στους δύο γύρους. Μια εβδομάδα που είχε σχεδόν τα πάντα. Με λίγα λόγια, ο Γκίζας εξελέγη Δήμαρχος με σχετικά μικρή διαφορά, έχοντας εξασφαλίσει τη φανερή στήριξη του Τσουκαλά, την αφανή στήριξη του Μπουλέ και την επαμφοτερίζουσα στήριξη του Νταουσάνη, η οποία δεν ήταν ούτε φανερή, αλλά ούτε και κρυφή. Ο Τάκης Λουκόπουλος δεν κατάφερε να εκλεγεί Δήμαρχος, παρόλο που είχε καταλήξει σε προγραμματική συμφωνία αρχών, έργων και ανθρώπων με τον Γιώργο Γούλα.
Δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι ο Γιώργος Γούλας, αφού μίλησε και με τον Γκίζα και με τον Λουκόπουλο, διαμόρφωσε με τον δεύτερο μια προγραμματική συμφωνία με συγκεκριμένους άξονες. Διαμορφώθηκε έτσι μια αυτοδιοικητική συμμαχία αρχών, η οποία από το άθροισμα του 27% του πρώτου γύρου εκτινάχθηκε στο 48%. Μια συνεργασία που απέδειξε ότι στην πολιτική λίγη σημασία έχουν τα αθροίσματα, γιατί το πολιτικό μήνυμα λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Μπορεί αυτή η συνεργασία να μην νίκησε, αλλά δίδαξε το πώς πρέπει να λειτουργούν οι συνεργασίες στην εποχή της απλής αναλογικής: συμφωνίες ιδεών και ανθρώπων πάνω από το τραπέζι, αντί για υπόγειες στηρίξεις και απολίτικες υποδείξεις προς τους ψηφοφόρους με αντάλλαγμα τις καρέκλες.
Έτσι καταλήξαμε την Κυριακή του δεύτερου γύρου να έχουμε τον Βασίλη Γκίζα να πλαισιώνεται από τους Τσουκαλά, Νταουσάνη και Κοτρωνιά στις πανηγυρικές δηλώσεις της νίκης. Το γεγονός ότι μοιράστηκαν το μικρόφωνο το βράδυ της νίκης υποδεικνύει ότι αυτοί θα είναι και οι βασικοί συνεργάτες του Γκίζα στην επόμενη αυτοδιοικητική πλειοψηφία και, πως ο ρόλος του Κοτρωνιά ξεπερνά αυτόν του απλού δημοτικού συμβούλου της παράταξης.
Ρόλο στην νίκη του Γκίζα σύμφωνα με φήμες που επιβεβαιώνει ο Κοτσανάς, έπαιξε και ο Μπουλές με την αφανή στήριξή του στον δεύτερο γύρο. Αυτή η στήριξη ήταν αφανής λένε οι φήμες, γιατί τον περασμένο Φεβρουάριο ο Μπουλές είχε χαρακτηρίσει την ομάδα του Κοτρωνιά «απορρίμματα». Θα ήταν λοιπόν πολύ δύσκολο ο Μπουλές στο δεύτερο γύρο να βγει ανοιχτά υπέρ του Γκίζα, από τη στιγμή που είχε αποδώσει πολύ πρόσφατα στο βασικό της στέλεχος, τον Θωμά Κοτρωνιά, τόσο βαρύ χαρακτηρισμό.
Αυτά λίγη σημασία έχουν πια. Η Κυριακή των εκλογών πέρασε και πλέον υπάρχει η ανάγκη να διοικηθεί ο τόπος βλέποντας το αύριο.Ο Γκίζας βγήκε όπως βγήκε και, πλέον έχει το ελεύθερο, λόγω της απλής αναλογικής, να διαλέξει με ποιους θα διοικήσει. Έχει να διαλέξει μεταξύ 27 συμβούλων αυτούς τους οποίους θεωρεί ότι μπορούν να κάνουν τη «δουλειά».
Ο Γκίζας δεν θα κριθεί για το πώς κέρδισε τις εκλογές, αλλά από το πώς και με ποιους θα διοικήσει. Δεν θα τον κρίνουμε επειδή τον στήριξε ο Νταουσάνης με μια περίεργη δήλωση, θα κριθεί από το αν θα στηρίξει πάνω του τη λειτουργία του Δήμου. Δεν θα κριθεί σήμερα επειδή ο Μπουλές τον έβγαλε Δήμαρχο εν κρυπτώ, αλλά από αν θα τον επαναφέρει σε κρίσιμες λειτουργίες του Δήμου, παρόλο που έχει αποδοκιμαστεί εκκωφαντικά δύο φορές από το εκλογικό σώμα της Ναυπακτίας. Ας μπούμε λίγο στη θέση του Γκίζα: θα λέγαμε σε Τσουκαλά, Μπουλέ και Νταουσάνη δεν θέλω να με ψηφίσετε;
Προκειμένου να διοικήσει με θετικό τρόπο, ο Γκίζας πρέπει να αφήσει πίσω του την Κυριακή των εκλογών και, να επιλέξει από τους 27 ποιους θέλει ως συνεργάτες. Δεν τον περιορίζει κανένας στο πλήθος των ατόμων που θα αξιοποιήσει. Μπορεί να διαλέξει 14 ώστε να έχει μια οριακή πλειοψηφία, μεγαλώνοντας όμως τη «μερίδα» του καθενός από τους 14 που θα επιλέξει. Μπορεί όμως να διευρύνει την πλειοψηφία και στους «μη ψηφίσαντες» διαμορφώνοντας μια ευρύτερη πλειοψηφία, με συνέπεια όμως τη διανομή μικρότερων «μερίδων» εξουσίας σε όσους τον στήριξαν φανερά ή κρυφά.
Ένα παλιό εκλογικό ρητό λέει πως «κάλπη που κλείνει, την αφήνεις πίσω». Ο νέος μας Δήμαρχος λοιπόν, θα αποδείξει αν όντως αφήνει την κάλπη του δεύτερου γύρου πίσω του, διαμορφώνοντας ένα σχήμα διοίκησης με βάση τις ικανότητες και τις δεξιότητες που διαθέτουν οι νέοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, ή αν θα μείνει δέσμιος των ευκαιριακών συμμαχιών της δεύτερης Κυριακής, περιορίζοντας την πλειοψηφία μόνο σε όσους τον ψήφισαν, ανεξάρτητα από την πορεία τους και τις ικανότητές τους.
Εξαργύρωση ή βέλτιστη διοίκηση λοιπόν το δίλλημα του Βασίλη Γκίζα. Κατά τη γνώμη μου, η απάντηση είναι προφανής και απλή: ας μικρύνει η μερίδα των συμμάχων του, για το καλό του τόπου.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
